Alle inzendingen over taxi

Zodra hij de hond hoort blaffen is er niets anders meer op de hele aarde dan de taxi. Als ik niet uitkijk zit hij al in de auto voor ik het besef. Snelle jongen! Maar ik grijp hem nog net bij zijn jas! Je vergeet je appelkoeken… oja……

Zoals gebruikelijk vindt de conversatie weer eens plaats in de Deeltaxi, die onverhoopt omgetoverd is tot een soort mobiele, alternatieve therapeutische salon en die dusdanig voorthobbelt over de verkeersdrempels die Tilburg zo rijk is, dat lijf en leden geschokt worden als een rietstengel onder een stormwind.... "Nee", beweert mevrouw, "schulden…

Zelfs in juli kan een zoel windje dat ons lichaam beroert ons doen geloven dat het in feite september of oktober is. Witte regiotaxi's reden af en aan op het terrein rond de inrichting waarin mijn broer sinds jaar en dag verblijft. Zij deden dit aan zoals een bij de bloemen aandoet in een daarmee welvoorziene tuin. Ik klampte de chauffeurs aan…

Mijn taxi heeft me naar een achterbuurt gebracht. Mijn vriendin van lange jaren heeft haar riante, schitterende appartement verruild voor een klein studio-kamertje omdat zij daar begeleiding krijgt en de troosteloze omgeving weerspiegelt als het ware haar suicidale depressie.…

In de taxi zal men zijn lief en leed kwijt kunnen aan de chauffeur die elke dag talloze verhalen te horen krijgt en die fungeert als een plaatsvervangende arts, psycholoog of psychiater.…

Tenslotte arriveerde mijn taxi gelukkig en deze bracht mij naar mijn veilige stadse woonstede....…

De taxi arriveerde uiteindelijk en voortvarend wierp ik me op een zitplaats.…

Mijn taxi zal mij spoedig thuis brengen.....…

Ik ging ooit helemaal over mijn nek van de Griekse harswijn en de gebakken inktvistentakels met fetasalade, een taxi dropte mijn comateuze lichaam voor mijn armoedige flatwoning, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat de Grieken hun culinaire huishouden kunnen verbeteren naar Europese maatstaven!…

Soms passeert mijn taxi nog altijd de Tilburgse achterbuurt en het kleine huisje; het miezerige verdiepinkje dat mij eens zo vertrouwd en bekend was.…

Een Regiotaxi spoedt zich voort door de Tilburgse straten. Mijn medepassagier is een echte Tilburger. Met het als een diamant zo scherp geslepen verstand c.q. het boerenverstand c.q. het meedogenloze en alomtegenwoordige eigenbelang en het kritische vermogen van de gemiddelde Nederlander becommentarieert hij de politieke verwikkelingen van de laatste…

Door omstandigheden reis ik de laatste tijd heel regelmatig met de taxi. Als je van mensen houdt, dan is dit een prachtige manier van reizen. Mijn vader hield mij voor redelijk mensenschuw. Ach ik wist wel beter, het was puur een kwestie van verlegenheid en een gedeukt zelfvertrouwen.…

In Rijssen gearriveerd wendde ik mij tot een opgetuigde, welwillende dame die resideerde in het kantoor van de Rabobank en die graag een taxi voor me bestelde. De vrouwelijke chauffeur babbelde opgewekt en amusant in het merkwaardige maar koddige Twentse dialect dat ook mijn vrienden bezigen.…

Je schaamde je een beetje voor de pil, maar het was de pil die moest voorkomen dat je weer een taxi zou stelen om aan lager wal te geraken. Het was de pil waardoor je het leven vol kon houden wanneer je dacht dat er geen hoop meer was.…

Een taxi is op weg van zuidelijke naar noordelijke gedeelten van de stad en ik ben een van haar passagiers.…

Ik wachtte na mijn bezoek op mijn taxi en observeerde merkwaardige witte dieren die in de verte op het terrein van de inrichting rondhuppelden.…

