Alle inzendingen over mijn brein en ik

...Ze droeg een mallotig soort "zomerrok" en ik moest schreeuwen om tot haar brein te kunnen doordringen. Ze wilde mij kennelijk alle geheimen die ze bij me vermoedde, ontfutselen: "Bent u getrouwd, hebt u kinderen?" Het ontkennende antwoord van mijn kant lokte bij haar de opmerking uit:...

...alleen nog een geblaf om daarmee woordeloos mijn bedoelingen duidelijk te maken en aan te geven wat ik op mijn hart had; van mens in een soort hond veranderd......

...de Pier tot ver in zee te schitteren met haar vele lichtjes, sloegen we de zonsondergang gade en keerden we tenslotte huiswaarts en sloeg ik de bijzondere ervaringen op in mijn brein en bewustzijn om ze nooit meer te vergeten en om er op dit moment over te verhalen.....

...land. De oeroude tuin van het kasteel Teylingen verdient voor altijd alle lof: het brein van de Keukenhof raakt met verstrooide vingers dit Sprookjesrijk.

...goed, daar ik anders mijn bijdragen op zowel www.gedichten.nl als www.nederlands.nl wel op mijn buik had kunnen schrijven...! *zelf toegevoegd

...van niemand minder dan de beroemde Leonard Bernstein en Steven Spielberg bood dans- en vechtpartijen en zeer dramatische ontwikkelingen, die op mijn oude brein en hart ondanks alles niet zo'n overweldigende indruk achterlieten.

...heeft plaatsgevonden? Niet anders, denk ik, dan zoals we vaststellen dat er in een organisme of een organisatie sprake is van centrale regie. Met andere woorden: centrale aansturing van de mensheid door een collectief brein zal af te leiden zijn uit het gevolg ervan, namelijk dat...

...tot wat we niet voor mogelijk hielden: Het Licht achter het Raam Denk ik.....

...ik hem toe: "Ik vind je een heel aardige en lieve jongen en het spijt me dat ik je moet teleurstellen" en ik zag hem zijn weg vervolgen: eenzaam, verloren, verdoemd en teleurgesteld......

...nog niet, nog niet... Nog altijd stond daar de fauteuil met lichtblauwe bekleding: "mijn stoel", waarin ik tegenover je zat en mijn tranen en woorden op je afvuurde; nog altijd, nog altijd....

...brein tasten al zijn verplegers en psychiaters volkomen in het duister en de enige toezegging waarmee ik mijn broer verlaat, luidt: "Ineke komt altijd terug".

...ze zich naast me voort en de villa's konden haar intrigeren noch inspireren...

...kan het nog zingen. De melodie bleef in mijn brein verankerd en soms zing ik het lied nog altijd

...bed naast mij. “Zei hij nog wat?” klinkt het in mijn richting. “Ja”, antwoord ik, “Hij zei: Tot ziens!”.

...bed naast mij. “Zei hij nog wat?” klinkt het in mijn richting. “Ja”, antwoord ik, “Hij zei: Tot ziens!”

...z’n minst enige twijfel kunnen zaaien. Als “ik” meer ben dan “mijn” brein, hoe komt het dan dat een hersenbeschadiging (door bijvoorbeeld een herseninfarct, een ongeval, een langdurig coma) mij blijvend kan veranderen, bijvoorbeeld van optimistisch in neerslachtig, van levenslustig in...

...vol opbeuring! De luchtkoepel staat stil: de pasvolwassene kent zijn stee en bestemming!

...zij de laatste "restanten" vereerde die zij in een wanhoopspoging bijeen wilde houden. De ongelukkige en krankzinnige man noemde de tante in zijn geestesverwarring "oma".

...te huilen" merkt een dame echter vergoeilijkend op. "Ik woon hier vlak in de buurt" beweer ik tenslotte "Ik zoek thuis de code wel op en dan kom ik terug" Zo gezegd, zo gedaan en bij terugkomst in de zaak laat men mij ondanks alles voorgaan om de luttele boodschappen te betalen en mee te...

...de bittere drank van het leed zo vaak moeten drinken en de bitterheid legde beslag op haar hart, ziel en verstand gedurende die laatste jaren..... Wat zou ik er niet voor geven eenmaal met mijn hand door haar haar te strijken, eenmaal uit te spreken wie ze voor mij is geweest en gebleven; mijn...

...kijkend, ik in het jurkje met de pofmouwtjes dat ik me zo goed herinner, opgetogen, blij in de camera kijkend; verlegen steun en bescherming zoekend bij vader. We schrijven 2015. Mijn levenslange kameraad is ziek, geschonden; in weke, kwetsbare regionen van haar brein heeft zich een brutale...

...zetelen en spoedig, al te spoedig zal ik haar, de liefste en de enige, af moeten geven, over moeten geven aan de eeuwigheid. De onverbrekelijke band zal gebroken moeten worden. Slechts een foto zal resteren: een kiekje van twee fragiele, tengere kinderen, ergens op een schommel in...

...briefjes bij me die me onder de noemer "leefgeld" goedgunstig zijn verstrekt en ben er nu van verzekerd dat ik me bij een goedkope kruidenier weer leeftocht voor enkele dagen kan verschaffen.....

...Op de witte luchtkussenenvelop schreef ik met een zwarte viltstift "Landpark Assisië", doelend op de landelijke en bosrijke omgeving waar mijn broer is ondergebracht en zijn dagen slijt; de broer die als weinig anderen of als enig andere als een man, dat wil zeggen; sterk en manmoedig...

...zwijgen kan worden opgelegd door iedereen met genoeg geld en invloed. Weer een zwarte dag!

...Te druk zeker met oorlog voeren. Dan is er geen ruimte voor medemenselijkheid, laat staan voor enige compassie met enige andere soort die onze planeet bevolkt. Ik hoop dat de gier het redt, weer opknapt, en opnieuw van zijn vrijheid kan en mag genieten. Deze keer wel graag zonder...

...door de politie. Maar vooral door het gebruik van gezond verstand. Er is geen enkel appje of Facebook berichtje dat niet kan wachten tot je thuis bent. Of, als je heel ongeduldig bent, tot de eerstvolgende parkeerplaats. En bekijk het eens van de andere kant: hoe leuk is het als er na een...

...voordeel of de gedroomde partner. Terwijl ik nadacht over de schijnbaar onoverbrugbare en onverzoenlijke tweespalt tussen de gelovigen en de Wetenschappers, kwamen de volgende ideeën bij me op: De Wetenschapper gelooft niet in de veronderstellingen van de Gelovige. De Gelovige gelooft...

...Salman Rushdie om het hoekje kijkt, knip ik de verlichting in mijn vitrinekast aan en realiseer mij dat in principe letterlijk de wereld aan een ieders voeten ligt. Door aantrekkings- en zwaartekracht is er altijd contact met onze planeet. Zal deze er altijd zijn, daar zweven enorm gaat...

...het leven? Alles wat ik zie is de opbollende buik boven de broeksriem, het kale hoofd, de snor. Zo kijkt hij gelaten naar het va-et-vient van automobielen die in een nooit aflatende stroom aan zijn ogen voorbijtrekken met schijnbare noodzakelijkheid. Maar wat mij het meest intrigeert is dat hij...