Alle inzendingen over magische steen

Mijn beste vriend heeft onlangs zo'n wonderdoos van de vooruitgang, een computer, als was het zijn alter ego, in mijn woning "gestald". Voorzichtig neem ik een kijkje in het innerlijk van de machine en scherm na scherm ontrolt zich voor mijn verbaasde blik. Vibrerende neuronen springen mij als...

Uit verre verten ben je gekomen; uit de verste verte..... In de nacht ben je gekomen; om afscheid te nemen? Heel de magie van mijn jongere jaren herleefde; van de jaren, doorgebracht met jou. Is het afscheid gekomen in de nacht? Heeft de schimmige taal van mijn onderbewustzijn gesproken en je...

... dat er een man op een fiets langs kwam die een steen door de ruiten van uw buurman gooide. Even later besefte ze dat dat de enorme knal geweest moest zijn. Dit was nu niet bepaald een saaie dag te noemen. Na de schooljuffrouw, die de politie zou bellen, kreeg ze eerst een buurvrouw met haar...

...te gaan en haar vader niets te vertellen over de steen. Haar vader liep langs haar en hij keek haar doordringend aan, ‘Wat heb je gedaan en wat is er gebeurd?’ Romy wendde haar blik af en hield haar mond stijf dicht. Terwijl ze het grindpad van hun huis opliepen gaf papa Edward haar...

...zijn met onbekende bestemming vertrokken en anderen overleden; maar ik ben niet alleen, de sprekende steen neemt me mee naar: m’n jeugd, m’n dromen en m’n weemoed.

Ik wist dat ik eens de reis zou gaan maken en moest gaan maken: de reis naar de wijk van de stad waarin we zo lang gewoond hadden; de reis naar het kleine arbeidershuisje dat ik nog een keer wilde zien en dat het schouwtoneel was geweest van mijn jeugd en van zoveel onvergetelijke...

...dat er zoveel moed en waardigheid zat in die steenbakker. Toen de politie kwam ging hij trots mee, met opgeheven hoofd. Hij wuifde naar mij en glimlachte. De rechtbank zal hem veroordelen tot een jaar gevangenis maar hij hoeft niet met een hoop andere gevangenen in een enge cel te zitten en...

Wat een storm zaterdag, oei wat een wind en het eenvoudige ritje van huis naar het zwembad, waar vijfjarige Ruben, kleinzoon dus, voor zijn A diploma moest op komen draven, was een gevecht tegen de enorme rukwinden! Diverse forse takken lagen her en der verspreid en het was dus nog een hele toer om...

...bedekken sinds kort mijn ramen. Zij sluiten de magische nacht en de duisternis die de dromen begeleiden buiten. Ik laat de dromen toe die ongekende universa voor mij ontsluiten. Reeds lang overleden personen verschijnen voor mijn geestesoog. Daar is vader, daar is moeder, daar is de vriend...

Eén steen waaraan men zich stoot, onthoudt men honderd maal langer dan honderd stenen waar men overheen stapt.

Dromen, zijn, als ze worden ontleed een vreemd fenomeen van dingen die een mens overdag meemaakt, soms ook 's avonds...maar wanneer ik vanmorgen wakker wordt en meteen zeg: ik weet waarom ik zo wankel loop, dat komt door de gaatjes die in de scheef gelegde stenen zitten....manlief me vreemd bekijkt...

...mij vleugels en ik zweefde, denkend aan jouw magische gestalte..... Ik ben er - jaren later - teruggekeerd met Kerstmis na mijn gang door de lege, verlaten straten en alles was van zijn glans, van alle feestelijkheid en verhevenheid ontdaan. Ik ben teruggekeerd tot de leegte, tot de platte...

...en kijk vol verwondering naar de stofdeeltjes die zweven en dansen in het zonlicht tussen mijn rode, doorschijnende handen. Ik ben weer drie en beleef de magische prelude van een leven dat mij zal belonen en straffen, dat mij veel zal schenken en veel zal afnemen, van een leven dat ik boven...

...overspoelt en teisteren zal tot in lengte van dagen. Niettemin was mijn diagnose onverwacht gunstig en nu bewaar ik de steen die mij geschonken werd; getuigenis en getuige van doodsnood, wanhoop en vertwijfeling...

Nog altijd bewaar ik het in mijn boekenkast: mijn "Afrika"-boek, een souvenir uit mijn verre jeugd, omhuld door een glanzende paarse kaft. Mama had het haar hoogbegaafde dochter die zoveel vragen stelde, eens cadeau gedaan. Het boek bevat vele kleurige, fotografische indrukken van het continent...

