Alle inzendingen over wandel

...wist ik weer eens niet wat te doen, dan maar wandelen in het park, misschien was er iets te zwammen. Opvallend hoe groen het nog is, de bladeren vallen steeds later, maar de herfst kleurt onmiskenbaar. Aan de rand van de vijver, de Olifantenvijver, zit een grijze man, gebonden aan zijn...

...de speelse golven . Maar met een voldane zucht wandelde ik mijn liefde achterna ... In die ogenblikken vergeet ik waarom ik op aarde ben en fris ik mijn geheugen niet meer op. Misschien weten de late meeuwen het wel. Liever wacht ik nergens meer op. Geniet ik van vandaag. Luister ik naar het...

Lekker wandelen aan het strand is ieder jaargetijde heerlijk. Zo lang het droog en niet overbevolkt is op het zand. Nederlandse stranden zijn mooi, maar er zijn natuurlijk veel magnifieke stranden op aarde. Op stranden zie je vaak de invloeden van eb en vloed: 'de wisselwerking van de tijden.'...

...blondine stelde op een dag voor om samen te wandelen. Van mijn woonplaats, Lieshout, naar haar woonplaats Son. Een afstand van 12 kilometer. Klokslag half acht stond ze de volgende ochtend voor me, de blondine. Sportief gekleed, stevig schoeisel en rugzakje met drinken en een banaan. Het...

...ondervoeding tijdens de winter ’44-’45. En dan . . ., ach daar gaat de fluit. De wandeling kan beginnen.

“Kom, jongen!” Zijn oren vlogen de lucht in. “Kom op, slaapkop!” Hij hoorde een deur opengaan. De vroege ochtendgeur vloog recht zijn neus in. Hij hield van dit moment; het was het begin van een nieuwe dag. De keukentegels voelden koud aan zijn voetzolen. Hij rende de gang door, richting...

...aan de muur, de verdwaalde bezoeker, een wandelaar uit het westen, ze helpen hem niet. Het enige wat ik kan doen is luisteren. Sanne heeft het me geleerd. Stilzitten en luisteren, niet overal op reageren, niet overal meteen een oplossing voor willen zoeken. Of ik nog eens kom, wil Toon...

...heb me aangemeld als vrijwilligster voor de "Wandel-driedaagse" en mijn naam blijkt inderdaad vermeld te zijn op een lange lijst bij de receptie van genoemd centrum als ik er arriveer naast die van mevrouw J. die mij is "toegewezen". In de grote zaal waar velen het restaurant bezoeken staan...

(Herinneringen aan mijn wandeltochten door Midden-Brabant) September is zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen De Kampina is met gras overweoekerd,...

...moeten weten, maar ik ga door. Ik voel een compliment voor mezelf aankomen. “En toen dacht ik: Goh, als ik die vrouw daar zo zie wandelen met die hond, nou, dan vind ik dat ze het eigenlijk best goed doet.” Hij kijkt me versteld aan: “Welke vrouw?”

Zomaar een dag in januari. Ik sta vroeg op, want ik wil naar Zandvoort. Er wordt zware storm verwacht. Wanneer ik naar buiten kijk ziet het er grauw en somber uit. Maar ik wil toch, dus gewoon douchen, eten en wieberen, lekker uitwaaien. Dara en Lindy, de dweil en de bruine Labrador, worden al...

...Bij kilometerpunt 14. Ik viel zowat om. Tergend langzaam werd de 17 kilometer voltooid. Door deze bijzonder tevreden wandelaar – hoe verkreukeld ook. Tot gauw, Liefs Jos Zie ook http://www.rondehoeploop.nl/

...niet was,' zei Olifant. Het staat wel in ons wandelboekje, maar het is zeker veranderd.' ‘Nee, helemaal niet. Het pad loopt gewoon door, maar onze buurman is een beetje aso. Je moet je er niks van aantrekken. Hij heeft het hier niet te vertellen.' Ze konden nu niet goed meer terug en...

...de laatste porties verorberen en dan de wandelaars het water in de mond laten komen! Dan maar een Linzer Torte. We lieten het ons smaken en vroegen ons af hoe men toch al die spijzen en dranken naar de hut brengt. Ze ligt onbereikbaar voor een helikopter en er is geen kabellift te...

...te gaan lopen. Toen ik van de week na een lange wandeling langs het kanaal weer bij het dorp terug kwam, hoorde ik op de steile helling achter een van de huizen wat geritsel in de struiken. Toen ik wat beter keek, zag ik dat daar een oude man lag die verwoede pogingen deed om tegen de helling...

...is geen ruimte meer voor, bijvoorbeeld, wandelende takken. Beschermers van flora en fauna hebben geen schijn van kans als het gaat om het vasthouden van wat zij beleven, zij zien een foto in plaats van de film. Aan hun schoenzolen kleeft ook mierenzuur, hebben hun voitures insecten...

