Alle inzendingen over Els Moors

...opgeblazen kan zeggen: ‘Mijn vader eet nu appels en bananen.’ Lijden is verwerven lijken veel vroege christenen te hebben gedacht. Ignatius, bisschop uit de tweede eeuw na Christus en bisschop van Antiochië leed liever dan dat hij bevrijd werd toen hij in Rome gevangen werd gezet. Via...

...aan te geven. Het duurde niet lang voordat Els de boel begon te manipuleren om zo haar ziektevoordeel goed uit te buiten. Cor kwam niet schilderen op het atelier. Hij was liever in zijn eigen huis, met bijbehorende vliegenplaat, de voorzitter van het troebele collectief. Hij wilde dat er...

...de opera 'Norma', gemaakt door Willem Geefs. Charles-Auguste hertrouwde met Marie Huber en in 1849 verkocht hij 'Pavillon Malibran' aan de gemeente, die daar het gemeentehuis van Elsene van maakten, met in de kelders een gevangenis. De tuin werd een openbare ruimte. Charles-Auguste overleed...

...dat bij uitgeverij Rimbaud verscheen. Op de cover sta je samen met je vriendin Else Keren.

Ik zie de TV uitzending nog voor me. De ontluistering in de ogen van de schrijver toen de AKO Literatuurrijs naar Marente de Moor ging. De troostende arm van zijn mevrouw die licht werd afgeweerd. Bonita Avenue van Peter Buwalda, breed bewierookt in de recensies, op DWDD door o.a. Freek de Jonge...

...hun afkomst. In september 1914 hielp jij de Engelse soldaten te verzorgen en te vluchten. Daarbij begon je voor de Britse, geheime dienst te werken. Voor Belgische, Britse en Franse soldaten organiseerde jij ontsnappingsroutes over de Nederlandse grens. En je verzamelde militaire informatie door...

Unieke muziekmeester De volstrekt eenmalige Amerikaanse componist Charles Ives (1874-1954) is gedurende deze week, van maandag 10 tot en met vrijdag 14 september, 'Composer of the Week' op BBC Radio 3. Iedere middag tussen 13:00 uur en 14:00 uur wordt er werk van hem uitgezonden. Dat is in...

...stond je in de Sitwell-bloemlezing 'Wheels'. Op je vierentwintigste ging je naar Parijs en schreef je veel poëzie. Je was bevriend met de schrijver Michael Arlen, waardoor Aldous Huxley jaloers op hem was, maar je had een korte relatie met Aldous, wat zijn romans beïnvloedde. Je...

Vanaf 24 augustus 1984 was ik anderhalf jaar postulant bij de Benedictijnen in de Adelbertabdij te Egmond-Binnen. In mijn literaire uiteenzetting 'Bij een minnares in de biechtstoel', verschenen in de rubriek 'Verhalen', heb ik zoveel mogelijk psychologisch spitwerk geleverd over die...

...noemen, naar gelang wij ze verstandelijk of gevoelsmatig voor het eigen en/of het algemeen belang als nuttig dan wel als schadelijk beoordelen. Dat zijn dus subjectieve waardeoordelen. Maar wat dan te denken van allerlei vormen van moreel kwaad in de wereld van de mens? Berust ook de...

...en hij kreeg van de nazi's veel lof en eretitels. Je huurde in Berlijn een atelier, wat een ontmoetingsplek voor de Berlijnse schilderswereld was. Rond 1909 kreeg je bezoek van jouw Nederlandse, uit Zutphen afkomstige neef Samuel Leser (Mommie) Schwarz, die in New York had gewoond en die...

...zijn vermoord. Jij werd 65 jaar. Betty van Garrel publiceerde in maart 2012 'De trommel van Else Berg' bij uitgeverij Bas Lubberhuizen.

...we het gauw weer goed gemaakt. Je was het,Els. Maar je ademde niet, je bewoog niet, je sloeg je ogen niet op. Wat was je ver van me vandaan. Wat was je vreselijk dood. En nou zouden we elkaar nooit meer zien. Er was zo'n gevoel van radeloosheid in me. Binnen in me was iets kapot gegaan...

...er een ruimte om te schilderen werd gevonden Els, Cor, Roel, Hans, Kevin, Alain, en Bart waren de andere leden en daar kwamen later nog nieuwe leden bij. Bjarne schrok van de verhalen van de andere leden, ze hadden allemaal een problematisch verleden door psychiatrische aandoeningen. Het...

...kan het hen ook overkomen. Denk maar aan Els Borst. De GGZ-psychiater Joost à Campo doet wel aan preventieve zorg en hij vindt dat het landelijke GGZ tekort schiet en dat ze verantwoordelijk zijn voor de misdaden van door hen geweigerde patiënten. De GGZ-voorzitter Jacobine Geel laat...

