Alle inzendingen over wandelen

Vandaag wist ik weer eens niet wat te doen, dan maar wandelen in het park, misschien was er iets te zwammen. Opvallend hoe groen het nog is, de bladeren vallen steeds later, maar de herfst kleurt onmiskenbaar.…

De zon vond nog steeds het hoge blauwe laken. Ik lachte toen ze me een warme zoen gaf. Zomaar, ergens tussen neus en lip. Beetje flirterig voelde het. Ook het strand werd gezoend. Een kleine windvlaag blies tussen schip en wal een korte fluittoon en magisch werd het toen schrompelend geel en stervend rood rollebolden naast diep donkergroen en grijnzend…

Lekker wandelen aan het strand is ieder jaargetijde heerlijk. Zo lang het droog en niet overbevolkt is op het zand. Nederlandse stranden zijn mooi, maar er zijn natuurlijk veel magnifieke stranden op aarde.…

De blondine stelde op een dag voor om samen te wandelen. Van mijn woonplaats, Lieshout, naar haar woonplaats Son. Een afstand van 12 kilometer. Klokslag half acht stond ze de volgende ochtend voor me, de blondine. Sportief gekleed, stevig schoeisel en rugzakje met drinken en een banaan.…

De wandeling kan beginnen.…

“Kom, jongen!” Zijn oren vlogen de lucht in. “Kom op, slaapkop!” Hij hoorde een deur opengaan. De vroege ochtendgeur vloog recht zijn neus in. Hij hield van dit moment; het was het begin van een nieuwe dag. De keukentegels voelden koud aan zijn voetzolen. Hij rende de gang door, richting het licht. Even werd hij verblind, maar toen zag hij haar, wachtend…

'Waarom ga je niet weer eens een weekendje wandelen in Brabant? ' suggereert ze. Zelf heeft ze andere dingen aan haar hoofd. Mama gaat niet goed, ze wil naar Friesland. Ik boek wat bij een particulier, bij 'Vrienden op de fiets'. Goed en goedkoop, en soms verrassend.…

Ik heb me aangemeld als vrijwilligster voor de "Wandel-driedaagse" en mijn naam blijkt inderdaad vermeld te zijn op een lange lijst bij de receptie van genoemd centrum als ik er arriveer naast die van mevrouw J. die mij is "toegewezen".…

(Herinneringen aan mijn wandeltochten door Midden-Brabant) September is zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen De Kampina is met gras overweoekerd, waar eens heide was is nu gras alom. We bereiken de…

Hoe ging de wandeling?” vraagt mijn man belangstellend bij de lunch. Ik wandel ‘s morgens altijd met Bodo, onze nu net eenjarige labrador-mix. Het gaat twee stappen vooruit, een achteruit. En dat bedoel ik figuurlijk en letterlijk. De ene dag gaat beter dan de andere dag. En die morgen had ik opvallend veel moeten stilstaan.…

Zomaar een dag in januari. Ik sta vroeg op, want ik wil naar Zandvoort. Er wordt zware storm verwacht. Wanneer ik naar buiten kijk ziet het er grauw en somber uit. Maar ik wil toch, dus gewoon douchen, eten en wieberen, lekker uitwaaien. Dara en Lindy, de dweil en de bruine Labrador, worden al erg onrustig. Zij weten wanneer ik de rugzak van mijzelf…

Waar asfalt oprukt en rivieren recht worden getrokken, is geen ruimte meer voor, bijvoorbeeld, wandelende takken. Beschermers van flora en fauna hebben geen schijn van kans als het gaat om het vasthouden van wat zij beleven, zij zien een foto in plaats van de film.…

Inmiddels is ze overleden, maar toen ze al ver in de negentig was, maakte ze nog elke dag haar wandeling. Op het laatst kon ze niet zo goed meer zien, en kon ze met behulp van haar stok alleen nog maar voetje voor voetje lopen. Maar elke dag verliet ze haar huis voor haar dagelijkse wandeling.…

Het is gelukt schat maar je sergeant-majoor zag zwaar af. En zit nu geradbraakt thuis. Regelmatig schiet er een spier in de kramp. Waarna ik opsta om minutenlang in de kamer rond te zwalken. Elke verovering heeft een prijs – wat jij! Om 9.50 kwam ik van huis uit in Ouderkerk a/d Amstel aan. Geen vriend of familielid te bekennen! Dramatische opkomst…

‘Je mag hier toch wandelen,' vroeg Olifant. ‘Natuurlijk, je hebt het rood met witte tekentje aan het begin van dit pad toch ook gezien.' ‘Ja, ik geloof van wel.' ‘Dan mag je er wandelen. Dit is een officiële wandeling.' Ze kwamen bij een woonboot. Een grote hond stond midden op het pad. Hij was bruin maar hij had witte vlekken.…

Toch stelden we onze hoogtestage liever een dagje uit en kozen voor een wandeling dichterbij, naar de Berglhütte. Die wandeling overbrugde op een relatief korte afstand een hoogteverschil van 600 meter. Ik had de hele tijd het gevoel dat ik aan het traplopen was.…

Alfons Antana vindt het prettig te wandelen als het nacht is. Het motregent. Hij voelt de fijne druppeltjes op zijn gezicht. Hij praat tegen de bomen. De bomen zwijgen maar herkennen zijn geluid. Het geluid van de stem van Alfons is voor de bomen als een lied. De jonge Antana geniet er zichtbaar van dat hij tegenwoordig enige bekendheid geniet.…

“Waar hebben jullie het dan gedurende zo’n weekend over," vraagt mijn vrouw als ik weer thuis ben. Ik heb net een weekend weg met vrienden achter de rug. Ik realiseer me dat ik het antwoord meestal – het is een jaarlijks terugkerend fenomeen - schuldig moet blijven. Ik heb daarvoor wel al geantwoord dat het fantastisch was. Natuurlijk werkte het…

De volgende dag, dus op zondag, gingen mijn ouders wandelen. Het was warm en zonnig en ze gingen naar het Vondelpark en wij moesten rustig achter ze aanlopen.…

Een flinke wandeling, nog steeds ‘low difficulty’. De rugzakjes zijn gepakt: zonnebrand, lunch, snoepjes, veel water en zwembroeken. We zijn er klaar voor, althans lief, de jongste zoon en ik.…

Zwartje, mijn kat, lag dichtbij de kachel te spinnen en keek af en toe naar mij of hij zeggen wilde, gaan we nog wandelen, want bij dit weer gaat hij graag uit. Het is een bijzondere kat, hij kan praten, net als een kat in de reclame op de televisie.…

We waren de "heksenkring" van vuurrode vliegenzwammen onoplettend en achteloos gepasseerd, maar toen we op onze schreden terugkeerden, zagen we opeens de prachtige paddenstoelen in een cirkel staan, die aan mijn doorgaans zeer zwijgzame wandelgenote de woorden "pràchtig!", "pràchtig!" ontlokten die voor haar welhaast tot een, weliswaar hoogstpersoonlijk…

Nadat onze reis ons tot het beginpunt van onze voorgenomen wandeling gevoerd heeft, stappen we achter elkaar voort over een smal pad dat het riviertje De Reusel volgt, dat zich vlakbij het dorp als een lint van zilver door het landschap slingert.…

Als de verkeersaders die leiden naar de diverse, uitgestrekte natuurgebieden van Midden-Brabant zijn dichtgeslibd wegens wegwerkzaamheden of files of als mijn wandelgenote een blessure aan haar been heeft, die haar noopt tot kortere afstanden, kiezen we als uitwijkplaats en toevluchtsoord vaak het Sterrenbos van de Oude Warande, dat ons altijd schijnt…

Een enkele, fragiele, zilverwitte berkenstam verheft zich op de voorgrond, terwijl zich tot aan de horizon kleurige vlakken met wisselende begroeiing ontvouwen waarop je heel in de verte popperige bruine en zwarte "speelgoedpaardjes" ziet grazen...... Is dit de Heide waarop ik veertig jaar geleden verdwaalde met mijn jeugdvriendin tot de bezorgde klasgenootjes…

We waren op die lentedag, die kennelijk het immense, alomtegenwoordige leed van de wereld getrotseerd had en stralend en schitterend met majestueus licht en bloemen van velerlei makelij een nieuw seizoen representeerde, de witte bosanemoontjes gaan bewonderen die zomaar uitbundig krioelden op de rulle bosgrond tussen de kale boomstammen en die ZIJ zo…

Ten zuiden van de stad heeft zich voor mijn ogen een wonderlijk en wondermooi landschap ontvouwd, nadat ik mijn wandelgenoten van die avond ontmoet had op het terras van Café "Zomerlust"; een landschap dat zich er zonder meer voor leent geschilderd of beschreven te worden in passende, heldere kleuren of adequate bewoordingen die het goed doen uitkomen…

Er waren: de kronkelige paden van het park en de straten van de stad, talloze malen doorkruist en er was: de vijver met de oranje, geschubde vissen die hun rondjes draaiden onder het wateroppervlak en er was: de kamer met de eikenhouten meubelen, omfloerst door herinneringen.Ik wist niet welke onbestemde ellende omging in ons innerlijk. Ik wist niet…

Ze vloekte me stijf, dus om verdere ruzie te voorkomen ben ik maar gaan wandelen. Maar nu U, ik zie tranen in uw ogen. Is er wat aan de hand?'' ''Wilt u het horen, mijnheer?'' ''Vertel'', zei ik. ''Ik was achttien, toen ik verliefd werd op een barkeeper, een knappe man.…

Tijdens onze wandeling komen de strakke, prozaïsche schema's van de overzichtskaart tot leven en blijken de blauwe vlekken uitgestrekte, weidse wateroppervlakten of zwarte, onpeilbare diepten waartegen de crèmewitte en groene cirkeltjes van de bloeiende waterlelies fel afsteken. De atmosfeer is mild.…