Boudewijn

Paradiso 1996. Samen met mijn broer vooraan. In afwachting van Boudewijn de Groot en het Metropole Orkest. We zijn verreweg de jongsten. Raken aan de praat met bekenden van de zanger. Ze zijn nog oppas geweest bij Jim, Marcel en Kaya. We voelen een vreemd soort trots naast hen te mogen staan. Een bevriend stel zit op het balkon. Zij reden ons.

Twello 2002. Samen met een goede vriend achter de schermen op een bruiloft. Schenken wijn en frisdrank maar tappen vooral veel bier. Op het eind van de avond schiet ik de dansvloer op bij het horen van de eerste akkoorden van 'Malle Babbe.' Als door een kanon geschoten. De ingehuurde zanger geeft me de microfoon. Ik ga helemaal los.

Zevenaar 2015. Eindelijk vind ik ruimte om een ongelezen mail aan te klikken. Mijn broer heeft het concert gevonden. Ik ga er eens lekker voor zitten. 'Na 22 jaren in dit leven maak ik een testament op van mijn jeugd...' Tranen schieten in mijn ogen. Toen in Amsterdam was ik 22. Dat jaar was 'Testament' mijn nummer. De melancholie valt als een deken over me heen. Kan niet meer stoppen met huilen. Vraag me af waar al die jaren zijn gebleven. Wat is het snel gegaan.

'Malle Babbe' zet de sluizen wederom open. Op een andere manier. Dit liedje maakt vrolijk. De tekst is aanstekelijk. Voel passie. Gedrevenheid. Kracht. Toch is er iets veranderd. Door de jaren heen zijn de lach en de traan steeds dichter bij elkaar gekomen. Ze vinden dan ook dezelfde oorsprong.

Dankbaar schrijf ik mijn broer een mailtje terug dat ik zo geraakt ben. Zijn antwoord is nuchter: 'dat is wat muziek moet doen!'

idool Malle babbe Malle babbe

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 5 stemmen 210