Alle inzendingen over schorten

In onze jeugd, onder de hoede en leiding van onze nog jonge en speelse moeder, hebben we uit bonte, fleurige stof de schorten vervaardigd met behulp van de oude naaimachine van oma. De kledingstukken droegen een geschulpte rand en een frivole, gerimpelde rok en zo heeft die oude machine toch nog dienst gedaan.…

Als het ergens aan schort op deze site, dan is dat iets gunnen aan de ander. Johnny the selfkicker zou trots zijn op veel van de inzenders.…

Hij was een grote rat met bruine schort die zijn martelinstrumentjes voor mij schoon likte. Ach deze tandarts Velinga was berucht Natuurlijk priegelde hij aan zijn grote mensenboren. Zijn plafond zat vol scheuren maar af en toe kon ik nog een gestileerde bloemvaas zien. Bloemen uit kalk groeiden daaruit.…

Vijfenzestig jaar geleden stond mama's bed ineens in de voorkamer en de vreemde wijkzuster in de vijfiger-jaren-schort was daar plotseling. Een zus en een dochter was ons geboren en mijn trouwe zus stond levenslang aan mijn zijde als niemand anders. Eens kwam een jongeman; een man om haar te werven en hij nam haar mee.…

Serveersters met een lang, zwart schort om de heupen. Tranen die zich schuilhouden in het innerlijk, vast klonteren in mijn maag en eens zullen uitbarsten; mijn ogen zullen bereiken....…

Ze had donker opgestoken haar, donkere kleding, niet al te netjes, want het was voor het dagelijkse werk, met een somber bontgekleurd schort. Toen was het schort nog donker, later zou ze schorten met bloemen in meer kleurige dessins dragen. Ze liep op klompen met een leren bandje over haar wreef.…

Toen echter die wijkverpleegster, gekleed in de traditionele witte schort het gezin was komen bezoeken en kaartspelletjes met het kind had gedaan en het versjes had geleerd, had het meisje zich overstelpt gevoeld door de warme en liefdevolle aandacht die het voorheen zozeer had moeten ontberen......…

Dus nader ik de volgende dag welgemoed door de straat - met de nu bij uitzondering geknotte boompjes, die toch nog wat groen op hun stammen dragen - de dokterspraktijk waar de arts, gekleed in het schort dat ons nog zou moeten behoeden voor een rampscenario, in mijn vingertop zal prikken met een fijne naald.…

De eerste plukken haar waren inderdaad nog niet op mijn schort gevallen of verdomd, daar klonk-ie: "Ga je nog op vakantie?" Ik kreeg ter plekke nog meer zin om heel ver weg te gaan en nooit meer terug te komen. Naar welke kapper ik ook ga, overal en altijd beginnen ze daarover. Kappen nou!…

De wijkverpleegkundige droeg een wit-gesteven schort met schouderbanden en een chique speld; een soort uniform, teken van haar beroep, dat haar sierde. We schreven zestiger jaren van de vorige eeuw. De kinderen kwamen aandacht te kort; het zwakzinnige broertje eiste alles van de ouders; hun geld, hun zorg, hun hart en hun ziel.…

De serveersters in hun lange schorten liepen ijverig af en aan, handig balancerend met dagschotels en verfrissingen. De conversatie van twee oudere dames naast mij bewoog zich voort over een traject van roddel en achterklap.…

Je bent een godin en jouw lijf komt niets tekort, maar dan slaat leeftijd toe en reclames duiden waar het jou aan schort. Een borsteltje die geen klontjes veroorzaakt in je wimpers, cosmetisch gedruis omdat je waard bent, kalknagels en vaginale schimmel, extra vleugel voor je poepgat opdat je niet gaat woelen in het door jou gekozen bed.…

Vervolgens kom ik er dan achter wat er aan schort en dat verklaart dan alles. We zijn nu aan het kaarten met vier vrouwen. Elk van ons heeft zo zijn eigen manier van doen. De herkenning van de persoonlijke problemen en dat men bereid is de ander hier deelgenoot van te maken, schept een speciale band met elkaar.…

Niemand is volmaakt en aan iedereen schort wel wat, overal mankeert wel iets en over iedereen valt wel iets te zeggen, positief of negatief net hoe de pet staat, maar het moet me nu wel van het negatieve hart dat de kleuters in Den Haag het gewoon niet voor elkaar krijgen te formeren.…

Zoniet, dan schort er iets aan zijn netwerkvaardigheden.…

Daar komt een meisje met een schort voor aangelopen, met de blik evenwel strak naar beneden gericht. Eens kijken of het lukt om haar aandacht te trekken. Hand de lucht in, licht opzij buigen, neiging onderdrukken om 'hoehoe' te roepen. Ik wil graag bestellen. "Ik mag geen bestelling opnemen, meneer." O.…