...al in feesttooi gehuld met een modernistische, magische Kerstboom voor het station en majesteitelijke guirlandes tussen de hoge huizen in de Willem II straat. Bij bioscoop CineCitta is men op alles voorbereid en de grote zaal van het welvoorziene restaurant ontvangt gastvrij vele bezoekers. De...

Aan de speeltafel op hun vaste plek zaten ze. Er werd, zoals gewoonlijk, gespeeld om engelen van sterk wisselende kwaliteit. God had z’n avond niet en vermoedde dat de Duivel met de stenen geknoeid had. Daar had die afvallige een handje van. Verdorie, twaalf engelen op één avond verspeeld...

...en voor de ogen van een kind neemt alles snel magische, wonderlijke proporties aan... De schilderijen hebben me vergezeld tot op mijn oude dag. De kleuren zijn gedempt, maar toch geen pasteltinten. Er werd in de familie rondverteld dat een Belgische vluchteling die hier in onze contreien...

...bij "Intertoys" aan haar verstand door de naam zorgvuldig te spellen: "Bitzee". Ze diept achter uit de zaak een klein, blauw, wonderlijk doosje op dat kennelijk het magische artikel bevat. Het jongetje voor wie dit is bestemd, kent mij niet maar zijn moeder laat ik zeggen dat het een...

...in de branding......

Omdat hij zo hield van bepaalde schilderijen gaf ik mijn oude, verlamde vader een kalender voor het volgende jaar. Deze sierde de muur van zijn ziekenkamer en spiegelde hem optimistisch een zee van tijd voor, terwijl de tijd die hij nog te leven had wellicht uitgedrukt kon worden in dagen, in...

...manier schrik aanjoeg. Nu wil het geval dat wij het wonderlijke idee kregen dat "de heks" gevlucht was naar het "magische huis" in het Leypark. Dit sprak tot onze verbazing en kinderlijke angstgevoelens.

...dat dat zijn oog was dat over ons, zijn kinderen, zou waken tijdens zijn afwezigheid. Wij, kinderen, bevattelijk en ontvankelijk voor een magische fantasie, geloofden onze Vader. Gerustgesteld brachten wij de dag door tot aan zijn vreugdevolle en gelukkige thuiskomst, iedere avond.....

...vloeisel. Eerst smelt het uiteinde van de steen dat op de aarde ligt en vervolgens het middenstuk..ik voel de hitte slaan tegen mijn handen en armen. En dan, dan.. ..beginnen mijn handen, mijn armen te smelten. Ik word meegetrokken de aarde in. Ik probeer me los te maken door mij af te...

...haast aarzelend de zandvlakte rond het grote meer betraden om later onze lichamen prijs te geven aan de kabbelende stroom.... Het was een magische tijd die, als een eiland in de oceaan van het verleden, nog altijd tot mijn verbeelding spreekt en die een sieraad vormt, als...

...geschapen door ons onderbewustzijn (een nieuwe, magische wereld) speelde je en verfde je met me in een groot huis met watervlakte erachter aan een werkstuk dat tot stand kwam op basis van onze studies, die we jarenlang voortgezet hadden. In de zomer van dat jaar was je nog bij me en zoals de...

...staren me wezenloos en onwerkelijk aan vanaf het magische scherm dat kennelijk dient om te onderhandelen, marchanderen, manipuleren en intrigeren te midden van de slangenkuil die men "samenleving" wenst te noemen. Het verbaast me dat jullie stand hebben gehouden, jullie leven hebben gerekt en het...

...voor het oog zo rustig. Die witte kleur van de steen geeft de kleur van de vrede aan. Een tegenstelling tot mijn gedachten. Bij mij is er altijd nog die haat. Een haat tegen de Duitsers. Is dit wel terecht? Een haat tegen de personen die er voor hebben gezorgd, dat mijn moeder als baby wees...

...bouwwerk van het paleis brokkelde steen voor steen af; een pijnlijk, verregaand demasqué Op haar ruïnes bloeit de taaie, maar toch kwetsbare bloem van de vriendschap; zij ontvouwt haar tere blaadjes in de schemer die de verliefdheid achterlaat en zij nestelt haar stengel stevig in de...

...kon zien en maakte nog een foto van de grote steen die als een enorme vermanende vinger naar de hemel wees. De wolken dreven langzaam voorbij en de zon kwam erachter vandaan. Een raar gevoel trok door me heen. Eerst wist ik niet wat het was. Natuurlijk… ineens wist ik het. Het verhaal...