...vernoemd naar de doktersvrouw Elizabeth Freimuth. Het is nu volop vervallen en eigendom van Ursula Freimuth, die in Amerika woont. Het ligt bij de Neubabelsberg en het is een urbex fotolocatie hotspot. En het Park-Sanatorium Dahlem GmbH op de Hammersteinstrasse 20, wat nu een...

Eens in de zoveel tijd overkomt het mij. Hoera! Een leuk date-contact via de email. Dan sta ik mij toe heerlijk weg te dromen door alles wat hij mij schrijft. Het is mooi, spiritueel, geestig, fantasierijk, boeit en raakt mij tot diep in mijn ziel, dus ik laat het over mij heen komen als een...

...Je hebt hem flink toegetakeld zeg! "Foei, Els toch!!" De druppel, dit is echt de druppel! Mijn emmer is vol en de maat ook! Het laatste beetje zelfbeheersing verliezend barst ik in tranen uit, zo boos en verdrietig als ik mij voel ... Tom zingt vrolijk een deuntje mee. Mochten we al...

...middels half drie geworden - de oven was inmiddels uitgezet - ik zou niet rusten totdat ik haar de keuken had uitgewerkt! Vastberaden boog ik mij weer over de oven, nam nog een slokje van mijn bier, keek eens naar het blikje in mijn hand en dacht, dit moet wel een vreselijke geur zijn voor een...

...uitvoeren van de gewaagde duik. Behalve de druppels – die een lichte irritatie veroorzaakten - van de druipende zwembroek van mijn voorganger, was er verder geen vuiltje aan de lucht. Naarmate ik hoger op de trap kwam, begon mijn maagstreek een beetje te kriebelen (rustig blijven nu). ...

...de dagen erna niet, discussie gesloten. Inmiddels zijn we zo’n drie schooljaren verder. Bij het opruimen van wat papieren kwam ik de bewuste brief weer tegen. Bij het lezen ervan verscheen er een kruising tussen een glimlach en een boosaardige grijns op mijn gezicht. Ik gaf de brief aan...

...tafelgenoot. Even streel ik haar over haar inmiddels dunner geworden grijze haren, geef haar een zoen op haar wang en zeg “dag lieverd, wel goed eten hoor!” Eenmaal buiten slaak ik een diepe zucht en terwijl ik op de fiets stap, komen de woorden ‘gewoon in de steek gelaten!’,...

...te noemen.” “Dan hoop ik dat jouw zoon inmiddels bijgekomen is van de schrik” sprak Rosa. Daar moesten ze samen spontaan om lachen. Als Rosa even naar het toilet gaat, scheurt Martin een blaadje uit zijn agenda en krabbelt er snel iets op. “Het wordt tijd om te gaan” zegt hij. Rosa...

De voorbereidingen voor de vakantie leverden - zoals ieder jaar - de nodige stress op, te meer omdat het woord coördinatie niet bepaald in mijn woordenboek thuis hoort. Normaal ben ik absoluut niet het ‘Miep-Kraak-type', maar ik kan pas met een gerust hart op vakantie als ik de boel schoon en...

Tijdens de zwangerschap van mijn eerste kindje had ik sterk het gevoel dat hij zich te snel zou aankondigen. Vreemd genoeg wist ik ook al snel dat het een jongetje was en noemde hem Vincent. Vincent is geboren en overleden op 09-08-1992, om 11.20 uur, 665 gram, 33 cm, in de 22/23ste week van...

...ik ben een paar kilo aangekomen en draag inmiddels een bril. “Leuk, dat je er weer bent. Zal ik zo even meelopen om wat apparaten met je door te nemen?” Ik schrik me rot! Als hij mij ergens geen plezier mee doet, dan is het wel een instructierondje van A naar B, etc. over welk toestel...

...kwamen ze dichterbij. “Hoe oud waren die kerels, hoe zagen ze er uit”, vraag ik Tom. “Ik denk een jaar of zestig. Eén van die mannen was denk ik Indonesisch en de andere twee waren Nederlanders: een met wit haar en de andere grijs. Ik stop dus met skaten en houd mijn board onder mijn...

...door het gangpad liep. De ammoniak had inmiddels al een aardig geurspoor achtergelaten. De passagiers waren al lang opgestaan en verdrongen zich naar de deur om zodoende de bus te verlaten. Pas dan realiseerde de chauffeur zich dat de deuren nog gesloten waren. Hij baande zich een weg naar...

... Ik rek me eens flink uit. Dit is de zoveelste keer dat ik die vermaledijde brief heb aangepast! Zou het nu dan eindelijk zijn goedkeuring kunnen wegdragen? Ik sta op van mijn stoel om naar het toilet te gaan. Dan met een wilde zwaai gaat de deur van de baas open. Ik draai mij om en...

...en toch klonk het komisch, alsof ik in een toneelstukje was beland, dus ik grinnikte even. Aad kwam de trap af. “Ha, postbode, wat hoor ik heb je migraine?” Na een half uur, een afsprakenkaartje rijker, en een hartelijk dank, stond ik weer buiten en schudde mijn hoofd. Ik voelde me een...