Alle inzendingen over ouderen karakter bezigheden

...de bejaarden verarmd, vereenzaamd en verwaarloosd achterbleven in mensonterende omstandigheden. Ik bewonderde haar moed, haar kracht en karakter, kwaliteiten die de klachten weghielden van haar lippen, die haar in staat stelden te dragen en dulden. Dragen en dulden tot het einde...

...sjoelt en speelt al twaalf jaar bingo met de ouderen en zij draagt op haar bloes de chique en trotse zilverkleurige speld die haar waardevolle en zozeer gewaardeerde functie vermeldt. In een klein "bibliotheekje" staan enkele romans van overigens dubieuze kwaliteit en kaliber opgesteld...

'Wat kom je hier doen? Betalen? Afdoen? Hoofdsom, rente en kosten?... "Zij" heeft je niet gestuurd, dat hoef je me niet te zeggen, dat begrijp ik uit mezelf donders goed, dat is niks voor "haar".' 'Zij', 'haar'. Ook deze sprak aldus van zijn moeder. En het legde eensklaps een band, hij...

...blijft ze die opgewekte ogen houden. Hier ben ik van overtuigd. Kwestie van karakter.

Bob van der Munt, een kundige zakenman, zat 's morgens vroeg in zijn huiskamer. Hij bladerde zijn kasboeken eens door. Ha, die grote geldsommen lachten hem toe! Zijn vrouw riep hem voor het ontbijt. Terwijl Bob een boterham met abrikozenjam verorberde, zei hij tegen zijn zoon: "Willem, straks...

...haar ouders niet overstuur zijn. Uit haar laatste opmerking blijkt haar goede karakter!

Beleef mijn schaduw, wees mijn lamp, verlicht mijn pad, schemer van begrip, brand fakkels bij mijn duisternis, zend zonnen naar mij alleen, opdat ik niet verbrand, maar slechts gloei, van genot en eigendunk, want vrouwen blijven meisjes, ook in spelletjes.

Ze had het pakket cadeau gekregen. Er zaten poppetjes in: aankleedpoppetjes die een sterke gelijkenis vertoonden met de Dionne-vijfling. Dus nu knipt zij de poppetjes netjes en zorgvuldig uit. Het moet gezegd worden dat niettemin nog geen spoor van geestesverwarring bezit van haar genomen heeft,...

...gewoon een rustgevend gevoel alleen en ongestoord bezig te zijn en anderzijds zit vanaf mijn jeugd een eigenschap in mijn karakter verankerd: ik houd nu eenmaal niet van pottenkijkers. Voor straks alvast smakelijk eten toegewenst.

...vonden. Door dit spelletje kwam ook hun karakter naar voren. Iets wat men vermoedelijk niet eens in de gaten had. Het was erg leuk dit te constateren door nauwkeurige bestudering van het gedrag van het viertal. Eén hield geen seconde haar mond, één keek erg strak en onopvallend...

...Wel is duidelijk dat in die tijd het ware karakter helemaal blootgelegd wordt. Dan blijkt dat die baby- en kleutertijd nog maar kinderspel was. En dan is ook duidelijk dat het bijna niet meer goed kan komen met zo’n kind. Stel je nu eens voor dat één van die ondankbare blagen in de...

...Doordat ieder mens zijn eigen genen en eigen karakter al vanaf de geboorte heeft meegekregen, kiest het opgroeiende kind zelf de voor hem best passende richting en vliegt uit naar volwassenheid; zijn eigen leven. Volwassen gedrag Volwassenen weten het niet beter dan kinderen. Ze lopen al...

Het zal je maar gebeuren wat hem overkwam. Nog enige jaren en het was finito met de piekperiode van zijn arbeidzame leven. Hij gold immers allerminst voor leidinggevend qua aanleg. Doener, geen denker. Hij sjouwde wat af! Hyperenergiek, nooit subtiel aanwezig in de opbouw. Geen strategisch...

...zijn achterwerk en die "Obri" heette omdat mijn moeder eens, in lang-vervlogen jaren, een Rottweiler van dezelfde naam had gekend. Vader kon met zijn zachte karakter de hond geen commando's geven, die over ons begon te regeren en het heft in handen nam en op een kwade dag werd Obri...

Ik ben gisteren gearriveerd in wat men aanduidt als de "logeerwoning": de woning in mijn straat op de vierde verdieping die tijdelijk mijn huisje moet vervangen in verband met het groot onderhoud dat plaats moet vinden. Bepakt en bezakt ben ik hier aangekomen. Ik zal vannacht het bed beslapen...

