Alle inzendingen over bladeren

...is. Haar felgroene, langwerpige bladeren, die een fraaie tekening vertonen waaieren uit van haar stam. Trots en fier staat ze te pronken en er ontspruiten nog altijd nieuwe bladeren aan haar hart. Ik voed haar met zachte, rulle bruine aarde en met kristalhelder water. Eenzaam, trots en...

...een blik op mijn schoenen, afgezien van een paar bladeren zitten ze behoorlijk onder de hondenpoep, hè gatver! De liftdeuren gaan open, bang om een collega tegen te komen haast ik mij naar het toilet, doe mijn schoenen uit en probeer ze zo goed en zo kwaad als dat gaat schoon te maken. Nog...

...en bijzonder is het gefluister van de bladeren, ze geven rust in het verwarde hoofd. Het verdriet wordt vervangen door een blij zacht gevoel in het gemoed. Het donker vervaagt door een prachtige kleurengloed. Langzaam vervangt helderheid de verwarring. En brengt een warm...

Het is nu einde herfst de prachtig gekleurde bladeren vallen en de zwarte pieten komen voorzichtig te voorschijn – steeds minder gekleurd.

...eens als hulpeloze wezentjes had gekoesterd. Voldaan liet de struik deze boodschap door zijn bladeren waaien. Steeds bleef hij er aan denken.

...ik me dat dit niet logisch is. Verdorde bladeren midden in de zomer. Noch de plaats, in het midden van het gaas. Op het plankier van mijn balkon ligt een slak. Samen met een pluk bladderige schilfers, wat eens zijn beschutting was. Waarschijnlijk te grazen genomen door één van de...

...de vorst met de voeten vrijt en de wind bladeren, ooit groen als gras, als ieder jaar ontheemd over de grond verspreidt en de nacht, veel donkerder nog dan gisteren, opnieuw een dag in glijdt, verstrijken de jaren. Maar ach, wat maakt het uit? Ik heb een hart warm aan mijn zij. En er...

...in het water verdwenen, de warme tinten als bladeren bleven drijven, en de lentekleuren opstegen naar de hemelsblauwe lucht. De witte wolf aan haar voeten keek haar aan, zijn linkeroog bruin, zijn rechteroog blauw, en legde zijn kop op haar gestrekte benen. Liefdevol streelde ze de brug...

...gekke dingen met ons mensen, de herfst blaast bladeren en stormt takken, een leven naar de knoppen. Een kastanjeboom staat kleverig afwachtend in kale wintertakken, ik waai uit en verlang naar de winterse rust, warm onder de dekens. De lente komt toch wel, miljoenen nuances groen,...

...luider te zetten. ‘Het zit ‘m dus in de bladeren’, schudde Dirk losjes uit zijn mouw. En hij wreef nog maar eens langs een hortensiablad. Presentator Marc Uyterhoeven stak zijn neus in de plant als hoopte hij een vleugje ‘hogere sfeer’ op te snuiven. Typisch. “Je moet wel...

...het mij. Het draagt leerachtige, donkergroene bladeren, kleine, gele knopjes die een belofte voor de toekomst schijnen in te houden en bovenop een minuscuul, lieflijk roosje. Zal ik mijn kameraden, vrienden en lotgenoten van de "Opstapbus" weerzien en wanneer? En zullen we weer samen onze...

...niet in de hoogte en wijdte als een boom. Ik groei als een struik, die zijn stevige takjes kromt en daardoor min of meer koepelvormig is. Die struik krijgt steeds meer bladeren en ook meer vruchten. Maar door het steeds dichter wordende bladerdek is het niet altijd even makkelijk om die vruchten...

...eeltige vingers in taaie stengels en scheuren de bladeren ervan af. Dat verdroogde loof wordt in fabrieken vol luid gedaver tot bruine kruimels geperst en vermalen. In de winkels liggen pakjes, waarop waarschuwende of zelfs bedreigende woorden prijken. Maar deze pakjes komen ongestoord aan hun...

...goud glanzende lover verblijdt mensenharten, spreekt daarbij van levensmoeheid van de bomen, die hun laatste pracht tonen, voordat ze kaal worden. Die neerdwarrelende bladeren spelen met elkaar een kinderspelletje, waarin stille kracht de toon aangeeft: aankomende sterkte, die de aanstaande...

...makkelijk praten...maar hun woorden vallen als bladeren naar de grond... Het is het grijs in de wolken en ik trap me ondertussen een ongeluk…Verandering komt vaak zo maar aanwaaien...het is de tegenwind in mijn lijf…ik ervaar het gelaten..alweer is het wat vroeger donker... ...Ach laat...

...tot in de puntjes geloofd met prachtbladeren, bladeren met nerven met net iets minder groen. Die tak wiegt een weinig in de lentewind, het water breekt gouden glitters van weeromstuit. Waarom die tak daar hangt weet niemand, en het is ook niet duidelijk van welke boom. In ieder geval geen...

...tropische plant met een mij onbekende naam haar bladeren omhoog. Ze zijn fraai belijnd, afwisselend lichtgroen en donkergroen en fraai spreiden ze zich in het rond. De plant zegt niets terug maar stil groeit en bloeit zij, gezond, florissant en voorspoedig. Zij is mij tot "gezelschap" waar mijn...

...daarvan ligt allang geknakt neer: de stam vormt zo een scherpe hoek. Zijn grote kroon ligt in de greppel vol dorre bladeren. Wat wordt die doodsheid opgeluisterd door de gebroken boom, die toch blijft voortleven en bloeien, onoverwinnelijk!

...is fris en kruidig en aanzetten van gele bladeren doorweven het helle groen van de kruin van de esdoorn aan mijn venster. Op mijn gang door de stad begroet ik mijn geliefde stadgenoten die zich verdringen rond de marktkramen op het Koningsplein waarop de glinsterende, kleurige vissoorten...

...lag er een tak verscholen onder de modder en bladeren en ik struikelde. Omdat ik in m’n ene hand de riemen van de honden vasthield, probeerde ik mijn val op te vangen met mijn vrije hand. Ook ik ben de jongste niet meer, dus dat was gedoemd te mislukken. Ik zou onvermijdelijk met mijn...

...is druilerig weer. Fijne druppeltjes tikken op bladeren en takken, geven het bos een enigszins nevelig aanzien. Zo hier en daar staan varens, die niet als hun meeste soortgenoten nu bruin en dor zijn, maar nog hun groene kleur van de zomer hebben. Rondom deze planten fladderen en springen...

...van fleurige, florissante plantjes met felrode bladeren staat te kleumen en je vraagt hem opgewekt: "Zijn het primula's of petunia's?" Het blijken primula's te zijn en je verklaart: "Mijn moeder hield zo van petunia's" en je herinnert je hoe je in een zo lang vervlogen tijd met haar...

...foppe er weer genoeg van. De oude eik had zijn bladeren laten vallen want het was herfst en de winter zou weldra haar intrede doen. De vogels hadden dit jaar een nestje in foppe de eik gemaakt en dat was wel leuk het jonge grut te zien opgroeien. Die winter was het extra koud en de boom kreeg in...

...hart. En het deed ons uit elkaar groeien. Bladeren vallen neer zoals jij huilt. Ik voel me zoals m’n eigen kind vermist is. Ik verdoe uren met alleen in mijn bed te liggen piekeren. Ik wil m’n tranen verbergen in de gietende regen. Ik kan mijn schaamtegevoel niet verbergen. Het is...

...al viel het late zonlicht van oktober op haar bladeren die ze trots en fier ten hemel strekte en triomfantelijk en optimistisch toonden zich in haar hart nieuwe, jonge scheuten. Ik heb nu iets levends in huis; geen mens, geen hond, geen kat en geen vogel en ik betreur dit zeer, maar het is...

...bomen, eentje met witte bladeren. En dan die bladeren. Een deskundige kan je aan het blad vertellen van welke boom hij stamt: kastanje, beuk, els, eik, den, spar; allemaal verschillend. Maar waarom hebbe ze al die verschillen? Natuurlijk zijn er bomen die bijna alle zonlicht vangen waardoor de...

...te zien aan enkele geel en bruin verkleurende bladeren aan de bomen dat de herfst inzette. En zo trad de winterkou in bij je terugkomst.... Je warrige, grijze haar overdekte je schedel nu in een krans In de kamer van onze langjarige gesprekken vond ik je terug, vonden wij elkaar; in je...

...mooie vrolijke bloemen en stengels vol krullende bladeren onbezorgd in een kleine wereld. Ze geuren nog steeds als hun verre voorzaten, die eens tierig bloeiden in wijde, ruige woestenij, rondom de tenten en kudde van aartsvader Abraham. Deze man deed voorgoed afstand van het geloof aan...

...Ik kijk recht in de zeer uitvergrote bladeren van een enorme cactus en een gigantische eenzaamheid domineert in een verlaten landschap. Wat is het doel van de moderne kunst? Ons te vervreemden van ons normale perspectief en een andere wereld te doen waarnemen? Dit alles is ver...

... "Ik voel een fris luchtbolletje onder die bladeren," merkte het kind op. "Dat is natuurlijk de adem van deze bloemen." Jaagdrift onthield deze woorden en werd er helemaal door opgebeurd. "Het meisje had gelijk," dacht hij. "Ik zal verder leven en de krachtige adem van deze bloemen...