Alle inzendingen over vakanties

Toen ik nog werkte kreeg ik altijd weer dezelfde opmerkingen als ik op een verjaardag of ik de kroeg vertelde dat ik in het onderwijs werkte: “Lekker lang vakantie!” Vaak vroeg ik dan: “Hoe vaak per jaar heb jij vakantie?” Meestal was het antwoord:”Eén keer”. “En?” vroeg ik dan, “Hoe is het om daarna weer aan het werk te gaan?” “Beroerd”, was meestal…

Mijn familie, die ik alleen in die vakanties zag. En door wie ik flink verwend werd. De neefjes en nichtjes, die, net als ik, elk jaar gegroeid waren. En weer veel later, toen ik al werkte, de weekends naar de stad, die mij zo lief is. Mijn dierbaar Groningen, met je Martinitoren, je bent de stad waar ik van hou.…

Op het moment dat er wat foto's via de social media (waar ik ook bij hoor) voorbijkomen, denk ik ineens terug aan de vakanties van toen.…

‘Heel veel van onze pensionado's hebben het zo slecht nog niet. Want dit is maar het topje van de ijsberg. Goed pensioen, eigen huis, veel te grote auto's, dito caravans, movers, allemaal een elektrische fiets en 24 uur per dag vrije tijd’, schrijft Heleen Bervoets in reactie op de gisteravond uitgezonden aflevering van sloom televisie: ‘We zijn er…

amuseerden met elkaar, zat mijn vriendin tegenover me en staarde me met de lusteloze, bolle en ziekelijke ogen in die van mij, als wilde ze dat er liefde en trouw uit spraken voor de langjarige en enig overgebleven vriendin en verwondering om de veertigjarige vriendschap, om de vroegere hartelijke ontvangst in mijn ouderlijk huis, om onze gezamenlijke vakanties…

(Ik kreeg als armoedzaaier enkele van die bonnetjes cadeau van iemand met een kapitaal huis, met twee auto's, dure vakanties, een grote garderobe etc. etc.) Laten we hier met elkaar nu eens hartelijk om lachen!…

Wellicht dat dit geestige bericht vakanties naar Thailand zal stimuleren, of omgekeerd Thai opwekken om zo hun vakantie in ons land terug te verdienen. Onthullend was het commentaar van een woordvoerder van Financiën: 'We kunnen niet alle munten ter wereld controleren.' Hoezo niet?…

En we werden vriendinnen en brachten de dagen van ons leven gezamenlijk door; de stille zondagmiddagen als je wanhoop zegevierde; de vakanties, onder meer in zonnig en feeëriek Lanersbach.…

Nu zie ik al mijn tripjes en vakanties weer, herinneringen komen voortdurend naar boven. Mensen die ik lang niet gezien had en zomaar op visite kwamen. Natuurlijk moet je daar wel enig enthousiasme voor opbrengen om ze zover te krijgen. Maar dat is mij wel toevertrouwd. Ik bekijk een foto en allerlei herinneringen komen boven drijven.…

Deze verloren tijd, de feestjes, het samen-uit-samen-thuis-gevoel, de leuke vakanties samen, het gewoon samen oud worden... komt NOOIT meer terug.…

Dat is bizar, want de vakanties zijn allang begonnen de scholen zijn hermetisch gesloten en de datum waarop de uitslagen bekend zouden zijn gemaakt tja, die zijn allang verstreken.…

Ze trakteerde me ook op uitgebreide verhalen over vakanties in Turkije en Thailand. De tijd heeft zich noodzakelijkerwijs maar gelukkigerwijs moeten voortspoeden en het is de vraag of we elkaar nog ooit zullen weerzien. De lieflijke, fragiele pop die Marianne me schonk zal me altijd aan haar blijven herinneren.....…

De gedachte en veronderstelling kwamen wel eens bij me op dat mijn nieuwe "vriendin" in een "gouden kooi" leefde; dat zij maar al te graag en frequent op haar rug lag en de villa oppoetste ten behoeve van het comfort en de luxe en om te kunnen genieten van de verre vakanties naar Spanje en Italië en van de florissante kruidentuin achter het huis…

Mijn generatie, althans degenen die niet directeur, hoofd, chef of manager zijn, worden massaal aan de kant gezet, terwijl de directeuren, hoofden, chefs en managers lekker drie maal per jaar op dure vakanties gaan, de duurste wijnen drinken en best hard werken, daar niet van, maar dat deden al die anderen ook.…

was; de groeven en lijnen van het gezicht van mijn leraar, getekend door zijn oorlogstrauma, en ik zie kamers, lokalen en zalen; de kamers van een ziekenhuis; slaapkamers, woonkamers, hotelkamers die het decor vormden voor zovele gebeurtenissen uit mijn leven; voor de lange uren in de schoolbanken, voor de examens, voor de eerste dansles, voor de vakanties…

draagt; de groeven en lijnen van het gezicht van mijn leraar, getekend door een oorlogstrauma en ik zie kamers, lokalen en zalen; de kamers van een ziekenhuis, slaapkamers, woonkamers, hotelkamers, die het decor vormden voor zoveel gebeurtenissen uit mijn leven; voor de lange uren in de schoolbanken, voor de examens, voor de eerste dansles, voor de vakanties…

Mijn vakanties hou ik in voor- en najaar. Toch is het werken met dit weer anders. Veel collega’s zijn met vakantie, dus je kunt niet alles doen wat je zou willen doen. Wat ik wel doe zijn van die acties waar ik maar steeds niet aan toe kwam: dingen die rustig uitgewerkt moeten worden en waar ik een beetje mee moet rommelen voordat het wat wordt.…

Vrolijke vakanties, gezellige familiefeestjes, haar laatste moederdagcadeau voor mij. Vragen borrelen op… Dan valt mijn oog weer op de bloemen. Weggooien, dit boeket vol symboliek? Ik kan het echt niet! Dus knip ik do mooiste bruin omrande witte rozen uit de dorre bos en leg ze voorzichtig te drogen in een mandje.…

Vrolijke vakanties, gezellige familiefeestjes, haar laatste moederdagcadeau voor mij. Vragen borrelen op… Dan valt mijn oog weer op de bloemen. Weggooien, dit boeket vol symboliek? Ik kan het echt niet! Dus knip ik de mooiste bruin omrande witte rozen uit de dorre bos en leg ze voorzichtig te drogen in een mandje.…

We gingen ook altijd jam maken in die vakanties. Zelf, van kersen of kruisbessen echte jam maken. Dat vonden mijn zus en ik als kinderen echt wonderbaarlijk. Natuurlijk heb ik wel foto’s, maar het meest duidelijk komen de herinneringen naar boven door geuren, smaken en geluiden die me aan ze doen denken.…

Ik miste onze witte plattelandshuisje waar we zo lang in hadden gewoond en vooral de vakanties die we altijd hier doorbrachten; de herfst-, voorjaar- en zomervakantie. Mamma zei dat het te ver weg was en te lang rijden, maar ik wist dat ze loog. Ik had telefoongesprekken afgeluisterd en wist van mamma’s financiële problemen.…

Hoe geestig is dat om te doen als je niet naar een ver buitenland kan en toch van buitenissige doe-vakanties houdt!…

We schieten in de lach en ze reageert door nog eens extra te beamen dat blijkbaar de rest van de familie haar niet vraagt tijdens vakanties om voor de planten te zorgen…nee, dat snap ik ook nog wel! Geen ene plant zou het overleven!…

En tevreden ging hij op bed liggen en overdacht zijn huishoudelijke activiteiten en was ineens weer tevreden dat hij zo'n gezellig en schoon huisje had en niet in de file hoefde te staan en te werken en het gezin in toom te houden met een beetje geld en nare vakanties in verwegistan.…

Luxe vakanties worden geboekt om de epidemie te vieren. Wie weet hebben zij zelf het virus ontwikkeld. Het zou niet de eerste keer zijn dat er mysterieuze zaken gebeuren rond virussen. Het Parvovirus, dat honden treft, is ook door een “foutje” in de wereld gekomen. Een experiment dat een beetje verkeerd liep.…

Ze was op de terugreis van een van haar vele vakanties in dat land. De details ken ik niet en wat er precies gebeurde: ik weet het niet. Misschien weet jij ondertussen meer, maar het blijft een rare plaats. Een station. Ede Staal begreep dat als geen ander.…

Onze vakanties, de feestdagen. En als ik in de winkel de nieuwe cd van je favoriete band zie liggen kan ik het niet weerstaan om deze mee te nemen. Omdat ik er zo van hou jou gezicht te zien stalen als ik je verras. We hoeven niks. En kunnen alles. Samen staan we voor de spiegel gekke gezichten te maken met de tandenborstels in onze monden.…

De crèche, de parttime baan, de sportschool, de vakanties, de vrienden, de hypotheek. Alles moet en alles zal perfect. Een verslindende combi van verplichtingen in een hip Linda sausje. Weg zijn de zorgeloze weekenden, de stedentrips, de doorzakavonden en de etentjes.…

Nu we in de respectabele AOW leeftijd zitten, is dat best een mooie regelmatigheid die zelden afwijkt en als je dan ook - zoals wij - geen hoge verwachtingen meer hebt, vakanties uit den boze zijn, is het een kwestie van- goed opletten, dan kom je er wel.…

De vakanties enzo. 25 juli is ze terug. 26 stelt hij voor. Haar hart slaat over. De anderen? Ach, we zien wel. Misschien is 2 augustus beter, veiliger. Ok, 2 augustus dan. De trein blijft nog even staan. Ze draalt. Zal hij ook nog kijken of ze? Ze durft niet goed. Maar hij lijkt druk met zijn mobiel. Hij kijkt niet op of om.…