In de wachtrij voor een taxi.....
Er staan altijd wel enkele Regiotaxi's te wachten voor de hoofdingang van het Twee Steden Ziekenhuis waar ook de vlag, gesierd door het trotse logo ETZ bovenaan de vlaggenstok, wappert in de wind.
Het is hier een komen en gaan van patiënten, vaak vergezeld door hun naasten en verwanten, die beurtelings passeren door de brede toegangsdeur van het "medisch bolwerk".
In de taxi zal men zijn lief en leed kwijt kunnen aan de chauffeur die elke dag talloze verhalen te horen krijgt en die fungeert als een plaatsvervangende arts, psycholoog of psychiater.
Op de Afdeling Dagbehandeling had ik verklaard "dat we het maar met elkaar gezellig zouden moeten maken", waar het allerminst gezellig was omdat ik twee van mijn medepatiënten, ten prooi aan de pertinente gruwelijkheid van de ziekte van Bechterew, tot mijn gezelschap moest rekenen.
Uiteindelijk vóór de hoofdingang gearriveerd stond ik aldaar wat te lummelen tot plotseling een van de heren chauffeurs "voor mij koos", min of meer zoals men op een bal de vrouw van zijn keuze ten dans vraagt.
Onverwacht kwam hij uit de schuilplaats van zijn auto en verklaarde tot mijn genoegen en opluchting "Mevrouw, ik zal u wel thuisbrengen!"
Geplaatst in de categorie: ziekte