Alle inzendingen over Margarethe Boden

...met zich mee schenen te brengen waarvan de heilloze, desastreuze wereld nooit getuigt, boden je nog afleiding op het laatst.....

De januarimaand van 2018 begon met een gevoel van optimisme. De pijn in zijn rechter onderkaak was bijna verdwenen en het nieuwe jaar bood nieuwe kansen. Een ansichtkaart uit Utrecht met een tekst van Jan Boter hield de herinnering aan Emma Petronella in leven. Het rouwproces over de dood van zijn...

De titel zegt alles, Nederland in een notendop, als je niet mee doet, belandt je hoofd in een strop. Schuifkaas is uitgevonden door linkse betweters, je doet een hap in verwachting van beleg maar je eet droog brood. Marktconform is het middenkader in de zorg wegbezuinigd, de werkvloer ontslagen....

Ze zei altijd maar: "Prachtig!, Prachtig!" ten overstaan van elk willekeurig natuurverschijnsel: de herfstkleuren van de bomen, de paddenstoelen, de weelderig woekerende mossen, alsof zij geen andere woorden tot haar beschikking had; alsof de Nederlandse taal haar geen andere woorden bood. De...

Ik was het kraampje genaderd waarin een dame met zacht, opgestoken en glanzend Indonesisch haar haar lekkernijen bereidde. De kou van december geselde mijn oude lichaam. In slechts één woord sprak ik uit wat zolang onuitgesproken was geweest: het woord was "verdriet". "Bent u iemand...

...te onderwerpen in het nabijgelegen lokaal aan de oefeningen die, althans voor het moment, nog soelaas boden en de ultieme aftakeling nog van hen afhielden.....

In haar zwakbegaafde brein dat nooit tot enig intellectueel niveau was gestegen, was nu de gedachte aan het ultieme, aan het onherroepelijke waarvan geen terugkeer mogelijk is, opgekomen. Zelfs haar liefdesaffaire, die toch lange tijd had voortgeduurd, bood geen soelaas en geen vluchtmogelijkheid...

Verkleed als minister bood Camiel Eurlings dit weekeinde zijn excuses aan voor de files op de Nederlandse wegen. Tijdens de Brand Beer Boètegewoeëne Boètezitting (een soort partijbijeenkomst, red.) in Venlo ging hij diep door het stof. De bewindsman deed dat door in Limburgs dialect ten...

...geüniformeerde gestalten af en aan liepen. Ze boden me een waterijsje aan en een gestalte kwam naar me toe. "Er zijn twee kleine poliepjes gevonden in uw baarmoeder". Daar moest ik het mee doen, maar was zielsgelukkig dat de angstwekkende, gevreesde, ongeneeslijke ziekte mijn terrein niet...

Toen zij zag dat één van de parkietjes door zijn pootjes zakte, niet meer hippen kon, op het zilverzand van de kooi kreupel leek te schaatsen, heeft ze een paar vellen schuurpapier op de kooibodem gelegd. Zo kon, dacht zij, het parkietje zich over het stroevere oppervlak beter bewegen, door zijn...

Vandaag heb ik de azalea voor je besteld. Aarzelend nog zal zij haar zachtroze pracht ontvouwen maar ze zal je niet kunnen troosten en ook ik kan je niet troosten.... Gedurende zestien lange jaren sleepte je week aan week, zondag aan zondag je verminkte lichaam naast me voort en aanschouwden we...

...werden door witte tweelingzuiltjes, uitzicht boden op de drukke Ringbaan Oost. De enkele gymnasiasten die "de studie overleefd hadden" onder wie ook ikzelf kwamen daar bijeen aan een lange tafel, overdekt met een linnen kleed, onder leiding van de mateloos enthousiaste leraar Grieks. De...

Het was met gevoelens van heftige, tomeloze melancholie en heimwee dat ik mij bevond onder voortijlende en drachtige wolkenluchten in alle mogelijke eenzaamheid op het terrein van de zwakzinnigeninrichting, in afwachting van mijn taxi. De redeloze, razende tijd had alles als in een stormachtige...

Hoe herinner ik me die avond, die nacht toen je me buitengezet had en ik in radeloze vertwijfeling mijn weg zocht langs het donkere, troebele water van de Piushaven, langs de gevels en hoe ik tenslotte mijn heil moest zoeken bij die hulpdienst die echter geen hulp bood voor wat betreft de verre,...

Haar flatje was me niet onbekend gebleven. Ze had er niets van weten te maken. Twee lusteloze, slome vissen zwommen er rond in een kom; een teken van leven. Dat was alles. Was haar daad te voorzien geweest? Alleen de zeventiende verdieping bood haar nog soelaas toen haar val een feit was. Haar...

Ik was genodigd in haar rommelige en ongezellige kamer. We schreven: de vroege zomer van het jaar 2019. Mevrouw had haar oude handen meteen al over die van mij gelegd met een gebaar dat alles zei, alles betekende. Later, in de zaal van het Zorgcentrum draaiden de wijzers van de klok aan de wand...

...bij jullie wonen, de oudste dochter van Margarethe en Gustav. Vanaf 1907 steunde jij Gustav bij de oprichting van de Socialistische Bund en schreef jij gedichten voor zijn tijdschrift 'Der Sozialist'. In 1909 vertaalde jij samen met Gustav 'The Portrait of Dorian Gray' van Oscar...

...zijn de bomen gekandelaberd en dat zal over enkele jaren weer gebeuren" Hoe treurig is het voor mij nooit meer onder de grandioze overhuiving, die de bomen mij boden, bij de bushalte aan het Nassauplein te staan; onder het feestelijke baldakijn van de natuur, dat door niets te...

...terug - het was nog niet te laat - in de wetenschap dat zij mij mijn thuis, mijn eenzaamheid, mijn rijkdom boden die ik veronachtzaamd had gedurende de jaren van mijn ongeluk.....

De nacht heerste al over de stad toen de beide heren waren gearriveerd; de ene gekleed in helgroen verplegersuniform. Hij droeg een zware, metalen koffer die ongetwijfeld medische hulpmiddelen en medicamenten bevatte en hij keek medegedongen dan wel medelijdend dan wel belangstellend naar een doek...

...repliceerden zij. Ze schikten wat op en boden mij, met mijn hoe dan ook niet zo forse postuur, een plaats naast hen aan. De senioren zijn, ieder op eigen, unieke wijze, getekend door talloze ervaringen en door lief en leed. Hun leven spoedde zich voort als de ijlende, eindeloos...

Verweesd en verloren en met droefenis achter mijn ogen, een droefenis die de atmosfeer scheen te vervullen, die neer scheen te regenen als een onzichtbaar fluïdum of als microscopische, niet te duiden stofdeeltjes die neerdaalden uit de hoge septemberhemel, stond ik te wachten, ergens in een steeg...

...de contacten met de geestelijke gezondheidszorg boden ook weinig soelaas. In de hal van de ontvangstzaal van de psychiatrische hulpverlening was een gedicht van Neeltje Maria Min te lezen. Bjarne moest aan zijn eigen gedichten denken en hij besloot zich voorlopig op het lezen van gedichten te...

Ze stond met mij te wachten op de bus die weigerde te arriveren op het Transvaalplein. Diepe rimpels bezetten haar gezicht. Een kapper was kennelijk lange tijd onbereikbaar geweest. Ik had, voortstappend door de grauwe straten, de halte bereikt. Twee witte politieauto's, gewapend met zwaailichten,...

De verbinding Tilburg-Den Bosch is door het Openbaar Vervoer goed en efficiënt geregeld en de korte afstand is gemakkelijk te overbruggen. Ik meldde me wankelend op mijn oude benen bij de chauffeur, maar een jongeman bood me snel zijn plaats aan op de voorste bank. Hij was gesierd met snor en...

Ze zat tegenover me aan de rommelige tafel, bezaaid met paperassen en in een boekenkast aan de wand getuigde nog altijd een werk, getiteld "English Verse" van haar opleiding..... We zouden, zoals ieder jaar, voor de Kerstkaarten gaan zorgen. Haar gestalte tegenover mij bood, door middel van...

...bewonderen in de vitrines van het museum. Zij boden echter geen bescherming toen roetwolken en lavastromen de hellingen van de vulkaan afrolden en de straten van de stad en de villa's binnendrongen en verduisterden zodat slechts levenloze lichamen getuigden van het drama. Twintig eeuwen zijn...

Ook Tilburg, tegenwoordig vóór haar station getooid met grote, lichtgevende cijfers - de cijfers 013 van zijn kengetal - kent een labyrint van straten, mij zelfs nog gedeeltelijk onbekend, die ik met mijn vriendin moest doorkruisen om de Willem II straat en bioscoop "Cinecitta" te bereiken....

Mevrouw was naast me komen zitten op het metalen zitje bij de bushalte. Diepe rimpels bezetten haar gezicht en hals. Haar bruine, trouwhartige ogen waarmee zij opgewekt de wereld scheen te beschouwen rustten in diepe opgezwollen beddingen. "Wij komen uit Goirle", verklaarde ze, "maar we...

Zijn gezicht was als zwart geblakerd door een waarschijnlijk Afrikaanse tropische zon, maar hij verklaarde een rasechte Tilburger te zijn, geboren in Kraamkliniek "De Meiboom". Zwart krullerig haar bezette zijn schedel en zijn regelmatige tanden blonken als waren zij van ivoor. Hij had me zien...