...niet niemand. Alfons Antana vindt het prettig te wandelen als het nacht is. Het motregent. Hij voelt de fijne druppeltjes op zijn gezicht. Hij praat tegen de bomen. De bomen zwijgen maar herkennen zijn geluid. Het geluid van de stem van Alfons is voor de bomen als een lied. De jonge Antana geniet...

...werkte het weer dit keer zeker mee. Het is een wandelweekend. Maar veel meer nog dan de inhoud van de gesprekken is het een rituele gebeurtenis, die elke keer dat het plaatsvindt meer het karakter krijgt van een collectieve ceremonie. Een bedevaart eigenlijk. Het begint meestal al met de...

...volgende dag, dus op zondag, gingen mijn ouders wandelen. Het was warm en zonnig en ze gingen naar het Vondelpark en wij moesten rustig achter ze aanlopen. Daar hadden wij helemaal geen zin in, we bleven liever in de straat spelen met hoepelen met een oude fietswiel, maar je moest mee en je had...

...en lunchen. Nog even klimmen. Na twee uur wandelen wordt het zwaarder, toch maar een korte break met een appeltje. Met de voeten gaat het gelukkig goed in de nieuwe schoenen, maar het tempo gaat wel naar beneden. Nog even volhouden. Inmiddels loop ik alleen. De ruggen van mijn lief en...

...me toe, en zei: ''Ik wil naar buiten, lekker wandelen in het bos, Kees.'' ''Oké Zwartje'', en ik pakte de lijn om hem vast te maken aan zijn hals, want buiten los lopen mag hij niet. Gekleed in mijn regenpak en zuidwester op gingen we naar buiten. Zwartje keek blij, en zei: ''Lekker...

...ontstonden bij mij vermoedens dat mijn wandelgenote tòch goedmoedig en goedgunstig op mij neerzag, wat soms bleek uit een enkele opmerking. Maar omdat mij altijd al, meer in het algemeen gesproken, een kompas ontbrak bij mijn beoordeling en peiling van mijn medemens (het zo nodige en...

...reis ons tot het beginpunt van onze voorgenomen wandeling gevoerd heeft, stappen we achter elkaar voort over een smal pad dat het riviertje De Reusel volgt, dat zich vlakbij het dorp als een lint van zilver door het landschap slingert. De zon blakert de wereld en frisgroen geboomte omzoomt de...

...wegens wegwerkzaamheden of files of als mijn wandelgenote een blessure aan haar been heeft, die haar noopt tot kortere afstanden, kiezen we als uitwijkplaats en toevluchtsoord vaak het Sterrenbos van de Oude Warande, dat ons altijd schijnt te verwelkomen. Daar zijn lanen, geflankeerd door...

Een enkele, fragiele, zilverwitte berkenstam verheft zich op de voorgrond, terwijl zich tot aan de horizon kleurige vlakken met wisselende begroeiing ontvouwen waarop je heel in de verte popperige bruine en zwarte "speelgoedpaardjes" ziet grazen...... Is dit de Heide waarop ik veertig jaar geleden...

...en die ZIJ zo liefhad. Mijn merkwaardige wandelgenote die jarenlang iedere zondagmiddag zwijgend naast mij had voortgestapt was als weinig anderen op de hoogte van vele natuurverschijnselen die zich her en der manifesteerden in de bosgebieden, weidevelden en landerijen van de rijke...

...en wondermooi landschap ontvouwd, nadat ik mijn wandelgenoten van die avond ontmoet had op het terras van Café "Zomerlust"; een landschap dat zich er zonder meer voor leent geschilderd of beschreven te worden in passende, heldere kleuren of adequate bewoordingen die het goed doen uitkomen en...

Er waren: de kronkelige paden van het park en de straten van de stad, talloze malen doorkruist en er was: de vijver met de oranje, geschubde vissen die hun rondjes draaiden onder het wateroppervlak en er was: de kamer met de eikenhouten meubelen, omfloerst door herinneringen.Ik wist niet welke...

...om verdere ruzie te voorkomen ben ik maar gaan wandelen. Maar nu U, ik zie tranen in uw ogen. Is er wat aan de hand?'' ''Wilt u het horen, mijnheer?'' ''Vertel'', zei ik. ''Ik was achttien, toen ik verliefd werd op een barkeeper, een knappe man. Toen ik twee maanden met hem ging...

...aan van de Oisterwijkse vennen. Tijdens onze wandeling komen de strakke, prozaïsche schema's van de overzichtskaart tot leven en blijken de blauwe vlekken uitgestrekte, weidse wateroppervlakten of zwarte, onpeilbare diepten waartegen de crèmewitte en groene cirkeltjes van de bloeiende...