Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Koningsverdriet

Wat niemand weet, is dat Willem-Alexander ook een lied geschreven heeft, dat hij zal zingen onmiddellijk nadat het voltallige Nederlandse volk uit volle borst voor hem het koningslied heeft gezongen.
De versie van Willem-Alexander gaat als volgt:


Hier sta ik dan.
Ik heb van dit moment nooit durven dromen.
Maar hier is het dan.
De dag die ik wist dat zou komen is eindelijk hier. (sic)
Of ik er klaar voor ben? Zeg me dat dit niet echt is.

Hier sta ik dan, nog altijd.
Ieder mens heeft een taak in dit leven.
En die van mij is om deze dag door te komen
en niet in de grond te zakken van schaamte
nu ik het koningslied heb gehoord.
Ik heb alles gedaan om me voor te bereiden.
Maar hier is het dan
het kokhalzen.
Ik had beloofd alles te geven.
En alles zal het zijn, m’n hele maaginhoud.
Iedere stap die ik zet, is een stap in de kots.
Kijk om me heen
maar loop niet met me mee,
asjeblief niet.


Door de regen en de wind
zal ik vluchten naar betere oorden.
Wie beschermt me tegen alles wat komt?
Wie zal waken als ik ooit nog in slaap geraak?
Wie behoedt me voor nog eens dat lied?
Hou het van me weg zo lang als ik leef.


Een schande, dat koningslied.
Ik sta voor schut, ik ben gebroken.
Eén vlag, twee leeuwen
die het ook al uitschreeuwen
met elkaar in gevecht
om wie het lied het lelijkst vindt.
Zij aan zij, staart tussen de benen
ziek als een hond, dit is mijn geluid.
En hoe beschaamd ik ook ben
mijn dagen zijn geteld.
Ik ga onderuit
voor jou, mijn volk
voor m’n ma
loop naar haar door de wind en de regen
ik zal achter haar brede rug blijven staan
ik draag een zakdoek met gebraak
geloof er niet meer in zolang ik besta.
Ik bouw een bunker met m’n blote handen
en hou me ver van jullie vandaan.

Ik laat nog weten wat ik droom
waar mijn hart zo naar verlangt.
Ik zal niet rusten tot het waar geworden is
en als je daar ooit in slaagt
ben ik je baken in de nacht
ik wijs je de weg naar absolute stilte.

Ik zal strijden als een leeuw
tot het lied uit mijn herinnering is verdwenen
maar hou je nu stil
zo lang als ik leef.

De K van Koning
Drie vingers in de lucht, kom op, kom op
De K van Kotsen
De Koning is het beu om te Kotsen
En jij, heel Oranje treft de schuld
De K van Krijg nou allemaal de Klere
De K van Kus nu m’n Kloten
van Kutmuziek in ons midden
Tot welke God moet ik nu nog bidden?
Voor welke God moet ik nu op m’n knieën?
De K van Koning
De K van Klerelijer,
Kaviaar eten
Kardinalen die aan Kinderen zitten
De K van Kon ik nu maar door de grond zakken
Wat het ook is, waar ik ook aan begin
De K van Koning zal bitter Klinken
Met de schouders in elkaar gezakt
En dus roep ik hier vandaag:

Door de regen en de wind
Zal ik verbouwereerd blijven staan
Niemand die mij beschermt tegen een lied dat komt
en nooit meer uit m’n hoofd raakt.
Ik zal nooit meer slapen, altijd waken.
Ik behoed mezelf voor de storm
Hou mezelf veilig zo lang als ik leef.

Ik laat nog weten wat ik droom
waar mijn hart zo naar verlangt
Ik zal niet rusten tot het waar geworden is
Ik zal strijden als een leeuw
tot gij allen hebt gezwegen
zo lang als ik leef.


De opbrengst van het lied gaat naar de Stichting voor Slechte Smaak, opgericht door Koning Willem-Alexander op 30 april 2013.

Schrijver: Johan De Smet, 21 april 2013


Geplaatst in de categorie: koningshuis

4.0 met 8 stemmen 260



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Monique Methorst
Datum:
21 april 2013
Email:
moi636yahoo.com
Hilarisch!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)