Alle inzendingen over René Magritte

Mijn goede vriend uit Apeldoorn schrijft me dat hij al twee ochtenden onder de koude douche heeft gestaan. In een poging een gesprongen waterleiding te repareren heeft Liander de gasleiding geraakt. Hierdoor is een grote hoeveelheid water en zand in de gasleiding gekomen. Het kan nog wel even...

Maandsluiting 1986: De jongste van de twee Jansens tekent met rode lippenstift vier sterren op mijn voorhoofd. Hij knipt een rood stuk plastic tot neusring. Er heeft salmiak ingezeten. Gekocht bij de melkboer waar we vaak snoep haalden. De ring zou een koe niet misstaan maar we hebben niets beters....

De afgelopen dagen ging het vlammetje een beetje uit bij me. Toen ik voor de tweede keer het advies kreeg iets met 'De Broekriem' te gaan doen, was dit een duidelijk teken aan de wand. Actie! Ik schreef me meteen in en meldde me aan voor twee evenementen. Mijn eerste ochtend heeft het thema:...

Op de zolder bij mijn ouders vind ik mijn wereldbol terug. Hij stond jarenlang op mijn bureau waar ik mijn huiswerk maakte. Ik begin te mijmeren: Dit moet Wubbo Ockels zo ongeveer gezien hebben toen hij in de ruimte zweefde. Juist hier realiseerde hij zich dat we het op aarde allemaal moeten doen....

Ik zit op mijn meditatiebankje. Mijn hart huilt. Ik tel. Adem naar mijn buik. Twintig minuutjes zitten. Ik zal me snel als herboren voelen. Ik hoor de regen op het dakraam - Il pleure dans mon coeur comme il pleut sur la ville. Ik denk aan hem. Ibrahim. Ineens is hij daar. De vrolijke jongen met...

Ze heeft besloten weer op zichzelf te gaan wonen. Mijn vriendin en ik wonen binnenkort niet meer samen. Ruim drie jaar geleden trok ze bij me in. Ik zag er als een berg tegenop, dat samenwonen. Was bang om al mijn vrijheid te verliezen. Al snel vroeg ik mezelf af waar ik me toch zo ontzettend druk...

Ik kijk uit het raam. Ik zie twee vrouwen aan een tafeltje. Vermoedelijk moeder en dochter. Tussen hen in een houten Mariabeeldje. We eten alle drie een visje. Zij buiten, ik binnen. Ik geniet van het plaatje. Een vredig tafereel. Mijn gedachten dwalen af naar een verhaal uit de bijbel....

Vorig jaar dacht ik nog dat ik het nooit zou kunnen. Vanavond sta ik aan de start van mijn achtste Kennedymars. Een mens is tot veel meer in staat dan hij of zij denkt. De tachtig kilometer van Melderslo, oftewel door de streek van Rowwen Hèze. Twee vliegen in één klap. Terug in de tijd naar...

Ik bestel een Roussa bij de stand van brouwerij St-Feuillien. Ik doorzoek vijf keer achter elkaar al mijn zakken. Geen muntje te vinden. Vijf minuten daarvoor moet ik in al mijn enthousiasme vergeten zijn de gele plastic drankmuntjes van de tafel te pakken. Nog geen druppel op en nu al van de...

Mijn pas deed het niet en ik had geen contant geld. Ik stond er gekleurd op. Nee, ik kon het geld niet overmaken. En nee, ik mocht de boodschappen niet meenemen. Dat ik vaste klant ben, was niet belangrijk. Ik hoefde de boodschappen niet zelf terug te zetten. De caissière keek me de supermarkt...

Daar zit ik dan. Moe maar voldaan. Op het rode pluche. Koffie in de hand. Het grote witte doek voor me. Ik heb gekozen voor een prijswinnaar. Gouden Palm, filmfestival Cannes. De Turkse film heet voor ons Nederlanders: 'Winter Sleep.' Even daarvoor heb ik gezeuld met zeventien kilo platgetrapte...

Een klein hummeltje tekent vol enthousiasme een tekening voor de juf. Trots laat ze het aan haar zien. De volwassene reageert fel: 'de zon is niet blauw, je weet toch dat ie geel is?' Zo wordt al op zeer jonge leeftijd creativiteit vakkundig vermoord. Fouten maken, dat mag niet. Presteren, zul...

Mario van Parijs kocht voor een prikkie een grote bonk roest. Een oude loodsboot, rijp voor de sloop. Acht jaar lang werkt hij dag en nacht aan het schip. Bloed, zweet en tranen. Met vaartochten en verhuur van deze museumboot 'Castor' verdient hij vervolgens zijn geld. Hij is echter al heel...

Een man die ik ken, gaat in de supermarkt languit op de vloer liggen. Een vrouw met een gezicht op onweer duwt haar karretje voort alsof er niets aan de hand is. Twee pubermeisjes giechelen het uit. Terwijl hij onverwacht opstaat, vraagt hij of ze een liedje willen horen. 'Mag ik dan filmen?',...

In een nieuwbouwwijk kom ik ter wereld. Binnen acht dagen worden in het begin van onze straat vijf stieren geboren. Later komt er nog een geïmporteerde bij. We komen met zijn zessen in dezelfde klas. Een klasje van slechts zestien kinderen. Met overhand vormen we de grootste kudde. We hoeven...

