Alle inzendingen over Germanen

Vaarwater Nauwelijks merkbaar gaat alles hier bergaf zoals de vliet die sloom het veld doorvloeit. Dit loos gekabbel maakt mij stil en stom. Als ik nog langer wacht droogt elk verlangen talmend op. Ik wil een snelle stroom, ik wil een roes die raast, een bruisend spel dat om een...

Houston we have a problem Liefste, ik weet dat ge meer ruimte wilt, maar hoeveel planeten wilt ge concreet? Hoeveel lichtjaren moet ik van u verwijderd zijn opdat ge weer kunt zweven? Ge wilt mij niet langer met u meedragen, Ge wilt weer gewichtloos zijn. Een onbeduidende stip tussen...

'Toen ik klein was en onder de tafel woonde' Toen ik klein was en onder de tafel woonde kende ik de enkels van de grote mensen nu ken ik enkel de grote mensen en dat is niet de bron van mijn vreugde laten we ons voortaan alleen nog vergissen en lachen met de spijkers van het geduld we...

Hoor je wel het geschreeuw uit de vele kelen, en hoor je het gejuich? Opgejut door hun leider op het podium. Gretig zuigt het volk zijn woorden in, ademloos luistert men, niet beseffend hoe de mens door onwetendheid wordt meegelokt naar ongekende oorden, naar een paradijs met wuivende palmbomen en...

Geen winterakker hard en zwart geen stroom, die tot kristal verstard groenglanzend in zijn bedding sliep, zo grondeloos, zo eeuwig diep zo diep bevroren als mijn hart. Geen zilverpalmen op het glas o grillig als het wild gewas - varens, lianen, vlijmspits riet - bloemarabesk van kil...

Waar ligt dat avontuurlijk Faeryland? De glazen globe, gave van Merlijn, zilveren schimmig, met parelen schijn. Bokaal waar alles is wat eenmaal was, waar de oude vorst, de oude vorstin verblijft, eerwaarde voorouders van het mensenras. Kom, kom nu in mijn borst, kom hier met spoed, waar...

Ik zal u niet beminnen Ik zal u niet beminnen, gij, die in vreê-gewaad voorbij mijn torve zinnen langs-heen mijn leven gaat. Ik zie uw rústige ogen, en 'k weet hoe góed ge zijt: úw tederheid, gebogen over mijne eenzaamheid. En 'k heb u niets verborgen van blijheid, drift en...

De eeuwigheid is nu nieuw Er is leegte die men door oefenen afdwingt en er is leegte die men als genade krijgt. Deze laatste is de echte, levende leegte die ook volheid is. Afgedwongen leegte is meestal steriel, maar zelfs in dat geval kan de inspanning maken dat men plots toch de echte...

Kasselse Apollo We kennen niet zijn ongelooflijk hoofd waarin de appels rijpten. (Zijn tors is marmer, wit gewelfd.) Wij zien niet meer de grens die door de ogen liep, waar zon in sterren overgaat. Maar eens dan breekt zijn stilte aan. Dan wekt hij slaapsters op, tot beelden van...

Litanie van Marthe Bonnard Ik lig in water, blauwgroen water niet zomaar te baden. In water ben ik omdat ik daar besta. Zie mijn meisjesheupen bloeien onder water. En zie mij uit het water, daar weeg ik als vrouw. Uit het water wieg ik niet van mij vandaan. Ik drijf mij van mij weg - een...

Impasse Zo vond de vrouw haar man, de dichter: gehurkt in het bad, het hoofd geklemd tussen de knieën, alleen met zichzelf, het oude vlees, de verschrompelde stichter van haar geluk. Zij zag hoe gebogen, hoe naakt en menselijk buiten de taal. De warmte wolkte, vrede zong uit de...

Woont u toevallig ergens in Nederland in de Johannes Verhulststraat(laan of plein)? Dan mag u van geluk spreken dat u dit leest, want hetgeen hier volgt gaat over deze persoon. Vroeger bevatten de straatnaambordjes nog enige informatie op het bordje zelf, in dit geval "componist 1816-1891",...

...plek. De bomen krijgen contouren, worden oude Germanen die zich naar mij voorover buigen, takken worden armen gestrekt naar de maan. Oerangst, de angst voor willekeur der goden, die ook de onderduikers hier gevoeld hebben, neemt bezit van mij. De paniek trekt vanuit m`n brein als een golf door...

Sneeuwstorm In mijn streek zegt men 'ver' in de zin van 'bijna'. Het is al 'ver' winter. En zo ver is het inderdaad. Sneeuw is eeuwig leven op een wit blad zonder letters geschreven, niets is nog hier, alles is ginder. Zoals dat boerderijtje, tien vadem onder de sneeuw. Sneeuw doet...

Stilleven met herfstvruchten zoals altijd bij volle maan zelfs na een afmattend orgasme lig ik wakker en met hoofdpijn in ons bed naar de gedaanten van de vetplanten te staren. merkwaardig klein voel ik me nu vertrappeld door verwarde paardenpoten terwijl de mooie diernaam...

