Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Facebook en bier

'Joanan, hoe gaat het nou met jou?', vroeg Gerrit Komrij mij jaren geleden en die zin zit als gebeiteld in mijn marmeren kop. Hij kwam zo even weer langs. Dat was in de nachtkroeg bij Poetry International, waar ik mij vergaapt heb aan de donkere aardestem van H.H. Ter Balkt, die ook al niet meer leeft. Ik keek laatst in een schrijverslijst achterin een Mekka en het verbaasde me dat er al zoveel schrijvers zijn gaan hemelen, met wie ik ben opgegroeid. Zoals Joost Zwagerman, Rutger Kopland, Jan Wolkers, Hermine de Graaf, Thomas Graftdijk, Hugo Claus, Gerard Reve, Ida Gerhardt, J. Bernlef, Anil Ramdas, Nanne Tepper, August Willemsen, Jean-Paul Franssens, Drs. P, Frans Pointl, Adriaan Venema, Vasalis, Boudewijn Buch, Hella Haasse, W.F. Hermans, Gerrit Krol, Adriaan Morrien, Rogi Wieg enzovoort.

Dan zijn er nog diegenen, die grote kans tot hemelen hebben; o.a. Remco Campert, Jeroen Brouwers, Gerrit Kouwenaar (of is die al overgegaan?), de twee Maarten's (Biesheuvel en 't Hart), Anna Enquist en Connie Palmen. Gezien hoe Connie Maarten 't Hart een akelige man noemde bij Pauw? Het kan wel eens zo zijn dat ze samen huppelend naar de hemelpoort gaan. Vagevuurvoorafje. Proost!...

Sinds een maandje of zo zit ik op Facebook en vermaak en verdoof ik mijzelf met dit nieuwe speeltje. Ik heb al ruim honderd vrienden gemaakt en de meesten zijn schrijvers en kunstenaars. Ik ben nog steeds verzot op ons Germaanse gerstenat en ik had een terugval naar de bockbieren, die ineens overal in de aanbieding waren en ja, zie dan maar eens over te stappen op de Radler's. De nieuwe bierbrouwerijen schieten trouwens als paddenstoelen uit de grond en ze boeren goed. Met zo'n licht alcoholroesje is het aangenaam vertoeven op Facebook, waar ik dan op zoek ga naar gegadigde, toekomstige, virtuele vrienden. Het verandert allemaal niets aan mijn werkelijke leefsituatie, maar het geeft me toch een meer comfortabel gevoel. Iemand die zowat alleen op een eiland zit, haalt ook zijn hoop en troost uit aangespoelde flessen met briefjes. Bovendien zijn veel echte schrijvers vaak vrijwillige kluizenaars, omdat ze ongestoord en in volstrekt ongestoorde stilte willen werken.

Omdat ik aan slapeloosheid lijd en waarschijnlijk aan ADHD, want mijn gedachten malen maar door, zelfs met mijn antidepressiva, maar zeker veel minder dan zonder die extra serotonine, is het lage alcoholgehalte maar moeizaam werkend om deze olifant te doen kantelen. 'A man is too strong, a man is too big!', zingt Mark Knopfler heel mooi. Ondertussen heb ik een nieuwe computer aangeschaft, een Dell, tweedehandsje hoor, maar toch, hij werkt stukken sneller. 'Ik ga weer naar mijn del!', zeg ik graag voor de grap. En natuurlijk mijn luxe mancave met rijkelijk vloeiend tapbier. Als beschaafd gemaakte Neanderthaler ben je al gauw diktevreden. Mijn avontuurlijke leven speelt zich voornamelijk in mijn psyche af, dat begon al toen ik als kind stripboekjes begon te lezen, waardoor mijn fantasieleven geprikkeld werd. Inmiddels ben ik tig boeken verder en heb ik mijn brein getraind om door middel van literaire fantasie te overleven en te genieten. Daarnaast heb ik vele bewustzijnsverruimende middelen en methoden gebruikt, wat de schrijfkick enorm heeft geactiveerd. Dat ik misschien wel in het schrijven gevangen zit, verdring ik waarschijnlijk uit lijfsbehoud. Een mens gaat zijn enigste reddingsboei natuurlijk niet van zich afwerpen. Als schrijver maak je op omslachtige manier contact met andere mensen, maar dat is dan maar zo.

Internet is een zegen voor mij, een uitkomst, een opening. Geestelijk contact is van het grootste belang en dan doel ik ook op paranormale contactvormen, die door al die technische communicatiemiddelen vaak ondergesneeuwd raken. Zo, nu ga ik weer naar Facebook en daarna lekker smullen van de Trump-Hillary-vete. Wie weet grijpt hij haar deze keer wel bij... de haren!...

Schrijver: Joanan Rutgers, 20 oktober 2016


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.0 met 2 stemmen 172



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
23 oktober 2016
Na het lezen van je verhaal moest ik denken aan een vrouw die op tv zei, dat bij een second opinion bleek dat ze niet 'gewoon' depressief, maar manisch-depressief was, en daar horen blijkbaar andere medicijnen bij.
Ik roep maar wat, want ik ben geen arts, maar je schrijft dat je denkt misschien ADHD te hebben. En dat kan natuurlijk ook. Maar het is wellicht de moeite waard dat even goed uit te zoeken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)