...(de palmen en andere planten) naar buiten en ze plaatst ze tussen de tafeltjes en stoelen en de kussens moeten op de banken. Ik benijd mevrouw nauwelijks om haar bezigheden. Vanaf mijn positie bij het raam zie ik een en ander gebeuren en ik geniet van mijn voortreffelijke ontbijt...

...of de toegangsprijzen zal verlagen? O ja, het ontbreken van een vocaal aspect ontneemt de peepshow ook niet het karakter van een toneelvoorstelling, zo vond de rechter. Niet meer piepen, dames!

Eenzelvigheid is een karakter'trek' geen karakter'fout'.

‘Sporten’ raadde de jonge cardioloog me aan, ‘uw conditie is bedroevend’. Ik had de fietsproef slecht doorstaan. In amper twee minuten hield ik het voor bekeken. Mijn hart bijna ook. ‘Sporten, mevrouw’ gebood hij streng en hij hield me een lijstje voor: fitness, fietsen, stevig...

Als GGZ worden wij bijkans gewurgd door de leiband van de zorgverzekeraars en zitten we tot onze nek in de capaciteitsproblemen. Gelukkig laten wij ons niet kisten. Met onze vaak sombere en naar doemdenken neigende doelgroep kunnen we dat simpelweg niet maken. Vol trots negeren we daarom onze...

...aanwezig als zij met zijn vieren waren. De karakters leken zich te schaven aan elkaar, zodat het alle vier rechtdoorzee vrouwen aan het worden waren, die wisten waar ze voor stonden. Het hielp hen het leven door en ze hadden veel voor elkaar over. Ieder van hen had zo zijn”makke”, maar...

...de eerste plaats. Hij lijkt ook opeens zo kerngezond. De nacht krijgt zijn oorspronkelijke karakter weer terug. In mij beweegt iets...

“Het lijkt wel alsof je al weer gegroeid bent”, zegt de oude vrouw tegen mij. We zwijgen een moment en kijken elkaar aan. Maakt ze een grapje of moet ik haar nu gaan zeggen dat het aan haar ligt? Of verwacht ze solidariteit, moet ik gaan zeggen dat ik ook al bijna aan de krimp ben? Maar ze...

Ik sta aan de rand van het graf, hier liggen mijn vader en moeder, en ik vraag me af waarom zij mij hebben gemaakt. Ze hadden immers al vijf kinderen, waarom moest ik daar nog bij ? Na mij kwam er nog een kleine, niet levensvatbaar en door de kerk opgehaald, de volgende borelinge kreeg alle liefde...

Noem mij één goede reden om oud te worden. Ik geef je het antwoord: de film Young@Heart. De film gaat over een koor van Amerikaanse 75-plussers die met intense overgave punkklassiekers zingen. Het is even de vraag of ze met hun versie van de Clashhit ‘Should I stay or should I go?’ ook het...

“Enige tijd geleden heb ik, als onderbouwing en tevens ter verduidelijking van een functioneel element in mijn verhaal, beschreven hoe zich het denkproces in mijn hersenen voltrekt. Ik hoor in mijzelf bij alles wat ik denk (of lees) gesproken woorden, door een mij vertrouwde maar nochtans unieke...

De tante, de zus van vader, staat afgebeeld naast haar drie broers en haar ouders op de familiefoto in zwart-wit die nog altijd mijn kamer siert. Deze stamt waarschijnlijk uit 1947. Op de foto draagt ze een geruite bloes en zwarte spencer en de ziekenfondsbril met ronde glazen en haar haar krult...

In Tilburg Zuid bevindt zich in een achterafstraat op een eerste verdieping een merkwaardige ruimte. Ik passeer het pand nog weleens met de Regiotaxi. Eens, in lang vervlogen jaren, was daar mijn etage. De ramen zijn nu geblindeerd. Maar destijds stond in de langwerpige ruimte voor het zuidelijke...

...wind en vlagen van regen die een stormachtig karakter droegen. In de eetzaal keken sommige ouderen enigszins verbijsterd, verbaasd en nieuwsgierig in mijn richting omdat ik in mijn eentje een tafeltje bezette. Ik was in afwachting van de kameraad die mij al sinds jaar en dag zijn...

...de muur gedrukt. Ik wens bij haar te zijn. Doch niet in zwaar beton, onbeweeglijk zijn. De grove materialen die samengeperst een karakter vormen. Karakter van warme, beschermende geborgenheid. Eén en onzichtbaar worden met haar, me verbergen, verstoppen voor alles waar ik soms bang voor ben.