Alle inzendingen over verlies

Dit was mijn verlies.…

Hierbij wil ik de redactie condoleren met het verlies van de redactiemedewerker van gedichten.nl Dick Panman.…

Wat heeft hij nog te verliezen? Zijn zaak is bijna failliet. En als hij niet uitkijkt belandt hij nog in de bak. Twee gedupeerde beleggers hebben hem aangeklaagd,zo'n proces kan nog wel even duren, maar het is beter voor hem om zich maar niet meer in zijn Zwitserse chalet te vertonen. Zijn villa in Aerdenhout staat te koop, maar ja, in deze markt..…

Vaak zien we verlies als negatief, maar een verlies schept juist ruimte voor iets nieuws. Het is dus de kwestie je te openen voor de kans die achter het verlies ligt.…

Het verlies aan waarden en normen is een groot verlies. Een geweten kan geen mens afkopen!…

hoeveel verlies kan je aan zonder jezelf te verliezen.....…

Verliezen is zo erg nog niet: niet tegen je verlies kunnen een heel ander verhaal! De miljoenen-trappers wilden de pers niet te woord staan!…

Drama, geen goud drama, je niet in kunnen houden, gelukkig Dafne is het bijna december, zet dan op je verlanglijst MENS ERGER JE NIET, dan leer je vanzelf tegen je verlies te kunnen, alhoewel: verlies is een groot woord, wanneer je met ZILVER naar huis komt!…

Verlies verlies situatie, maar kaarsen- en bloemenverkopers varen er wel bij. People are strange, zo gek als een deur.…

Verlies mag niet leiden naar een prijs, verlies dien je te nemen. Incasseren is een kunst.....…

Ik ben mijn eerste schat kwijt. Zomaar verloren op Pasen alsof het een chocolade eitje is. Twee van die schatten had ik. Twee die voor mij erg kostbaar zijn. De één erg mooi verpakt, maar de smaak soms wat bitter, de ander in een doodgewoon kleurtje, maar erg goed van smaak. Zo zou ik ze willen omschrijven die twee. Als magneten stoten ze elkaar…

Alle verlies achter me latend en weten dat het er nog steeds is als ik terug kom. Maar Vriend, jij zei dat een taaie twijg niet breekt en je hebt gelijk....alleen duurt het nu zo lang voor ik weer overeind kom...…

Over verlies van decorum gesproken. Tijd voor een ommetje. Ik wandel het pad af naar de rivier, kijk toe hoe de veerpont even inhoudt om het containerschip van links te laten passeren. God wat jammer dat ik het niet met mijn moeder kan delen, ze had er hard om gelachen.…

Wie in zijn persoonlijk leven verlies heeft meegemaakt (een gezinslid, een vriend een vriendin), weet hoe smartelijk verlies kan voelen. Maar in deze aantallen is het niet meer na te voelen... en we worden cynisch ... en neigen naar ontkenning.…

Wie in zijn persoonlijk leven verlies heeft meegemaakt (een gezinslid, een vriend een vriendin), weet hoe smartelijk verlies kan voelen. Maar in deze aantallen is het niet meer na te voelen... en we worden cynisch ... en neigen naar ontkenning.…

Bij de kranten en tijdschriften bestaat het verlies uit mogelijk interessante artikelen. De winst is ruimte, maar dat is blijkbaar niet genoeg om het verlies te compenseren. Het wordt makkelijker als ik een tijdschrift weg kan geven aan iemand die het nog gaat lezen.…

Niet om aandacht te genereren, maar slechts vanwege het gemis: Want als ik drink, drink ik op haar En als ik denk, denk ik aan haar En als ik verlies, dan verlies ik haar Dan verlies ik jou Het was nu of nooit Samen oud worden, kan nog steeds Samen door de hel zijn we gegaan De hemel het duister door het licht Het is nu of nooit Ik twijfel…

Akelig stil wordt het, stil als het woord “ongeneeslijk ziek” valt. Meestal goedbedoeld, vooral als het tussen echtparen gaat. Degene die de ziekte draagt, zwijgt in alle talen om de ander te sparen, en omgekeerd wordt er gezwegen omdat er niet teveel aan herinnerd zou worden. Om tranen in bedwang te kunnen houden. Je kan je dan wel afvragen of dit…

Twee bleke ogen keken staarden me levenloos aan. Ik wendde mijn hoofd af van de spiegel, afgeschrikt door mijn eigen gelaat. Hoe harder ik mijn best deed om de tranen in bedwang te houden, hoe sneller ze naar beneden stroomden. Ik had gehuild, dag na dag, week na week…maar er leek geen eind te komen aan mijn waterval. In elke flits die door mijn hoofd…

Het leven is een ballentent. Met ballentent bedoel ik in dit geval geen teleurstellende kroeg maar een attractie waarvan er op iedere kermis nog wel één te vinden is. De pacifistische tegenhanger van de schiettent. Je houdt de kansen letterlijk in eigen hand. Drie ballen voor een euro. Hoe meer blikjes er omvallen, hoe groter de prijs. Waarom het leven…

Ik weet nog goed hoe jij me die eerste keer aankeek, ondeugende ogen en een heerlijke lach. Het weer, warm en benauwd het was midden juli. Ik zat samen met mijn vriendin te genieten van een koel biertje op de trappen van de Sacre Coeur. Een van de mooiste plekken in Parijs. Ik had net een slok bier genomen toen jij naast me kwam zitten en een heel…

Ik zit op bed en staar uit het raam. Het is donker buiten. Gedachtes over mijn moeder gaan door me heen. Waar zou ze zijn? Is er een plek waar geesten heen gaan? Ik leun naar achter en stoot m'n hoofd..verdomme...hard sla ik tegen de muur. Niet dat de muur er wat aan kan doen maar ik voel me zo ellendig. Ik ga liggen en mijn ogen beginnen te branden…

Strijd is de impuls van deez' aardkloot, er dient gewonnen te worden voor het grote gelijk, niemand die beseft dat na de victorie alleen nog maar verlies resteert.…

Die avond had ik mijn vriendin bezocht in het psychiatrisch ziekenhuis. Na de hoge golven, na de woeste zee van de geestelijke ontreddering liet zij zich nu drijven op kalmere wateren. We hadden vanachter haar venster gekeken naar bont geklede spelende kinderen die zich amuseerden in de avondzon en naar een meisje op een schommel, ergens ver weg.…

De race naar bezuiniging is zoiets als je huis een jaar niet onderhouden, waardoor de lasten naar de toekomst verschuiven.…

Het was op die zomerdag in die zomer, die zich breed en weldadig uitstrekte over de wereld en die onvermijdelijk en onstuitbaar de herinnering opriep aan verre, voorbije zomers uit mijn jeugd in mijn geliefde Oisterwijk, dat ik het naburige dorp opnieuw bezocht. Een glanzend-blauw treintje met twee wagons zou ons voeren langs de bosschages, langs…

Het is de zomer van mijn zestigste levensjaar en mijn wandelgenote bevindt zich nog altijd aan mijn zijde, maar heeft te lijden onder een zwaar verlies; het afscheid van een trouwe vriend, een wandelgenoot van weleer.…

Ga met een vierjarig jochie naar de dierentuin, verlies hem uit 't oog en een gorilla wordt gedood. Wat zegt dat over wie en waarom?…

Het verlies van onze ontvankelijkheid voor het goddelijke vormt de diepste basis voor de morele, maatschappelijke en financiële crisis van deze tijd.…

Degene die het meest aan gezichtsverlies zal lijden, zal degene zijn die niet zal erkennen zich eerlijk, oprecht en open van eigen verlies te vergewissen.…