Alle inzendingen over voorouders

De drie zonen en de dochter zijn mijn voorouders. Het gezin moest laveren door de recessie van de twintiger jaren en vluchten naar een buitenwijk na opa's faillissement. De dochter die het leven niet kon dragen vluchtte eveneens maar op dramatische wijze in het vuur van haar eigen aansteker dat haar vermoorden zou.…

Een terugval naar de narigheid met zijn voorouders dreigt. U hebt dat allang gezien, ontferm u nog lang over dit benarde volk. Volg het voorbeeld van de Engelse koningin. Blijf hier die hoofddoek dragen, het staat zo sexy.…

Als ik terug denk aan mijn voorouders, ‘goh’ nou, ook geen kattenpis, toch? Maar o.k. ik zal het wel weer zo als gewoonlijk mis hebben. Humor in deze is; “er zal wel weer een debat aan gespendeerd worden”…

Mijn trotse naam; de naam van mijn voorouders, geschreven met ckx; de naam mij bij mijn geboorte meegegeven; de naam die ondanks alles vaak voorkomt in het Antwerpse telefoonboek, wordt kennelijk vaak beschouwd als een curiositeit en is vaak aanleiding tot het cliché: "U behoort zeker tot de rijke tak".…

Alle blanke Nederlanders zijn namelijk rijk geworden over de rug van hun voorouders. Dus ik ook, hoewel mijn voorouders dat niet waren, ik ben nu wel rijk en dat is alleen maar dankzij de slavenhandel.…

Bang dat mensen gekleurde voorouders vermoeden. Discriminerende aap! Ze zit buiten, in de schaduw van mijn boomkruinen. Het is dat ik gek ben op bomen, anders gingen ze eruit. Witte, inwitte mensen zijn saai. Soms lopen ze in het zwart, geen gezicht. Alleen gezicht, een witte kop. Als ze seks heeft, doet ze het licht uit.…

Volwassen mensen denken hier na over de nimmer te blussen behoefte aan het sprookjeswezen, die zijzelf ook houden, evenals hun voorouders, ouders en nazaten.…

In wezen vieren we het oude midwinterfeest van onze verre Germaanse voorouders. Christus' geboorte is bij dit feest geplaatst. Maar Kerst zie ik in geestelijk opzicht als een kleine heraut ofwel voorloper van het Paasfeest. Ja, want de herdenking van Christus' lijden en opstanding is het meest geloofsopbouwende en -versterkende feest.…

Droeg de eigenaar zijn voorouders in het klokje mee? Dacht hij aan zijn vader als hij het tussen zijn vingers hield? Aan de vader van zijn vader? Had hij plannen om het aan zijn zoon te geven wanneer de zoon zijn eerste zoon zou krijgen? Waren er al plannen gesmeed voor de overdracht van het horloge?…

Het droeg de namen van mijn voorouders in zwarte letters op wit email: "Broeckx-Schmitz". Haar drie verdiepingen waren met elkaar verbonden door bochtige trappen met wit gelakte leuningen en de zolderkamer was mijn "domicilie" en latere meisjeskamer.…

Misschien begrijp je niet veel van de bizarre, moderne artefacten die de muren sieren, van de exuberante kunstzinnige luxe die de boventoon voert in de regelmatige tentoonstellingen en misschien staat deze dure extravagante kunst in flagrante tegenstelling tot het hongerloon dat je voorouders verdienden met hun troosteloze, keiharde arbeid aan de getouwen…

Ze vroeg me om de bloes te passen en voor de oude, mahoniehouten kast, een erfstuk uit mijn ouderlijk huis, zag ik in de grote spiegels waarin ook mijn ouders en voorouders zich eens spiegelden, hoe de bloes, die een etiket droeg in de kraag van het exclusieve merk "Edgar Vos" mij stond.…

Het huis waarnaar mijn voorouders gevlucht waren na de economische malaise van de twintiger jaren van de vorige eeuw. Het kapitale huis met drie verdiepingen waarin mijn ooms en tantes, de zoons en hun echtgenotes en de dochter van de weduwe Broeckx-Schmitz, om mij heen stonden.…

De naam "Broeckx-Schmitz" stond in vroeger jaren in zwarte letters op het geëmailleerde witte naamplaatje dat de woning van mijn voorouders sierde.…

"Hebt u toevallig Indische voorouders, bent u toevallig van Oost-Europese afkomst". Allemaal opmerkingen die haar tot nadenken stemden. Waarom in hemelsnaam vroeg men dat nu juist aan haar? Ze had geen buitenlandse achtergrond, geen familie ver weg en was gewoon een Nederlandse. We had ze veel adressen gehad ten noorden van de rivieren.…

Café-Restaurant "Zomerlust" vormt als het ware een verlengstuk van de langgerekte Oisterwijksebaan waar mijn voorouders resideerden tot hun rampzalige doodvonnis werd geveld; in het buitengebied dat onze stad omgeeft als een groene, weelderige oase en aan de andere zijde van de oude draaibrug die het zwarte water van het Wilhelminakanaal overspant…

Het behoorde tot de inboedel van mijn voorvaderlijk huis; het huis aan de Oude Markt, waartoe eveneens de monumentale spiegelkast behoorde die mijn huis nog siert en waarin mijn voorouders hun beeltenis moeten hebben aanschouwd.…

Voorouders die voorouders onrecht aandeden, in groepen of alleen. Met al die mensen moeten we verder. Erken elkaar als gelijken. Nu en hier. Laat niemand met spijt en diep berouw door het stof kruipen. Veroordeel alle misdadigers in alle tijden, erken de verschrikkingen. Maar doe niet alsof jij er iets aan hebt kunnen doen.…

(voor Robert the Bruce (1274 - 1329)) Je bent geboren op 11 juli 1274 in het Kasteel van Turnberry in Ayrshire, Schotland. Dit kasteel was oorspronkelijk van de Lords of Galloway. In de late 13-de eeuw was het kasteel van jouw moeder Marjorie, gravin van Garrick (1253 - 1292). Marjorie's eerste man was Adam van Kilconquhar, die in 1271 als kruisridder…

Af en toe bezoek ik nog het oude kerkhof aan de St.Josephstraat en het familiegraf met de zerk waarin de namen gebeiteld staan in de zachte steen van hen die zo roemloos ten onder zijn gegaan; mijn familie, mijn voorouders, mijn ouders, mijn dierbaren.....…

Ze hoeven de schuld van hun voorouders niet te dragen en, als ik zo vrij mag zijn om de bewering van Arendt om te draaien, ze hoeven het leed van hun voorouders ook niet te dragen. Voor zover er iets doorwerkt, is het iets dat we elkaar blijven vertellen.…

En toch gaan onze voorouders nog steeds met de billen bloot in de dierentuin. Een onvergankelijk ras zijn we dus. Als we elkaar uitmoorden zijn er nog voldoende apen om opnieuw te evolueren. Geruststellend.…

En zo blijven ze staan op de monumentale spiegelkast waarin eens ook mijn voorouders hun beeltenis zagen. Ze blijven daar voorgoed staan en in het voorbijgaan gun ik ze een knipoog: "Nee, ik verraad jullie niet, mijn vazen met jullie leuke, liefste leeuwtjes; nee, oma, ik zal je nooit verraden...."…

En zo blijven ze staan op de monumentale spiegelkast waarin eens ook mijn voorouders hun beeltenis zagen. Ze blijvan daar voorgoed staan en in het voorbijgaan gun ik ze een knipoog: "Nee, ik verraad jullie niet, mijn vazen met jullie leuke, liefste leeuwtjes; nee, oma, ik zal je nooit verraden...."…

Als nergens anders is hier ook een kleine geschiedkundige tentoonstelling met portretten van onze eerbiedwaardige voorouders en met een grote foto van het kasteel van Tilburg. Tevens is enig prehistorisch vaatwerk in een glazen vitrine uitgestald dat eveneens herinnert aan degenen die ons in lang vergeten jaren voorgingen.…

Via moederszijde heeft hij Joodse voorouders. Een Fries is vaak stug en uit nauwelijks zijn/haar gevoelens. Die wijze opmerking danken we aan Jan-Jacob Slauerhoff. Een Fries is dus uiterst geschikt voor het botte, saaie, sobere, halsstarrige calvinisme.…

In hem bruiste de geestdrift van zijn voorouders, sterk gekant tegen de dwingelandij van een volgepropte nepcultuur. Hij was meer dichter dan zijn woorden doen vermoeden, de Vuurkoning verschool zich achter een prikhaag van cynisme en zelfonderschatting.…

In mijn achterkamertje tenslotte staat de oude, monumentale spiegelkast waarin eens ook mijn voorouders hun beeltenis aanschouwden.....…

Zouden kinderen van nu, iets begrijpen van de vrijheid die ooit verworven werd door onze voorouders? Als wij het zelf al lastig vinden, te begrijpen wat zij moesten doorstaan, als wij ons niet kunnen voorstellen hoe men de mensen naar kampen vervoerden door een veewagen te gebruiken.…

verklaarde ik hen en zij schreven de namen ijverig op met het kennelijke voornemen om een en ander in hun verre vaderland voor eeuwig te conserveren als de zo immens waardevolle herinnering aan hun voorouders en verwacnten en aan de wellicht laatste ontmoeting met mijn oude moeder, de enig overgeblevene van haar zusters en broers.…