...hunebedden, gebruiksvoorwerpen, hoofden van Germanen, een Saksische hoeve, schepen, strijdende Franken, Karel de Grote, krijgsmannen, een handploeg, kastelen, Willem de Tweede, een edelvrouw, het Binnenhof, het Koning-Willems-huis te Alkmaar, muziekinstrumenten, drinkhorens, Philips de Goede,...

kom ik leg je moeder om kom ik leg je moeder neer met een pik of een houweel op een vloer en zij moet vallen sta ik soms niet wijdbeens klaar met een komkommer tussen de benen dit is geen kurkentrekker nu je oud genoeg bent en je weet waar de shampoofles staat ik leun voorover tot je...

Rialto (voor Gerard Reve) in een aangespoelde stad tussen land in water schiep aan het einde van de zestiende eeuw Antonio da Ponte een brug eb en vloed ondertussen werden verguld in paleizen aan plafonds gepleisterd een Maagd werd aan land gedragen: Santa Maria Gloriosa dei Frari Santa...

De beste jaren 1 Vanavond gaan de mieren met de sterren op café; we liggen op de warme steen, verspreid als scherven van toekomstige verleden tijd, en zingen zonder stem. Daarboven gloeit de Melkweg, witte navelstreng in groeiende duisternis; de ironie is ver, parabels worden doorgeseind...

In mijn tienerjaren verbleef ik met mijn ouders en mijn jongste broer in een vakantiehuis in Nuth, niet ver van Maasticht vandaan. Het was een gewoon rijtjeshuis en in de keuken verbleef een wandelende tak. Onder in een koude, betonnen kelder stond zo'n fietsapparaat, wat ik maar een naargeestig...

In de NRC van 9 oktober 2015 verscheen een samenvatting van de Albert Verwey-lezing, die dit jaar door Tom Lanoye werd gehouden. De titel van het artikel heet 'Allemaal samen nu: (iedereen) 'Lees toneel!'. Hij verdedigt hiermee een soort nostalgie, die nog bij enkelingen leeft, vermoed ik, waar...

Het jaar nadert het einde. De onrust neemt toe. De veranderingen die een nieuw jaar ons gaan brengen, is iets wat nu nog onbekend is voor velen. Voor sommige staat het al vast. Door een gebeurtenis die blijvend een verandering teweeg heeft gebracht. Een situatie, definitief. Een vriend die ik...

(voor Carl Spitteler (1845 - 1924)) Je bent geboren als Carl Friedrich Georg Spitteler op 24 april 1845 in Liestal, gelegen aan de rivier de Ergolz. Jouw vader Karl Spitteler was een rechter en een schrijver van streekromans. Jouw moeder was Anna Dorothea Brodbeck. Jij was de oudste van drie...

Zelfportret in vallend serviesgoed Ze diept blank aardewerk op Uit het teiltje. Zo is ze begaan Met de voortgang van orde En reikt me een schaal toe: dat liefde Als de onze van eenvoud kan worden. Dan in een glimp op het wentelen, Het gezicht waaruit ik mij ontspin: Een Romeinse neus en...

Waarom glimlach je als zij die niet liefhebben? Waarom glimlach je als zij die niet liefhebben? Ik ben de blaren van de bomen en het is nog lente. Ik dien om je ogen je gedachten te strelen, Maar jij hebt jezelf ingebouwd Buiten de muren van je liefde. De muren laten mijn verhaal niet...

Hij staat in de wind op het kerkhof. Vanaf 690 vader op zoon. Steeds gerekt tot het laatste uitwaaimoment. Drie adellijke maagden zagen Hem midwinter 690 bloeien. “Groen en vol bloemekens aangenaam riekende” terwijl schielings invliegende vogels zich ontpopten tot Engelen des Heren. Waarvan...

'Joanan, hoe gaat het nou met jou?', vroeg Gerrit Komrij mij jaren geleden en die zin zit als gebeiteld in mijn marmeren kop. Hij kwam zo even weer langs. Dat was in de nachtkroeg bij Poetry International, waar ik mij vergaapt heb aan de donkere aardestem van H.H. Ter Balkt, die ook al niet meer...

(voor Kristien Hemmerechts) Je bent geboren als Christien op 27 augustus 1955 in Brussel. Je moeder was lerares Latijn en je vader was journalist. Je groeide op in Stroombeek-Bever, een gemeente aan de rand van Brussel. Je ging in Laken naar school. Jouw moeder kwam uit Menen, waar gesmokkeld,...

...tegenwoordig o zo vriendelijk en gastvrij die Germanen, niks mis mee. Terwijl die glibberige Zuid Europeanen je in fraai melodieuze bewoordingen de huid misschien wel vol schelden en onze blonde onnozele hiervan zwijmelende vakantievierende dochters, in een onbewaakt ogenblik,...

(voor Edith Louisa Cavell (1865 - 1915)) Je bent geboren op 4 december 1865 in Swardeston, South-Norfolk. Je was de oudste dochter van de Anglicaanse dominee Frederick Cavell en jouw moeder Louisa Sophia Warming. Vanaf 1884 ging je naar een school in Kensington, Clevedon, nabij Bristol. Daarna...