En daar schort het m nog vaak aan getuige de dagelijkse realiteit waar men vaak tegen de klippen op praat en blijkbaar niet weet hoe men echt contact maakt met de ander. Zou men ten eerste zichzelf voldoende kennen en accepteren dan was er al veel gewonnen. Ook daar is het vaak belangrijk dat men een voorbeeld voor ogen heeft.…

En weet je: het is nou zaak om half Nederland (oké, tikkie overdreven) maar veel mensen naar de site te trekken, mensen weer aan het LEZEN te krijgen want DAT is wat eraan schort, mensen LEZEN weinig en schrijven nog minder, uitzonderingen daargelaten want tja, uitzonderingen bevestigen de regel nietwaar? Wauw.…

Verbaasd keek ze op toen de verloskundige de telefoon pakte en snel twee telefoontjes pleegde, eentje om het ziekenhuis op de hoogte te brengen en eentje om al haar afspraken tot nader order op te schorten en te verzetten. Toen gebeurde wat niemand wil, wat niemand verwacht, wat niemand had zien aankomen....…

Als moeder de vrouw niet meer met een kopje thee na schooltijd haar handen aan haar schort afveegt, dan krijg je dat. Te druk om een lekker luchtje op te doen voor haar man gemaal die zijn weg door de maatschappelijke jungle moet hakken en recht heeft op bier, bed en hapjes in een warme gezellige huiselijke omgeving.…

Het is een onuitwisbare herinnering aan mijn mooie moeder, die over de grote sissende pannen hangt, een bolle buik in een te strakke schort en haar tevreden glimlach op een koude winterdag in 1959. Die dag aten we spruitjes.…

(Mijn moeders bed stond om onbegrijpelijke redenen in de voorkamer, ik durfde mijn glimlach niet te tonen aan de vreemde zuster die gekomen was en een vandaag nostalgisch aandoende 50-er jaren schort droeg; we schreven 1956, het lot had mij een zus geschonken....)…

Een halve hartverzakking is het gevolg, je moet van goeie huize komen als dat geen indruk maakt, maar die mobieltjes zijn een nationale ramp en eigenlijk zeg ik dat natuurlijk helemaal niet goed, immers: aan de mobieltjes schort het niet, welnee! Het ligt aan de eigenaar, of eigenares!…

Als eerste schort het land eigenhandig alle betrekkingen om met andere landen (daar valt ook het zelfstandig en zonder overleg beëindigen van de wapenstilstand met Zuid-Korea onder). Als tweede heeft het land een verschrikkelijk groot leger en als laatste zijn de militairen tot op het bot gemotiveerd.…

Bedeesd weggekropen achter mijn schort en de hoge koffiepercolator kon ik het zingende gezelschap goed aanschouwen. Het andere gevoel dat mij bekroop, toen ik mij achter die percolator verscholen hield, was een gevoel van relativiteit.…

Helaas, aan fatsoenlijke Nederlandse afhandelingen schort het blijkbaar. D66-mevrouw Salima Belhaj wil een eind aan de ondoorzichtigheid rond de tolkenvoorschriften. Ze houdt niet op Defensie met messcherpe vragen te bestoken.…

In de opening stond een vrouw met een blauwgrijs schort om. Ze had grijs, opgestoken haar en in haar hand een reuzachtig slagersmes. Hevig verontrust aarzelde ik om naar haar toe te lopen. Ik moest immers de weg vragen, in de wijde omtrek was geen ander huis te bekennen.…

Twee drukkers staan voortdurend in een spagaat en doen alle moeite om haar synthetische schort dicht te houden. Met haar rug op nauwelijks 10 centimeter afstand van de zijwand van het fornuis, probeert zij zich warm te houden. Een geur van verbrande stof stijgt achter haar op. Lájos geeft haar een duwtje.…

Ik kom er helaas maar niet achter wat er aan schort, en hoe langer dat duurt, hoe langer zij het volhouden. Het begon allemaal toen ik weer moest gaan werken na vier weken vakantie. Van zondag op maandagnacht. De kleinste telg verschillende keren wakker ’s nachts en ’s morgens om half zes klaar voor de dag.…

‘Het verscheurt je identiteit', schort Vrouw. ‘Het hakt je doormidden', volgt Hekel. ‘Je bent niet de moeite waard om verder te leven! Ze laten je abrupt in de steek!', schalt Vrouw verder met een schreeuw in haar intonatie. ‘En dan heb ik het nog niet eens over de traumatische ont - hecht- ings - na -sleep die je ondergaat!…