Bas en de identiteit
Jonas en Dirk keken verbaasd toe hoe Bas meeliep met de dame in het tweed, nadat die hun conversatie hard verstoord.
‘Jammer, meneer Dirk, dat dat mens er tussen kwam.’
‘Ja Jonas. We hadden net zo’n goed gesprek.’
‘Met diepte, meneer. En op niveau. Dat wordt tegenwoordig niet meer gewaardeerd.’
Jonas zuchtte en pakte een bolbuikig flesje met twee kleine glaasjes vanonder de toonbank. ‘Ook één meneer?’
‘Ja, doe maar. We zullen het nog nodig hebben.’
Jonas maakte het koffieapparaat schoon. ‘En dit vermoedelijk ook. Ik vraag me alleen af…’
Dirk begreep het. ‘Wat je haar nu schuldig bent?’
‘Ja. Geen idee wat zoiets kost.’
Maar de beslissing werd hen uit handen genomen, want de deurbel rinkelde, krachtig en nadrukkelijk. Voorop liep het tweed, met in haar kielzog de paraplu-eigenaresse. Bas kwam als laatste, iets minder opgewekt dan bij zijn vertrek.
‘Zo jongens. Hier zijn we dan.’ Ze stak een hand uit. ‘Ik heet Alida. En dit is Janine. Wier paraplu jullie hebben misbruikt.’
De twee heren schudden deemoedig de aangeboden handen. De dames namen plaats op de krukken ter weerszijden van Dirk, die schuw links en rechts opzij keek.
‘Jullie zijn al aan de drank, zie ik. Mij een beetje te vroeg. Geef ons maar koffie, hè, Janine.’
Die zag er naar uit of ze liever ook een klein glaasje had, maar ze knikte toch gehoorzaam. ‘Ja, lekker.’
Jonas maakte twee kopjes klaar, maar liet de glaasjes staan van hem en Dirk staan, als demonstratie van onafhankelijkheid.
Alida bekeek Dirk indringend. Dan wendde ze zich tot Jonas. ‘Zit jij altijd met je personeel te drinken?’
Dirk voorkwam een confrontatie. ‘Ja, mevrouw, hij is een vriendelijke werkgever.’
Jonas wilde wat zeggen, maar Alida onderbrak hem ongeduldig.
‘Nou, en vertel nou eens, wat is hier allemaal loos. Volgens mij…’
Janine legde haar hand op de arm van haar vriendin. ‘Zullen we eerst de koffie maar eens keuren, Alie.’
‘Wat kan daar nou mee mis zijn, uit zo’n apparaat. Hoewel, als het door kerels wordt bediend…’
Nu werd Jonas aan een snelle analyse onderworpen. ‘Ik ken jouw type wel. Een beetje klunzig. Weinig daadkracht in de bedrijfsvoering. Te amicaal met het personeel’
Janine schuifelde ongemakkelijk. Jonas greep in.
‘Mevrouw Alida…’
‘Zeg maar Alie.’
‘Mevrouw Alida. Met uw welnemen, maar de verhoudingen binnen mijn bedrijf zijn mijn verantwoordelijkheid. Alsook het beleid.’
Dirk was verbaasd door deze ongewoon ferme toon, maar niet zo verbijsterd als Alida.
‘Wat krijgen we nou? Wel een koffie-apparaat aannemen en dan de gever schofferen.’
‘Bij mijn weten bent u niet de geefster, maar mevrouw Janine.’
‘Gever, man, gever. Je bent uit de tijd.’
‘Geefster, mevrouw. Ontkennen van uw vrouwzijn verandert het feit van uw geslacht niet.’
Alida werd rood en begon aan een tirade langs feministische lijnen.
‘In de moderne maatschappij van vandaag is de vrouwelijke identiteit…’
Bas kroop angstig piepend in een hoek.
Janine onderbrak Alida en nam haar mee naar de tafel in de hoek. Daar ontspon zich een murmelend gesprek, dat eindigde met ‘Nou, dan moet je het zelf maar weten. Als jij met open ogen weer de middeleeuwen in wilt gaan is dat jouw zaak. Maar ik trek mijn handen van je af. Je doet maar.’
Ze zeilde het lokaal uit en dreunde de deur achter zich dicht. Het belletje luidde schel. Bas keek haar na, sprong op de kruk naast Janine en legde zijn kop in haar hand.
‘Het spijt me, heren. Ik was gisteren een beetje gepikeerd door jullie stomme reacties en ging uithuilen bij Alie. Maar dit had ik nou ook weer niet bedoeld. In wezen is Alie geen kwaad mens hoor, maar ze kan zo ontzettend doorslaan. Geef me ook maar zo’n klein glaasje.’
Ze nam het in één teug tot zich. Tegen Dirk zei ze: ‘En ik wist ook wel, dat jij de ober niet bent, maar ik vond dat van dat schone servet wel een aardig grapje.’
Een ontspannen stilte volgde. Bas viel in slaap, een niet geringe prestatie op de smalle krukzitting. Janine schoof haar kruk meer naar de zijne, zodat hij tegen haar aan lag.
‘Mag ik nog zo’n glaasje? En hoe heten jullie eigenlijk?’
Inzender: Hendrik Laanen, 5 april 2009
Geplaatst in de categorie: mannen