Alle inzendingen over park dieren bezoek

Gedurende lange voor ons liggende jaren werd het park bekend en vertrouwd terrein voor ons. Ook de lieflijke dan wel stoere en manhaftige dieren die het safaripark bevolken werden als het ware tot onze vrienden.…

Op deze winterse dag zijn tal van jonge gezinnen het park komen bezoeken en tal van trotse en liefhebbende ouders wijzen hun kinderen op de wilde dieren. De wandelpaden liggen feeëriek uitgestrekt te midden van het landschap en ik volg ze tenslotte tot de uitgang.…

En het is lang geleden, het ligt misschien vijftig jaar terug in de tijd, maar mevrouw herinnert zich, hoewel de dag van gisteren haar niet meer voor ogen staat, de zwanen in de vijver, die eens, bij haar bezoek aan het park, de vleugels wijd uitsloegen. Het moet een haast voorwereldlijke indruk hebben gemaakt.…

Ons Tilburgse Wilhelminapark, doorsneden door bochtige, zanderige paden en omringd door monumentale herenhuizen, ligt met haar grillig aandoende, bijna ronde vorm centraal in de wijk "Theresia". Met een vriend bezocht ik op een milde zomerdag met bedekte hemel het nu gerenoveerde Café "Mimi", genoemd naar de voormalige Koningin, althans naar haar…

Hij vroeg zich achteraf af waarom hij in een eerste bezoek zo nodig direkt dit stukje van zijn geschiedenis had verteld en besloot dat het de sfeer van vertrouwelijkheid was waardoor hij los kwam. Toen ze terug liepen glom Muis van tevredenheid.…

Op een dag in april toen de bomen aan mijn venster lichte aanzetten van groen vertoonden, hebben we met de "Opstapbus" koers gezet naar Dierenpark "De Oliemeulen" Haast verscholen tussen de overige bebouwing in de wijk treft men deze kleine dierentuin aan waar krokodillen, spinnen, aapjes, lama's, slangen en nog diverse andere dieren onderdak…

schedels van olifanten en andere dieren.…

Subtitel: Vergeten kinderen en oude asieldieren Iedereen kent wel een/de schrijnend verhaal, ergo schrijnende verhalen van gedropte en verlaten huisdieren die wegens vakantie, gebrek aan financiële middelen of niet-aanwezige (dieren)liefde in een park, bos of natuurgebied worden achtergelaten. Let wel: huisdieren.…

HEKEL IN HET PARK Hekel zit met uitgestrekte beentjes op een verveloze houten bank in het park. Het is een warme herfst namiddag. Om hem heen overheersen de zilver en grijs tinten. Een bankje verder op, zo'n 10 meter verder, zit een taaie Slanke Vrouw.…

Morgen wandel ik weer in het park, mits er nog bomen staan.....…

Toen de nacht weer over de wereld was gevallen en deze als een deken bedekte, had ik mijn balkondeur open laten staan en een onverwachte gast kwam mij bezoeken... Een teder, fragiel diertje, een langpootmug, streek neer op de groen geverfde wand van mijn woonkamer.... Het dier strekte de nietige pootjes als voelhoorns voorzichtig uit....…

En dan was het ook nog herfst in het park, de bomen hadden nog even hun mooiste kleren aan. We stonden aan weerszijden van het pad, zij tussen gekromde bruine bladeren, ik bijna in de struiken. Een oude man, de kaken strak op elkaar geklemd, schuifelde voorzichtig tussen ons door, alsof we twee poortwachters waren.…

Het dier besmet de mens, de mens besmet het dier. Maar, voor het dier is een oplossing, jawel, de gaskamer! Jemig wat een onverschrokken zooi zeg! Nou weet ik ook niet wat er met de katten, poezen en honden is gebeurd, maar daar heb ik niks over een gaskamer gehoord.…

Niet ver van onze kapitale woning bevond zich een kleine groene oase, een stukje natuur, nauwelijks vergelijkbaar met "wereldlijke" gigantische en monumentale natuurgebieden en parken waarvan het bestaan ons in onze latere opvoeding bekend zou worden, maar die we nooit zouden bezoeken.…

In die tijd had ik een baantje als typiste (via een uitzendbureau) bij Recreatiepark "De Beekse Bergen" (wegens mijn van nervositeit trillende handen belandden al mijn brieven de eerste dag in de prullenbak) en vanaf mijn plaats aan het venster had ik de hele dag uitzicht op de stroom bezoekers die het park met een bezoek wensten te vereren) In…

Ik wachtte na mijn bezoek op mijn taxi en observeerde merkwaardige witte dieren die in de verte op het terrein van de inrichting rondhuppelden.…

.....en zo hield Moriaantje, het zwarte knuffeldier van mevrouw, altijd de wacht in haar kleine kamer en zo trof ik hem bij mijn eerste bezoek aan. Mevrouw hield immers zo van dieren en Moriaantje had ze gewonnen in een loterij.…

Men kon daar ook de andere, lieflijke, kleinere vogeltjes bezichtigen alsmede de andere opgezette dieren; de stoere en manhaftige poema en de wolf en de boskat en tevens de prehistorische grote dieren zoals de wolharige mammoet en zijn soortgenoten uit de ijstijd.…

De eerste keer dat ik dat ervoer, was in een park in Utrecht. M'n vriendin en ik fietsten naar huis na onze clubavond, die werd gehouden in het park vanwege het warme weer, we deden er diverse balspelen. Uit het niets kwamen er twee knullen, die mij met een ruk van de fiets trokken, mijn vriendin wist te ontsnappen en haalde hulp thuis.…

Het fotoboek krijgt meneer Uil en als de dieren het willen bekijken moeten ze even op bezoek gaan bij hem. Maar de foto’s, die van elk dier zijn gemaakt mogen ze zelf hebben. Trots hangen ze die op in hun huis.…

De kleurige plaatjes van de dieren bewonder ik; van de vogels, de vissen, de reptielen, zo mooi uitgevoerd, zo uniek in hun gestalte. Zijn zij allen individuen zoals wij mensen, beantwoordend aan hun eigen "zijn", hun persoonlijkheid en de eisen die deze stelt?…

Het oude park, waarvan de plattegrond een driehoek vormt, ligt ingeklemd tussen de straten en strekt haar boomkruinen bereidwillig en beschermend boven zijn bezoekers uit. Het herbergt homo's en hetero's, zombies, zonderlingen en zwervers, kinderen en dieren.…

Ik zit daar dan, in mijn oude versleten jas, wetend dat ik de volgende dag zal sterven, op het bankje in het park, helemaal alleen. Dus als iemand dit leest, vergeet me dan maar snel.…

Deze ochtend wandelde ik in het park, in de herfst van mijn leven vond ik de berkenboleet als zwamproleet grafstenend de zomer naar een eind. Laat u dit niet weerhouden van verder lezen, ik draai altijd positief, ik heb een potje op het vuur.…

Want er zat maar één gat in het hele opervlak en dat was het gat waar het arme dier in lag te watertrappelen. Ze leek heel klein en haar smalle zwarte kopje staarde mij vanuit de verte trouw aan terwijl haar voorpoten als molenwieken bleven malen.…

Ouders met kinderen kwamen even een kijkje bij de ladderwagens nemen, andere mensen kwamen er met hun honden bij staan en opeens leek het alsof de hele buurt zich in het park aan het verzamelen was. De brandweer was goedgemutst.…

Het is een mooie dag, ik leg mijn strandlaken in het park neer om ingesmeerd van de zon te kunnen genieten. Een goed boek, iets te drinken en een sigaretje, wat wil je nog meer.…

Zo zag het eruit aan het begin van het park waar ik op de eerste zonnige zondag aan het eind van mijn fietstochtje terecht kwam. Ik leg de nadruk op tóchtje want men moet de zaken bij de start van het seizoen niet overdrijven. Er komen nog meer dagen.…

Wouter merkte in het park, dat het lopen beter ging. Ook het weer werd beter, ze zon kwam tevoorschijn en liet haar warme stralen voelen, nu het weer voorjaar was. In de verte zag hij twee mannen op een bank zitten. Toen hij ze genaderd was waren het bekenden uit de straat en hij groette hen vriendelijk.…

Maar de mensen in de supermarkt vonden het maar onzin, en verwezen hem met de bon naar het park. Er zijn zwervers die zo’n flesje met de tanden weten open te krijgen, maar er zijn ook zwervers die geen tanden meer hebben. Alfons behoort tot die laatste groep, en hij heeft ook geen zakmes of een schroevendraaier.…