Alle inzendingen over post-it

Natuurlijk kan het plakken van een post-it het leven niet op slag veranderen en van een overwerkte, gestreste vrouw met een laag zelfbeeld ineens een gelukkige, stralende prinses maken. Maar het idee van Kleynjan is dat vrouwen elkaar zo af en toe een hart onder riem kunnen steken. Laat post-its achter op allerlei publieke plekken.…

De post vraagt altijd al de nodige aandacht, ook als ik gewoon thuis ben. Om het een beetje bij te houden moet je er eigenlijk elke dag even tijd voor nemen. De reclamefolders en bedelbrieven kunnen weg, de rekeningen bij de computer en de tijdschriften en kranten op de stapel ‘te lezen’.…

Dat is natuurlijk tegen het zere been van een bedrijf, dat moet bestaan van het bezorgen van post, tegenwoordig TNT Post BV geheten, ach als Tante Pos dat zou hebben geweten. In dat bedrijf haalt men alles uit de kast om ons weer aan het schrijven te krijgen.…

Dan zeg ik: ja, we wisten dat er andere bussen zouden komen, want TNT Post werd POST NL en van een rode, zouden we naar een oranje bus gaan, dat wisten we wel, en ook wisten we, dat er eventueel bussen zouden verdwijnen.…

en ik mijn buik vol krijg van de post.…

“U bent zeker een IT-er?” zegt de man in de heteluchtballon. “Inderdaad” zegt de ander, “maar hoe weet u dat?” “Nou”, zegt de man in de ballon, “alles wat u zegt is technisch gesproken juist, maar ik heb helemaal niets aan die informatie. En al met al ben ik nog steeds verdwaald”. “En u bent zeker een manager?”.…

Leve it Bildt! Foppe Feetwarmerfan…

Tot slot schrijft de vrouw twee codes op een post -it. Eén om de lift in te komen, en eén om de lift in beweging te zetten. Op de gang zie ik twee vriendelijke ogen boven een mondkapje. Dat moet Frank zijn, hij loopt met me mee naar mijn moeders kamer. Mijn moeders haar is achterover gekamd, het krult in haar nek.…

Post van TNT Post zelf: 'enthousiaste postbezorgers gezocht'... Besmuikt lachje. Waarom zouden postbodes, zoals ik ze heel ouderwets blijf noemen, enthousiast moeten zijn? Maakt dat ze tot betere bezorgers? En tegen wie moeten ze dan enthousiast doen; ze werken toch in hun eentje? Dan de functie-eisen.…

Dat was de tijd van PTT Post. Ik was het zelf nog net, ongeveer een jaar. De overheid had het bedrijf net de marktwerking in geholpen. Maar daar was nog niks van te merken, als ik mijn post zat te sorteren. Mijn collega's waren zeer servicegericht. Ze wisten alles over de buurt.…

Door de caféramen zagen ze dat de ijsmeesters alsmaar vrolijker werden en het was de ijsmeester van Leeuwarden, een ransuil, die de magische woorden 'It giet oan!' uitsprak. In zijn nest op het weiland van boer Tjibbe Veenstra kijkt Siepie, een brandgans, op zijn laptop naar de bevrijdende woorden van de ijsmeester van Leeuwarden.…

Verdorie, nou zit ik in de discriminatie wereld, is dat even wat? Meneer T is over de 70 en tja, ik dus nog niet en zo valt er eergisteren een superdikke envelop in de bus. Geen idee wat daar nou in zou zitten, immers de stempassen zijn al in huis? Een geopende envelop vertelt dat: er een envelop in een envelop zit, samen met een stemformulier, een…

Nou kun je altijd wel problemen oplopen, als je teveel post/mail krijgt, dan kán zo'n bus of box vol gaan zitten, maar dat heb je ook als je met vakantie gaat, de boel blijft binnenkomen, en als je een goeie buur hebt, die je bus ( waar de papieren post in gaat) leegmaakt, dan heb je daar dus geen omkijken naar, maar met je computer, tja dat is een…

Een envelop in de bus, brengt me even van stuk, een kaart met een randje nee brengt echt geen geluk. Een envelop in mijn hand, wie mis ik in mijn kring, durf hem bijna niet open te maken en zo sta ik met dat ding.... te peinzen wie er nu weer vertrokken is van deez' aard. Een prachtige kaart van een prachtig mens, die gewoon…

Ik skrieuw wer oer myn eigen ik mar yn in oare foarm, dan slagget it wol mei de Fryske taal. Sa as ik al sei, it wurdt maaitiid. Ik fiel it oan de trilling yn e loft. Dat fiele fugels ek, it wurd ommers waarmer, tsien graden no. De ljip is werom, de klyster sjongt, de merel yn it hollansk foar wa t it net wit.…

Toen ik terugkwam van vakantie lag er, tussen de kranten en de post, een brief van TNT Post. In een folder vol ronkende taal werd uitgelegd dat de vertrouwde(?) TPG Post voortaan TNT Post zou heten. Niet alleen de besteller, ook zijn ‘wagenpark’ zou een complete restyling ondergaan.…

Dus mijn vraag waarom we dan toch al die post ontvingen wordt simpelweg geantwoord; is een foutje mevrouw, al die post had niet naar jullie mogen worden gezonden! Nou das dan duidelijk, ik kreeg een excuus, jawel, en That's it.…

Misschien was het wel een post-it met wat gekriebel erop. Ook een soort bonnetje. Minister van Volksgezondheid Edith Schippers vond het allemaal geen toeval. Niemand weet waar het bonnetje is en ineens, een week voor de verkiezingen van de Provinciale Staten, duikt het op. Iemand moet de VVD hebben willen laten struikelen.…

Meneer Stress: ‘bij deze vindt u de post waar het om gaat’. Gevonden post, dat is spannend, ik voel me plots een belijdend lid van consumentenmarkt klantenservice, dank u zeer, geachte manager te Leeuwarden.…

En op de achtergrond hoor ik heel toepasselijk "Let it be" van de Beatles. Ach ja alles is nu eenmaal zo.…

Het wordt maandag en we weten dat er dan geen post wordt bezorgd, dus dan zal de kaart dinsdag wel ehhhh, ja toch? Nee dus! Ik vraag, heb jij nog post ontvangen? Nee hoor zegt ze en beiden denken we terug aan dezelfde actie van vorig jaar, ook toen zaten we te wachten op de post die niet kwam!…

Gelukkig dat er nog steeds belangrijke stukken zijn die per post worden verstuurd. Want is het niet zo, dat als wij ons huis binnenkomen meteen onze post doorkijken? Als je op vakantie gaat en het eerste wat je vraagt aan buur of kennis: ”Wilt U de post uit de gang halen en de plantjes water geven?”.…

Ja, sa mei ik it wol lije!…

Bijna zou ik zeggen, dat de hang naar de koloniale tijd is teruggekeerd in voormalig Nederlands Indië. De Indonesische voetbalbond wil Guus Hiddink als bondscoach. Ik hoor verbitterde oude Nederlanders in mijn oren schallen: - Zie je wel. Ze geven eindelijk toe dat ze niets voorstellen zonder ons. Wablieft? Een nauwelijks serieus te nemen poging…

‘Post NL, pakje voor u’. Ik onderdruk een woeste grom en de kreet dat het nu niet meer hoeft en dat ie het pak van groot formaat ergens kan stoppen waar de zon… etc.. ‘Komt u binnen, lift tweede verdieping’. Blijkbaar geen tijd voor de lift.…

Kun je het nog voorstellen? Eerst was er gewoon niets, je kon elkaar niet bereiken als je elkaar nodig had en soms kwam het voor dat- mensen al bevallen- getrouwd of begraven waren voor je er sowieso iets over vernam. Men kon een telegram sturen maar daar had niet iedereen geld voor dus die optie kwam zelden voor, maar- een sprong nemend in de tijd,…

Ik kan geen minuut m’n post verlaten. Eten of naar het toilet gaan – no way. Boven een stukkie schrijven – forget it. Daarom schrijf ik deze column maar vanachter het raam, met een spiedend oog op het derde nest in aanbouw.…

Ze zong het lied vaak met luide, galmende stem: "Catch a falling star and put it in your pocket, save it for a rainy day".…

Nu lig ik naast.. you name it! In ieder boekje heb ik een geel post-it velletje geplakt met mijn mailadres en de uitnodiging om vooral te reageren. Want dat vind ik in tegenstelling tot schenken weer het nadeel van de verkoop. Je krijgt een tientje maar je hoort nooit meer wat de onbekende lezer die het werkje heeft aangeschaft er van vond.…

Ik sorteer alleen maar post.…