In de regen

Op weg naar de Waalkade worden we onder de voet gelopen door smurfen. Een blonde vrouw voelt aan het baardje van Grote Smurf. Ze heeft tollende ogen. Ik voel een vleugje jaloezie in me opkomen. Mij zat nooit iemand aan mijn baardje. Ik was ook nooit smurf.

Met mijn groepje wacht ik op een Rotterdamse held. Het lijkt een eeuwigheid geleden dat we samen op pad waren. Een flard tekst van Jack Poels gaat door me heen: 'Al zoe lang ni mier gedoan, mit zien allen urges hin gegoan.' De regen komt met bakken naar beneden. De ene helft van het publiek schuilt, de andere heeft er lak aan. Lee Towers komt op: 'I can see clearly now, the rain is gone...'

We zingen en dansen mee met Leen. Doorweekt. Neil Diamond en Elvis komen voorbij. Alsof ik terug ben in dat ene karaoke café in Turkije. Zie die zatte Engelsen weer van de bar aflazeren. De Rotterdamse zanger zet geroutineerd een prachtige show neer. De passie spat ervan af, al beweegt hij nauwelijks. Af en toe een elleboogje. Zijn gebleekte tanden branden in mijn ogen. Van deze afstand lijkt het een boksbeugel. Alsof hij stiekem wat pijntjes verbijt. De gouden microfoon maakt hem helemaal af.

Vorige week legde ik met pijn in mijn hart een vuistdikke bundel van Midas Dekkers aan de kant. Pijn, omdat ik het uit had. Die man kan schrijven! Heb ik toch meer jaloezie in mijn donder dan ik altijd beweerd heb? De bioloog hamert erop dat wij mensen uiteindelijk allemaal uit het water komen. Het kleinste leven in zee is niet meer dan een darmpje.

Darmen huizen in je buikgebied. Het domein van het voelen. Geëvolueerd tot mens zit ons hoofd ons menigmaal alleen maar in de weg. Overtuigingen, aannames, gedragscodes of zogenaamd verstandig zijn. Ons hoofd maakt dat we gaan schuilen. Onze buik laat ons als een kind in plassen springen. Vaak zijn we vergeten waar we vandaan komen.

De ene helft schuilt, de andere heeft er lak aan.

vrijheid schuilen la schuilen lak

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 6 stemmen 1.461