Alle inzendingen over schouder

...vriend" in woorden die nog nooit tot mij gesproken waren gedurende de lange jaren van eenzaamheid, angst en ziekte; jouw schouder bood je mij aan om op te leunen zoals niemand ooit gedaan heeft of ooit nog zou doen......

blunderend kapitaal, van armoe moet ik wel vanuit de onderkast, waar ik trouwens eindelijk uit ben gekomen, als geen ander ervaar ik de gearriveerden, geborneerd in eigengereidheid, overschreeuwend de nieuwkomer, men wil geen nieuwe dromer, slechts een gedicht waar alleman voor zwicht, maar wel...

...voelde het goed, maar onzeker was ze wel. Want wat voelde dat toch gek: op je schouder een lege plek.

...of Engelse films. Hij kan ondertiteling niet meer lezen'. En ik, ik heb slechts een schouder om van te huilen.

...relaties zijn afgekalfd. En dan zet men zich aan tafel en men hanteert schaar en lijm. En men kijkt terug over de schouder en men is op merkwaardige wijze ondanks alles gelukkig, gerust en tevreden...

...verzuchting als een bouwwerk zonder gedegen...

...kennelijk dure winterjas. Het is de vraag of die schouders zijn leed kunnen dragen. Zijn hoofd gaat schuil in de capuchon. Hij is schizofreen en op mijn desbetreffende vraag antwoordt hij dat het "goed" gaat. De verbittering en woede zijn af te lezen van zijn gezicht als hij uitstapt. Houdt...

Wie een naakte schouders associeert met naakt voor het raam staan heeft een seksuele obsessie.

...grond. Hij stak zijn hand uit en raakte mijn schouder aan. Een veertje dwarrelde tussen ons in. Ik keek op en mijn ogen ontmoette de zijne. En ik voelde hoe een lichte dons mij begon te bedekken. En ik glimlachte en hij opende zijn mond en daar was eindelijk de lieve fluistering. Zachtjes...

Wie het leed van de gehele wereld op de schouders neemt, draagt bij aan de vergroting van het totale leed.

Als je de 'shit' van de mensheid op jouw schouders neemt, kun je het wel verwachten, dat ook de hele shit over je heen wordt uitgereden... .

...op en langs mijn ogen vegend, schokkend met mijn schouders, snufte ik: “Dan weet ik het niet.” Zijn gezicht stond ernstig, van de glimlach was niks meer te bekennen. “Kom op,” waren de enige woorden die over zijn lippen gleden. Het was niet genoeg. Ik stond op, sloeg mijn armen om me...

...moest de weg vinden zonder gids Ik had een stok nodig om op te steunen en ook een houvast Dankzij jou heb ik een schouder om op te huilen een gids om mij de weg te wijzen een stok geloof en houvast Hoe kan ik jou ooit bedanken?

Zakt de grond weg onder je bestaan, zet dan toch maar je schouders eronder, en houd de rug recht om zo alsnog boven de crisis uit te stijgen.

Uit onderzoek is gebleken, dat minder vrouwen door hun man geslagen worden als Max Verstappen wint. Er rust nog een hele verantwoordelijkheid op de schouders van zo'n jongen!

...zijkant en ik besloot de last van mijn eenzaamheid weer op te pakken en op mijn schouders te laden.....

...hun stalen zijkant, besloot ik de last van de eenzaamheid weer op te pakken en op mijn schouders te stapelen.....

Zie niet de mens en luister niet naar de woorden. Zie de spiegel van de geest in het oog. Hoor klank van warmte uit een hart. Voel de steun van armen om je schouders.

...ik mijn hoofd eens legde. Degene, om wiens schouders ik mijn arm eens sloeg; gebaren die de schuchterheid aanduiden, die ons belette minnaars te worden; gebaren, die voor mij alles betekenden, evenals zijn warme, weerloze wang tegen die van mij, eens. We hebben elkaar nooit weergezien. Hij...

...maar mijn schouder, maar ik was helemaal mijn schouder en dus was ik helemaal pijn. Langzaam, langzaam kwam ik weer bij. Na een paar minuten stond ik voorzichtig op en liep langzaam naar een stoel. Ik hield mijn arm en mijn hart vast. In de stoel vroeg ik me af of hij wel stevig genoeg...

...Met links hamerstukken erdoor jassen? Met links schouderklopjes in ontvangst nemen? Ridderorden opspelden met links? Handen schudden met links en rechts? Zijn bordje leeg eten met links? Enkele dagen na zijn val was een gehavende maar montere burgemeester al weer aan het werk. Gaat de...

Zingen deed hij ingetogen, hij sprak via zijn gitaar. Indertijd mocht ik hem zien op Parkpop, mijn zoontje ging uit zijn dak op mijn schouders. The messiah will come again, Montreux Jazz Festival, 1990. Meer is er niet.

Een relatie op de klippen, gelopen koers, het kind van de rekening. Ze staat naast me, nauwelijks haar tranen de baas. Weet niet wat te doen, een armlengte vraagt om een schouder. Ik offreer een pepermuntje en samen sabbelen we de dag naar morgen, zij raakt mij aan.

...Inderdaad, ze draagt de arm in een sling. Schouder op twee plekken gebroken. Dertig jaar nooit wat met skiën. Ze blijkt twee dagen na mij te zijn gevallen. Ook in Oostenrijk. Hoe bestaat het? Ik vertel van de doofheid. 'Mijn moeder was hartstikke doof'. 'Daarom vertel ik het...

...voor een stevig houvast. Dans met mij, zacht en enerverend, een hand op je schouder.

...sfeer en kring, tot een klein universum. De machtige vleugels die mij droegen en die ik kon uitslaan dragen mij nog nauwelijks en zij laten het afweten. Op mijn schouders draag ik als een rotsblok het gewicht van de ervaring, van het verdriet en de tranen, maar ook van het geluk, van de...

... Een zachte hand voelde hij op zijn schouder en een vriendelijke stem zei: “Goedemorgen meneer Pieterse het is acht uur in de ochtend en het gezamenlijk paasontbijt wordt klaargemaakt”. “Verdomme!”, schreeuwde Remco. Mijn dochter is nog buiten op het ijs. Saskia deed het...

...dat ik weg...

...CV maar goed...

...die mij dierbaar is als mijn lichaam en die mijn schouder bekroont, is het fragiele naaldje geplant. De moordende, levensgevaarlijke ziekte die steeds meer terrein won kan mij waarschijnlijk nu niet meer overvallen. Maar misselijkheid en koude rillingen zijn wel de tijdelijke prijs die ik moet...