Alle inzendingen over Hendrik de Vries

...het voedsel weg. ‘Weet je ’t al?’ Ze voegde duidelijkheidshalve toe: ‘Of je met me wil trouwen.’ Jawel, dat wist ik al uren. Maar ik durfde haar er niet voor wakker te maken. Er is een grens aan wat een man kan. Maar ik kon nu verbaal kleur bekennen. ‘Ja.’ ‘Mooi. Jij nog...

...Hij gooide de telefoon neer. ‘Ze wil zestig procent van mijn uitkering, anders krijg ik Mitzie nooit meer te zien.’ De drie grachtbewoners nipten bedachtzaam van het bier. ‘Daar moeten we wel wat aan doen.’

...de Westertoren. Het joch ontpelde de reep, brak een stukje af en stak het in zijn mond. Hij keurde proevend. ‘Gaat best. Jij ook een stukje?’

...BS syndroom.’ ‘BS?’ Deur knikte. ‘Ja. Barmhartige Samaritaan.’ Ze nam weer een diepe trek. ‘De heilige met een dubbele agenda.’ Weer dat PC-Hooft toontje.

...Chaplinesk gezicht, die twee, hand in hand, door de Berenstraat op weg naar de Dam.

...park er hier bij ligt. Hier praten ze tenminste mijn moers taal.’ Het belletje boven de deur klingelt als ze het lokaal verlaten.

...klein blafje. Ze sluit de deur voorzichtig, zodat het belletje nog één bescheiden tinkeltje geeft.

...mevrouw, dank u voor het bezoek. En nog een prettige avond.’ ‘Dank je, ober. Ik kom vast nog eens terug.’ Ze verlaat het lokaal. De deur doet ze zo behoedzaam dicht, dat geen getingel ontstaat. Jonas kijkt haar somber na. ‘En ze is haar papaplu nog vergeten ook.’

...zwijgt. Een drinker licht toe. ‘Hij had hoofdpijn.’ ‘Ziek?’ ‘Nee. Komt door het deurbelletje. Kunnen we dat iets zachter zetten?’

...de deur langzaam en geruisloos achter zich dicht. Bas kijkt haar verwonderd na.

...kom de paraplu van Janine opha…’ Ze beweegt de neus keurend. ‘Ah. Koffie, als ik me niet vergis. Moment, heren, ik ben zo weer terug.’ Ze kijkt nog even rond. ‘Ah, daar ben je. Kom maar even mee, want ze vond jou wel aardig.’ Bas staat op en dribbelt welgemoed naast het tweed naar...

...stilte volgde. Bas viel in slaap, een niet geringe prestatie op de smalle krukzitting. Janine schoof haar kruk meer naar de zijne, zodat hij tegen haar aan lag. ‘Mag ik nog zo’n glaasje? En hoe heten jullie eigenlijk?’

...de verdere afhandeling verwijs ik u naar mijn medewerker, mevrouw Hemelsma. Goeden middag.’

...vriezen we dood in Friesland dan vriezen we dood. ‘OK.’ En zo op naar de Staete.

...worry, mate. De kamer is niet zeer inspirerend. En er zijn ook die flanellen nachthemden. Voor de veeleisende...’ Melissa wist niet of ze daar nou blij mee moest zijn of niet.

...naar binnen. Melissa keek Albertus aan en hij haar. Ze trokken hun schouders op. Unisoon zeiden ze: ‘We zien wel. Jij nog koffie?’

...was in zijn schulp gekropen bij dit aanzicht, dus Melissa nam het woord. ‘We komen de groeten doen van Mevrouw Hertsberger.’

...jullie. Als ik het goed zie.’ Albertus gaf geen antwoord en zette zijn glas neer. ‘Nou, ik stel voor dat je er eens goed over nadenkt en ons dan een belletje geeft.’ Hij legde een kaartje neer. Elisabeth keek er naar. ‘Wel verdomme, zie je wel. Geriater. Nou, dan had ik toch gelijk. Ik...

...met loom grazend vee, langs de stille landweg die naar het huis voerde.

...Lekker nostalgisch. Heeft geen haast. Bel me maar als je er aan toe bent.’ Ze kreeg een dankbare kus van de freule. De basset kwam aangeschommeld. ‘Ga maar met haar mee Luuk, kun je naar je nieuwe vriendinnetje.'

...knikte. ‘Opvoeding van de oude stempel. Kom daar vandaag eens om.’ Ze keek nadenkend. ‘Als ik zo’n stok had gehad, was dat met Rinus anders gelopen.’ Ze stond zuchtend op. ‘Nou, het wordt mijn tijd. Maar het beste voor u, meneer. U kunt tenminste altijd nog terugslaan, in...

...naast een soort bloem, die een frisse synthetische parfumgeur verspreidde. Het moest niet gekker worden. Landelijk, OK, maar dan wel in het echie. Ik viel als een blok in slaap.

...de boom kijken.’ Een verwarrend mens. Ze draaide zich om. ‘Tinus! Laat maar.’ Tegen mij: ’Nou kerel, tot ziens dan maar weer. Hou je haaks.’ Terwijl ik weg liep, riep ze me nog achterna: ‘En wees voorzichtig met Polly. Ze is erg teer en kwetsbaar.’ Ik liep terug naar mijn...

...toch Ome Jan?’ ‘Ja.’ ‘Waar is Tante Annie dan.’ ‘Die kijkt bij de buren.’

...te geven, maar dat duwt ze altijd weg. En waarom ook niet elke dag hetzelfde. Zo lang ....

...Ik wist toch niet dat jij zou komen. Pak maar een borrel. Ik ben zo beneden.’

...niet.’ Ze zweeg nadenkend. ‘Weet je, dit is een groot huis. En ik mag dan geen moeder zijn, maar ik zou een prima tante zijn. Toch?’

...toen aan en zei geruststellend. ‘Komt allemaal ....’. Ik herkende de intonatie van haar moeder, die ook altijd zei dat alles goed zou komen.

...waar jij moet slapen.’ Verdomd. Ze had gelijk. Weer een visioen, voorshands ongedefinieerd. Wie dan leeft ....

...met u.’ Of ik dat als een bedreiging of een belofte moest zien was onduidelijk.