Om me heen wordt gekakeld alsof hun leven er vanaf hangt. Een waar kippenhok. Het lukt me niet om me af te sluiten. En waar het over gaat? Zouden ze sterven als ze zouden ophouden met praten? Ik denk aan uitspraken van meditatiegoeroe's dat je zelfs in een drukke metro moet kunnen mediteren!...

Na achten schrik ik wakker. Had al op mijn werk moeten zijn. In het fietsenhok zie ik dat ik het slot van mijn fiets vergeten ben. Met de mountainbike het pand in dus. Koffie halen, moet op een andere verdieping omdat 'Onze Douwe' vandaag niet wil. Als ik 's middags bij het fietsenhok kom, besef...

Ik lees over een 'Choicemakersfestival' in Nijmegen. Schrijf het in mijn agenda en ga verder met waar ik mee bezig was. Dat ik niets van het leven wil missen, is de laatste tijd extreem. Heb geen schoon kopje meer in de kast staan. Mijn 'things to do lijst' schuif ik iedere week door. Ik ben...

Of ik dit jaar vijf uurtjes over heb? Natuurlijk, wie heeft dat nu niet? Ik scheur het stukje uit de krant en hang het aan mijn koelkast. Het blijft er weken hangen. Midden januari is het tijd voor actie. Ik bel met Philadelphia, een zorginstelling voor verstandelijk gehandicapten in Angerlo. Samen...

Wiskunde was een ramp. Behalve dan in dat ene jaar. Een timide leraar leidde degenen die wilden als een blindengeleidehond door het oerwoud van de getallen. Ook al stond je voor de twintigste keer in de korte rij bij zijn bureau, met dezelfde vraag, hij bleef de rust zelve. Ondertussen brak de rest...

Hij spreekt me toe. Zijn vertrouwde stem. Ik richt me op mijn ademhaling want ik weet dat hij dat zal gaan vragen. Een rondgaande beweging gaat tot diep in mijn buik. Zonder haperingen. Het voelt anders vandaag. Sneller dan ooit voel ik emotie opkomen. Diepe stukken. Babygehuil. Toch is het niet...

Twee treinen en een bus verwijderd van mijn vriendin. Gelukkig heb ik een Carmiggelt bij me. Hij sleepte mij er al vaker doorheen. Vind het wel wat hebben, met een boekje uit 1965 tussen de aaiphones. Als ik de bus in stap, hoef ik nog maar drie verhaaltjes. De stukjes zouden beter blijven hangen...

Saint Patrick's Day is het Ierse Koningsdag. Met het verschil dat alles en iedereen groen is in plaats van oranje. En het zal regenen natuurlijk. Niet omdat het 17 maart is. Het regent in Ierland altijd. Daarom is het ook zo'n mooi groen land. Verhalen over groen bier en groene rivieren, dat...

Met een bord pap op schoot doe ik mijn rondje websites. Niets bijzonders. Dat doe ik haast iedere dag. Al eet ik af en toe uit de pan. Ik lees dat de site waar ik zo graag mijn columns plaats een vaste columnist zoekt. Ik neem het ter kennisgeving aan. Tegen mijn tandarts zeg ik dat ik al een...

...zegt hij met lichtjes in zijn ogen: 'jij bent René.' Misschien heeft hij er tussen de schappen hard over na moeten denken, maar toch. Ongelooflijk. Hoe lang is hij al niet gepensioneerd? Ik reken snel uit dat het 28 jaar geleden is dat ik bij hem in de klas zat. Hoeveel kinderen heeft hij wel...

Of ik naar een groen evenement wil komen? Het leest als een uitnodiging. Blijkbaar sta ik op een groene lijst. Zet nogal vaak lijntjes uit. Weet nu alleen niet zo goed hoe ze me kennen. Beschouw het als compliment. Ik sta in het grote boek van wereldverbeteraars. Zeg in gedachten: 'Ja, ik zal er...

Paradiso 1996. Samen met mijn broer vooraan. In afwachting van Boudewijn de Groot en het Metropole Orkest. We zijn verreweg de jongsten. Raken aan de praat met bekenden van de zanger. Ze zijn nog oppas geweest bij Jim, Marcel en Kaya. We voelen een vreemd soort trots naast hen te mogen staan. Een...

Reorganisaties, jaarcontracten en tijdelijke banen, ik heb het allemaal meegemaakt. Ook nu was er geen druppel meer uit te persen. Ik mag wederom gaan bekijken wat ik wil worden als ik later groot ben. Regelmatig tref ik verse werklozen tijdens bijzondere workshops. Vertel hen dan dat juist...

Loop met mijn kameraad door de verlaten straten van Antwerpen. Een café roept. Eén blik is genoeg. Nemen plaats aan de bar en zien voor ons wel dertig prethaken, zoals Harrie Jekkers ze zou noemen. De muren volgehangen met schoolborden. Namen van bieren geschreven met krijt. Keurig gesorteerd...

Op het perron van station Emmerich kijk ik mijn ogen uit. Overal staan groepen jongeren. Uitgedost alsof het carnaval is. Hoeden, brillen en pruiken. Hun kleding fel. Verrassende combinaties. Een jonge vrouw met Heidistaartjes draagt twee flessen wijn als waren het skistokken. Een tiener zeult met...