afglijdende schouders
blunderend kapitaal, van armoe moet ik wel vanuit de onderkast, waar ik trouwens eindelijk uit ben gekomen, als geen ander ervaar ik de gearriveerden, geborneerd in eigengereidheid, overschreeuwend de nieuwkomer, men wil geen nieuwe dromer, slechts een gedicht waar alleman voor zwicht, maar wel angstig voor een woord, dat nog niet eerder werd gehoord, desinteresse.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid