Alle inzendingen over Regen en ik

...rommelde en speelde op; de regen ruiste en viel neer; onze lichamen konden zich ontspannen; de hitte was voorbij.....

...regen. Er is iemand voor wie ik gaarne een stukkie had geschreven, helaas is dat stuk gegaan. Ik zit er niet mee, schrijf mijn stukkies toch wel.

...blik naar buiten: verroest, het regent, terwijl ik loop naar de buitendeur wordt de lucht allengs sterker en sterker. Het is de regen die voor de zalige lucht zorgt, daar kan geen flesje van welke parfumerie dan ook, tegenop! Genietend staan we beiden in de opening, kijkend naar de vallende...

...mij slecht mijn oren die horen veranderde mijn naam geloofde in jou verlaat mijn trouw vergeet wie ik was maar ben nog maar pas de held in de spiegel die er net nog niet was

...stem vol alternatieve weemoedigheid. De glazen zijn beslagen. Jouw adem voelt warm. Er is niet veel ruimte. Waar zijn we nu? In dit groeiend vertrouwen waan ik me naakt in wilde verdenkingen! Waar zijn we nu? antwoord je vragend omdat ons lot samenvalt in droeve droefheid van de naderende...

...ze verklaarden: "Hij kan er niet goed tegen". Ik vermoedde, wellicht terecht, dat het dier de plaats innam van het vurig gewenste kind, van de baby die nooit het levenslicht aanschouwd had en dat al de zorg en aandacht die uit hadden moeten gaan naar een nakomeling nu bestemd waren voor het...

...bosschages, die parallel lopen aan de flats aan de overzijde, tonen hun leerachtige bladeren die zich met elkaar verstrengelen en die de struiken bedekken met hun nog flessengroene tooi. Water heeft zich na de regen van de afgelopen dagen verzameld in een donkere plas aan de voet...

...café, het volkstuinclubgebouw, waar heel wat biertjes naar achteren worden geslagen en dat is pure poëzie voor wie dat vat. Met een grote glimlach ging ik rillend van de kou naar mijn veilige adres terug. De smerige kledij in de wasmachine stoppend. Mijzelf tevreden in mijn pyjama en...

...menigmaal alleen maar in de weg. Overtuigingen, aannames, gedragscodes of zogenaamd verstandig zijn. Ons hoofd maakt dat we gaan schuilen. Onze buik laat ons als een kind in plassen springen. Vaak zijn we vergeten waar we vandaan komen. De ene helft schuilt, de andere heeft er lak aan.

...e r e n in optima forma. Op de Herestraat zag ik regelmatig demonstranten die zich keerden tegen vlees eten mede omdat ze vonden dat dieren onmenselijk behandeld en afgeslacht worden. In regen en wind stonden ze op donderdagavond en zaterdag daar (niet ver van hamburger-keten MacDonald) maar ze...

...de stoplichten, twee sneeuwwitte grote lievelingen op commando van hun baas braaf zitten wachten tot ze over zouden mogen steken. En zelfs zag ik op de Korvelseweg, in de regen, een witte poedel, parmantig voortstappend, met een grappig rood jasje dat toch wel mijn lachlust opwekte....

...school hield onze aandacht goed vast en deze kon ons terdege boeien

...armen van mijn zus is overleden. Zo graag had ik Tip nog eens gezien. De hond met de wollige vacht stond gedurende lange jaren aan de zijde van mijn zus en volgde haar overal. Het gemis is groot en overweldigend en in verbijstering en groot verdriet zoekt mijn zus tevergeefs naar de kameraad...

...en onze taxi bracht ons hobbelend en schuddend tenslotte door de stromende regen weer naar huis.

...van de metaforen. Ik vertel je er wel over als ik weer terug ben.” Het klonk alsof er in Berlijn een ruimteschip voor haar klaar zou staan om haar mee te nemen naar een belangrijke vergadering. Maar het kon ook zijn dat ze er een minnaar had in een luxe appartement in het rijke gedeelte van...

...te houden. Hoe groter dit besef bij me wordt, des de zwaarder mijn last… ergens doe ik kennelijk wat verkeerd….

...er door middel van dat bord op attenderen? Of is het gewoon doodordinair bedoeld om wildplassen te voorkomen? Ik ben er nog niet achter, maar het mooie woord staat me nu wel in het geheugen gegrift.

...geschreven voor volwassenen en ik niet begrijp dat zij de schoonheid van de werkelijkheid niet zien. Ik word het kind weer dat ik vergeten ben te zijn al die jaren. Omdat een kind, in vredestijd, het vermogen bezit iedere dag als nieuw te ervaren.

...violet waar je nog alleen een dun streepje van ondekt. Twee uitersten geven samen één geheel.

De "Buitenplaats" als ik het zo mag noemen ofwel het restaurant met sfeervol terras bij het huisje van Peerke Donders in Tilburg Noord was afgelopen zondagmiddag overhuifd door zwarte parasols die ons tevens beschutten voor mogelijke regen. Hier wapperen de Nederlandse en de Surinaamse vlag...

...waarnemen? Dit alles is ver verwijderd van de sfeer van het klassieke waarmee ik ben opgevoed en ik begrijp het niet. Ik keer terug tot de geborgenheid in het restaurant van het Museum waar een houtvuur brandt

...dan gisteren. Als ik ze probeer te tellen kom ik tot vijf, maar ze zijn zo snel, het kunnen er meer of minder zijn. Met hun puntige vlerken snijden ze door de ruimte, bekjes open om zoveel mogelijk insecten te vangen. De parelhoenders van Mazet zetten hun avondlied in. Elke avond na...

...me wel een stukje weemoed in mijn leven gegeven. Dat vult nog steeds mijn hart. Ik rekende mijn koffie af, in stilte nam ik van u afscheid en slenterde naar mijn auto die op de parkeerplaats buiten de vesting stond te wachten.

...hart zo naar verlangt Ik zal niet rusten tot het waar geworden is Ik zal strijden als een leeuw tot gij allen hebt gezwegen zo lang als ik leef. De opbrengst van het lied gaat naar de Stichting voor Slechte Smaak, opgericht door Koning Willem-Alexander op 30 april 2013.

...binnenkom, ‘met wie heb je nu weer al die tijd staan kletsen?’ Langzaam hef ik mijn paraplu…

...het in de winter zacht en in de zomer koel. Ik heb nog een paar weerspreuken: Een noordwestenwind in de zomer duurt vaak lang en brengt koel bewolkt weer. Neemt de wind bij regen toe dan volgt spoedig droger weer. Voorbode van onweer zijn : Bij warm zomerweer dalende barometer en meer...

...een handdoek voor de natte haren. Met een kop thee. Met honing. En een koekje.

...tot stikken toe. En nu tikt zachte regen tegen de ramen, nu spoeden zich de wijzers van het klokje voort: ik ben behouden (voor wie? waarom?). Het uur is nog niet aangebroken......

...boven haar liefkozingen. Haar restte slechts de schamele troost van nicotine en popmuziek.

...mijn trotse oma, die als niemand anders mijn jeugdportret koesterde op het mahoniehouten dressoir..................