Alle inzendingen over troost uit literatuu

...waarachter zich een servies bevindt en petieterige beeldjes en kunstvoorwerpjes en het vormt een kleine troost; een reden om te denken dat men aan mij denkt.......

...en mevrouw hebben een psychiatrisch verleden en liggen de hele dag op bed. Ook mijn schamele troost kan ik aandragen, maar tevergeefs.....

...sinaasappel en aardbeien behoren allemaal tot fruit, dus eet ervan zoveel als je wilt. Denk er aan ---- "STRESSED" achterstevoren gespeld is "DESSERTS" Stuur dit naar 4 mensen en je zult 2 pond afvallen. Stuur dit aan iedereen die je kent en je zult 10 pond afvallen. Als je dit...

...kennelijk verontrust en nodeloos beangstigd door het futiele, onschuldige en onbetekenende traantje dat ik liet vloeien uit bewogenheid, vluchtte ze plotseling weg om nooit meer terug te keren in mijn flatje......

Tja, wat is er mooier dan mensen te troosten en te bemoedigen. Ik heb een compilatie gemaakt van eigen inzendingen en ze met wat creativiteit op youtube gezet. Voor elk wat wils. Vooral in deze tijd.

...onder ogen zien. Zij kennen wellicht de literatuur van A tot Z, maar lijden diep omdat dit alles zich aan hen onstuitbaar opdringt. Mijn "respondent" heeft naar eigen zeggen zijn zolder volliggen met de zelfvervaardigde uitgezaagde voorstellingen, met zijn kunstwerken, de reden waarvoor...

...op dit slappe koord, heeft mevrouw het uitgerekend over de Oranje-gekte, alsof Oranje de ultieme troost zou betekenen in dit onverklaarbare heelal en universum, waarin intens beangstigde wezens zich vastklampen aan de laatste strohalmen van Bijbel, New Age, boeddhisme en zelfs van...

...niet meer wandelen door de straat. Mevrouw sluit zich niet meer aan in de rij voor de kassa. Mevrouw zal voorbijgangers en winkelpersoneel nooit meer haar brede, hagelwitte maar geveinsde glimlach tonen waarachter haar onzichtbare, verwrongen ziel schuilging die verborgen bleef in de cocon, in...

"Zeg 't mar, mèske" zei hij uitnodigend. Een vader of een vriend die mij "meisje" zou kunnen noemen, bezat ik sinds lang niet meer In 't vroege voorjaar was altijd de merkwaardige drietonige "lokroep" van de ijscowagen in de vroege avond hoorbaar en deze keer was ik haastig in de...

...en zong met geopende snavel, hartstochtelijk, uitbundig. 's-Avonds hield hij mij gezelschap, terwijl ik in mijn boeken zat gedoken, schijnbaar stil mediterend op het stokje, met één pootje in de veren, dichtbij het kleurige schommeltje dat lijkt op een speelgoedje voor kinderen en hij kneep...

...dat een kleine, weldadige uitvlucht vormt uit de smerige vergaarbak van ellende die het ziekenhuis vormt en onvermoed biedt de accommodatie een grote, mooie zaal waar een trio van musici de voordracht van de geestelijk verzorgende, een jonge florissante mevrouw in de bloei van haar jaren,...

...toren van Babel. Onze vriendschap strekte zich uit tot het voorjaar en de zomer en we zetten haar voort en bij gelegenheid van een ontmoeting toonde ze me de nietige, lieflijke oorbelletjes, laatste reminiscentie van een mislukt huwelijk en een geschenk van een niettemin ontrouwe en misdadige...

...als ik wil vertrekken. Tollend sta ik weer buiten. Borsten beurs en gloeiend alsof ze ter plekke zijn gegroeid. Mijn rug en nek voelen alsof ik mijn krachten heb overschat in de sportschool. Met pokerface stap ik de lift in, mij krijgen ze niet klein. Ik denk aan de vrouw voor mij, aan de...

Wie in een rolstoel zit, trooste zich met het feit dat in de menselijke geest alles mogelijk is.

...je niet kunnen troosten en ook ik kan je niet troosten.... Gedurende zestien lange jaren sleepte je week aan week, zondag aan zondag je verminkte lichaam naast me voort en aanschouwden we samen die landschappen; nu wordt opnieuw appel voor je geblazen; het finale appel? De sieraden van je...

