Alle inzendingen over park dieren bezoek

...genaamd "Beekse Bergen" dat steeds talloze bezoekers verwelkomde en tot zich trok om zo te zeggen nog "in de kinderschoenen stond" bezochten wij al het uitgestrekte water omringd door zanderige vlakten en we waagden ons min of meer aarzelend en behoedzaam aan het koele, rimpelende water...

...dag zijn tal van jonge gezinnen het park komen bezoeken en tal van trotse en liefhebbende ouders wijzen hun kinderen op de wilde dieren. De wandelpaden liggen feeëriek uitgestrekt te midden van het landschap en ik volg ze tenslotte tot de uitgang. De dag neigt ten einde en de bus zal de...

...de zwanen in de vijver, die eens, bij haar bezoek aan het park, de vleugels wijd uitsloegen. Het moet een haast voorwereldlijke indruk hebben gemaakt. Ook de carrousel is er nog, met de groene, rode en blauwe metalen figuren van dieren, een beetje verroest, geen trekpleister meer voor de...

...mijn oude vriend. Vandaag en in de toekomst kan Café "Mimi" zeker rekenen op een stroom van nieuwe bezoekers die haar terras en "huiskamer" graag zullen frequenteren......

...vroeg zich achteraf af waarom hij in een eerste bezoek zo nodig direkt dit stukje van zijn geschiedenis had verteld en besloot dat het de sfeer van vertrouwelijkheid was waardoor hij los kwam. Toen ze terug liepen glom Muis van tevredenheid. ‘Ik vond ze allebei aardig,’ zei ze, ‘van hem...

..."De Oliemeulen" Haast verscholen tussen de overige bebouwing in de wijk treft men deze kleine dierentuin aan waar krokodillen, spinnen, aapjes, lama's, slangen en nog diverse andere dieren onderdak hebben gevonden. De tuin die grenst aan dit pand kan men wellicht met recht "tropisch"...

...ontroeren mij. Om de dag te besluiten bezoeken we nog een soort kiosk, een achthoekig houten bouwsel, beheerd door een enthousiaste, deskundige vrijwilliger, waarin diverse relicten zijn uitgestald, zoals een vertederend embryootje van een dromedaris op sterk water waarbij de...

...dan jongere dieren! Van vergeten asieldieren naar vergeten kinderen... ....vanzelfsprekend geen grote stap...! Hetgeen hen bindt, is dat beide een kloppend hart hebben en dat zij in de vergetelheid zijn geraakt. CITAAT: Zij was pas 7 toen ze uit huis werd geplaatst. Het was...

...Hekel en klopt een paar keer op het hout van het parkbankje. Ze schokt zich naast hem neer en blijft vriendelijk glimlachend voor zich uit kijken. "U loopt als een hinde- zeer opvallend- tussen alle plompe figuren," charmeert Hekel verder. "Ja, dat weet ik," antwoordt de Slanke Vrouw terug...

...meisje van negen jaar. Ik ben zo ongelooflijk graag heiden. Morgen wandel ik weer in het park, mits er nog bomen staan.....

...laten staan en een onverwachte gast kwam mij bezoeken... Een teder, fragiel diertje, een langpootmug, streek neer op de groen geverfde wand van mijn woonkamer.... Het dier strekte de nietige pootjes als voelhoorns voorzichtig uit.... Ik verjoeg het en het zocht zijn heil elders, in een...

...gesteld. En dan was het ook nog herfst in het park, de bomen hadden nog even hun mooiste kleren aan. We stonden aan weerszijden van het pad, zij tussen gekromde bruine bladeren, ik bijna in de struiken. Een oude man, de kaken strak op elkaar geklemd, schuifelde voorzichtig tussen ons door,...

...wat tralies is alles wat ze zien, erger dan dierentuin waar beesten worden opgesloten maar: die dan tenminste nog naar buiten mogen, tralieloos dus! Dat er katten, of poezen, honden en dergelijke ook al besmet raakten is al naar, maar dat nertsen dit dus vice versa hebben, dat hoorde ik...

...bekend zou worden, maar die we nooit zouden bezoeken. Het parkje was ons dierbaar en we noemden het eufemistisch "ons parkje". Nu het afscheid alles heeft vernietigd, ligt nog ten eeuwigen dage aan de Ringbaan Oost het kleine parkje waar de roodbruine beuk en de den hun takken ten...

...op de stroom bezoekers die het park met een bezoek wensten te vereren) In de avond, toen ik op de fiets de terugtocht naar mijn ouderlijk huis aanvaardde door een bosrijk gebied, merkte ik dat een mokkabruine hond mij volgde. Ik vroeg mij af waar de hond vandaan kwam (was hij ontsnapt uit...

...de taal en de woorden die uiting zouden kunnen geven aan zijn gevoelens hem ontbreken. De hitte regeerde ons. Ik wachtte na mijn bezoek op mijn taxi en observeerde merkwaardige witte dieren die in de verte op het terrein van de inrichting rondhuppelden.

...kleine kamer en zo trof ik hem bij mijn eerste bezoek aan. Mevrouw hield immers zo van dieren en Moriaantje had ze gewonnen in een loterij. Men zegt:"Hoe groter geest, hoe groter beest" en men zegt ook:"l'important c'est la rose" Voor die laatste uitspraak zou ik willen opteren. De eenvoud,...

...van de gemeente tot stand zijn gekomen. Ons bezoek aan het Brabants Natuurmuseum moet haar blik en haar horizon echter wel degelijk verruimd en verbreed hebben. In de vitrines stonden de zwartgevederde trotse opgezette kraaien opgesteld die zich met hun kwetsbare, stakerige pootjes hechten...

...te vinden in de veeartsenijschool, zieke paarden bezoeken, ik nam altijd iets lekkers mee, de paarden wisten dat precies. Paarden waren mijn grote liefde, rijden kon niet meer, maar dit was een goed alternatief. Op een dag kwam ik een vriendelijke dierenarts tegen, hij vertelde van alles en ik...

...kunt halen en brengen uit je bezit. Op een vroege morgen koos ik een "dierenencyclopedie" uit een dergelijk fragiel kastje, opgesteld voor ons Wijkcentrum. De kleurige plaatjes van de dieren bewonder ik; van de vogels, de vissen, de reptielen, zo mooi uitgevoerd, zo uniek in hun gestalte....

...bereidwillig en beschermend boven zijn bezoekers uit. Het herbergt homo's en hetero's, zombies, zonderlingen en zwervers, kinderen en dieren. De boomstammen kunnen een geheim bewaren; de initialen en harten blijven voor altijd een mysterie, een herinnering aan onbekende geliefden. De...

...nooit ouder. Deze ochtend wandelde ik in het park, in de herfst van mijn leven vond ik de berkenboleet als zwamproleet grafstenend de zomer naar een eind. Laat u dit niet weerhouden van verder lezen, ik draai altijd positief, ik heb een potje op het vuur. En dit dus letterlijk, op de...

...Ik zit daar dan, in mijn oude versleten jas, wetend dat ik de volgende dag zal sterven, op het bankje in het park, helemaal alleen. Dus als iemand dit leest, vergeet me dan maar snel.

...is een mooie dag, ik leg mijn strandlaken in het park neer om ingesmeerd van de zon te kunnen genieten. Een goed boek, iets te drinken en een sigaretje, wat wil je nog meer. Binnen een uur ben ik omringd door tentenkampen die rookwolkend fout vlees verkolen, het stinkt, massa's kinderen rennen...

'Ze is in de vijver' riep mijn zoon opeens vanuit de verte. 'Maak je geen grapje,' riep ik terug, want het was niet haar gewoonte om zonder het voorafgaand ceremonieel van vele aanmoedigingen het water in te springen en voor het ijs had ze nooit belangstelling getoond. En je weet maar nooit wat...

...is en dan spuugt ze de hele bende thuis over het parket. Het ging dus best goed met haar. De redder wilde aanvankelijk gewoon met zijn natte pak naar huis wandelen, maar gelukkig liet hij zich overhalen om in een van de brandweerauto's te stappen. Die man zal bekijks genoeg hebben gehad, toen...

...nooit meer bovenop. Op de terugweg nog even het park ingefietst. Bij de vijver neergestreken op een bankje in de zon. Kinderen die eendjes voeren zijn van alle tijden. En tegenwoordig komen daar allerhande fotografen op af. Met rugzakken vol fotospul en veel te lange telelenzen. Ik zie haar...

...man moet afgelopen zijn. Wouter merkte in het park, dat het lopen beter ging. Ook het weer werd beter, ze zon kwam tevoorschijn en liet haar warme stralen voelen, nu het weer voorjaar was. In de verte zag hij twee mannen op een bank zitten. Toen hij ze genaderd was waren het bekenden uit de...

...maar onzin, en verwezen hem met de bon naar het park. Er zijn zwervers die zo’n flesje met de tanden weten open te krijgen, maar er zijn ook zwervers die geen tanden meer hebben. Alfons behoort tot die laatste groep, en hij heeft ook geen zakmes of een schroevendraaier. Hij gaat naar de...

...snel heb ik het nakijken. Het is volop herfst in park Oudegein. Ik zie rode, gele, paarse kleuren, hier en daar nog groen. Blauwe lucht, dampige atmosfeer, de zon schijnt. Aan de omgeving ligt het niet. Tijdens het rennen probeer ik mezelf af te leiden, door de natuur intensief in me op te...