De kou van een late novemberdag doordrong mijn botten terwijl ik hier stond te wachten op een taxi die me naar een meer florissante omgeving zou brengen.....…

Een snelle taxi bracht me thuis.…

Natuurlijk arriveerde de taxi uiteindelijk. "Laten we wat meer naar elkaar omkijken!"…

Toen de middag ten einde liep passeerde aan de brede vensters een optocht van paarden met ruiters die ongetwijfeld het nabijgelegen natuurgebied gingen doorkruisen en onze taxi bracht ons hobbelend en schuddend tenslotte door de stromende regen weer naar huis.…

Wie zich aangetrokken voelt tot het parcours dat ik met de taxi aflegde in Tilburg Noord en omgeving, op weg naar de inrichting waarin mijn broer sinds jaar en dag verblijft, moet wel zand of een andere substantie in de ogen hebben.…

Toen ik door genoemde poort de tuin verliet, zag ik gelukkigerwijs mijn taxi al aankomen. Mevrouw de chauffeur droeg op beide handen en armen uitbundige zwart-witte tatoeages die ze naar eigen zeggen heel fraai vond maar waarvoor ze veel pijn over had gehad.…

Een aantal van haar intellectuele vrienden wist haar op een subtiele manier te bedaren en haar voorzichtig de galerie uit te werken en in de taxi die was gearriveerd te wurmen. Twee vrienden gingen aan weerszijden naast haar zitten. Aan mij werd verder niets gevraagd. De taxi reed weg in de nacht met de dronken Emma op de achterbank.…

Het was met gevoelens van heftige, tomeloze melancholie en heimwee dat ik mij bevond onder voortijlende en drachtige wolkenluchten in alle mogelijke eenzaamheid op het terrein van de zwakzinnigeninrichting, in afwachting van mijn taxi. De redeloze, razende tijd had alles als in een stormachtige wind meegesleurd en in haar razernij verzwolgen.…

Als men de weg naar Biezenmortel aflegt (wellicht met auto of taxi) passeert men een groot water dat nauwelijks te vergelijken valt met een ven in het nabijgelegen Oisterwijk of met een zee of meer. Lange tijd bleef mij de herkomst van het water een mysterie tot mijn vragen opgehelderd werden.…

Kan je het raam weer dicht doen vraagt hij aan mij, de taxi bloedverziekend heet geworden, in minder dan vijftien tellen. Pff.…

....en zo kwam mij ter ore in de Regiotaxi, op weg naar een "vriendin" met wie mijn "vriendschap" dubieus van aard, gehalte en kwaliteit is, dat sommigen tijdens de inmiddels, als ik het zo moet noemen "befaamde" dan wel "beruchte" Coronatijd zelfs soelaas zochten tegen de door velen welhaast als een dodelijke ziekte gevreesde eenzaamheid in de Regiotaxi…

Mijn tranen verboden en verhinderden me de naam "Driekus" uit te spreken De taxi bereikte tenslotte haar bestemming en ik belde aan bij een nieuwe vriendin in een door eiken geflankeerde straat in Berkel-Enschot.…

Mevrouw was wonderlijk uitgedost. Zij droeg een zwarte hoed met veel tierelantijnen eraan. Ik werd hartelijk verwelkomd want vandaag was het de grote dag van de opening van "Het Boshuis", de nieuwe voorziening voor ouderen van "De Wever". Hoewel we genodigd waren voor het grote feest, koos ik met mijn vriendin een andere bestemming. We gingen…

Het feest duurt tot in de alom bekende kleine uurtjes, de grote geesten fietsen naar huis, de kleinbehuisde breinen worden een taxi in gedragen. En van allen doen de voeten zeer, ze gingen los, wat een bal was het weer. Hiphopt door da house, roept naar de poes 'go loose' en wil nog 'Zwanenmeer'. Toch maar even Rammstein.....…