Er is troost en verdriet te vinden in eenzaamheid. De juiste afstand te vinden en een keuze te maken helpt daarbij.

...en tormenteren. De zwarte foulard bedekt de kwetsuren als een troostmiddel, als de weldadige troost die ik vaak en tevergeefs gezocht heb....

...somberheid en onder een bedekte, asgrauwe hemel, het uiterst fragiele, kwetsbare, witte sneeuwklokje, als te voorschijn gekomen uit een sprookjesboek, als gezonden door een Onbekende tot onze troost in een heilloze, verdoemde wereld...

...literaire ambities. Ze had lezingen gegeven over literatuur en kunst maar nu was ze ontroostbaar nadat ze de liefde had bedreven met een trofeejager met een leeuwenkop aan de muur in zijn luxueuze appartement in het Spaanse Madrid. De getalenteerde Bjarne kon zich haar verdriet zo goed...

...stadgenoten troosten mij. De markt strekt zich uit met haar brede gangen, geflankeerd door haar kramen. De vrolijke, maar voor mij anonieme stadgenoten lachen en schertsen met elkaar, altijd in voor humor en gelach. Maar velen torsen hun leed.... "Will die Seele dir verzagen in der Leiden...

...na jaar, niet in staat om ook maar een woord uit te brengen, lamgeslagen, verstomd, met een dichte keel door het immense leed dat zich dag aan dag, jaar na jaar als onbeschaamd had opgestapeld, maar ze had de landschappen, de prachtige, weldoorvoede runderen in de weiden, de bloemenpracht, de...

...dichterlijke aard van haar diepste wezen. De boom troostte haar in haar verdriet om de ongelukkige zoon, begroette haar als het ware in ieder seizoen en ook als hij die groene, uitbundige weelde van lente en zomer droeg aan zijn takken. Hoe betreurde zij het toen nieuwe bewoners een bijl aan...

...naast elkaar in het pand van de notaris met uitzicht op de haven. De Furie lag er groots bij. De felle zon weerkaatste op het water. Een contrast met de reden van ons bezoek. Ik blijf even staan, kijk nog eens goed om me heen. Het café waar ik graag kwam zie ik in de verte. ‘Weet je...

Alzheimer had toegeslagen. Ze was uit haar huis verdreven. Maar zelfs het merkwaardige artefact, een soort kunstwerk, dat ondanks alles reminiscenties opriep aan de Natuur, de Natuur die zij zozeer liefhad, het artefact dat aangebracht was in de kale gang van het Zorgcentrum waar zij verbleef, kon...

...waren geweest en ik huilde... Het lieflijke jonge meisje (waar kwam ze plotseling vandaan?) was opgedoken uit een uithoek van het restaurant van het ziekenhuis en ze troostte mij. Van harte bedankte ik haar.

Gekleed in zijn geruiten colbert zat mijn vriend vóór me; he-man of altijd kind gebleven? Brede, indrukwekkende mannelijke schouders die de welhaast onbeheersbare stortvloed van mijn tranen zouden kunnen stelpen of een wankel, fragiel staketsel dat al op instorten staat bij de minste of geringste...

...gedachten en gevoelens verstarde, verstrakte en verkrampte het gezicht dat hij hen toonde en waarmee hij hen tegemoet trad. De reis, die duur betaald was en waarnaar zo was uitgekeken, werd een teleurstelling en een mislukking. Op de foto's, die ik na zijn dood bekijk, staat hij afgebeeld met...

...in de wind, troosten mij nu, zoals ze haar troostten en de den, die met haar groene driehoek en met haar takken die zijn als handen met duizend slanke vingers naar de hemel reikt. O mama, door de straten, door de lanen, door de parken zal ik nooit meer wandelen met jou.... O mama, o...

In de manuscripten van menig gerenommeerd schrijver moet een redacteur van de uitgeverij driftig corrigeren, lees ik in mijn krant. Hoewel ik mij kwaad blíjf maken als mezelf op een fout betrap, zal ik mij toch maar een beetje troosten met die wetenschap.

...Het is iets kostbaars. Ik ben blij te zien dat het geluk voor hen in stijgende lijn is. Het gaat ze goed! Elk van hen staat weer vol in het leven en is actief in werk en uitgaansleven. Ze laten niet veel meer van zich horen. Geen tijd. Ik begrijp het wel. Ze zijn gelukkig. Tijd...