foppe als oude eik
Foppe was aan het einde van zijn levensfase jeugd gekomen en wilde zo niet verder. Alleen in de natuur vond hij rust en hij ging 's morgens altijd praten met de oude eikenboom aan het einde van zijn weggetje naast de oude boerderij. De boom zweeg immers maar luisterde en hoorde al zijn gemoedstoestanden aan.
Op een dag wenste foppe dat hij ook maar een boom was en ging er naast liggen en schoot wortel en kreeg een machtig bladerendak. Samen stonden zij daar de kleine en de grote eikenboom. Praten konden zij niet maar het was zo een stuk gezelliger.
Er kwamen steeds meer mensen voorbij toen de nieuwbouwwijk klaar was. Verliefde stelletjes, mensen met honden, mensen die iemand verloren hadden en allemaal keken ze naar de bomen en vertelden hun verhalen. De eikenbomen hoorden het allemaal en ruisten met hun bladeren terug en zo was hun lot.
Op een dag had foppe er weer genoeg van. De oude eik had zijn bladeren laten vallen want het was herfst en de winter zou weldra haar intrede doen. De vogels hadden dit jaar een nestje in foppe de eik gemaakt en dat was wel leuk het jonge grut te zien opgroeien. Die winter was het extra koud en de boom kreeg in de lente geen blaadjes en bleef kaal. Een boomchirurg kwam er aan te pas en veel was er niet meer aan te doen. Op een zomeravond sloeg de bliksem in en toen was foppe de boom er niet meer alleen een zwart silhouet bleef over in de vorm van een kruis. De oude eikeboom stond er nog en was weer alleen en voelde zich weer lekker alleen en kwam op de natuurmonumenten lijst en werd vaak gefotografeerd. Het leven als boom had foppe rust gegeven maar nu was hij er niet meer, alleen dit verhaal blijft over.
Geplaatst in de categorie: natuur
www.henkvdijk.nl/schetsen/main.php
Joke: ik heb zonet de site van mobar bekeken. Daar staan inderdaad heel veel mooie tekeningen van bomen op.
zie...
mobar.punt.nl/