"Ze zeggen dat ik een tragisch leven heb"
Vanuit haar hart stuwt mijn tropische plant met een mij onbekende naam haar bladeren omhoog. Ze zijn fraai belijnd, afwisselend lichtgroen en donkergroen en fraai spreiden ze zich in het rond. De plant zegt niets terug maar stil groeit en bloeit zij, gezond, florissant en voorspoedig. Zij is mij tot "gezelschap" waar mijn medemens het laat afweten.
Ik heb geen hond, geen kat, geen mens om me heen maar de plant vormt een symbool voor me van de jeugd en de gezondheid die ik niet meer bezit en terwijl mijn tranen vloeien, troost zij mij stilzwijgend en op wonderlijke wijze.....
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid