Alle inzendingen over verleden

De stappen die je achterlaat halen je nooit meer in.

Uit de verre diepten van mijn verraderlijke en turbulente leven dook zij op; zij die mij kende en die naast mij stond; die ik al vroeg mijn bekentenissen kon toevertrouwen en nu is zij er nog, waar de ongenadige dood zovelen wegnam. Bij "Anvers" wacht zij nog op mij.... In een lang-vergeten,...

Een uiterst taaie dennenboom houdt nog altijd stand in "ons parkje" aan de Ringbaan Oost te midden van haar soortgenoten: de esdoorn, de linde en de beuk. Op een oude zwart-wit-foto uit 1958 sta ik met mijn vader, moeder en zusje onder die boom, in de sneeuw, die in dat verre, voorbije jaar zo...

Nederland draait door en staat daarin niet alleen. Europa lijkt het ook te doen en de hele wereld lijkt aan varianten van het Censuurvirus te lijden, dat de volgende bijverschijnselen heeft: Er wordt in kuiven gepikt, op tenen en pikken getrapt en er worden korte lontjes aangestoken. Men ergert...

...we weten. Het is de bagage die we meenemen. Het verleden zit in ons gevoel, in ons hoofd en zien we om ons heen. Er is maar één toekomst in het heden waar we ons minder bewust van zijn. Het zijn de zinnen die we horen en uitspreken. Achteloos en makkelijk. Het is een dagelijkse activiteit:...

...allewiejo Allewajo allewiejo wajo woef.” Danklied en muze vanuit het verleden.

...heden, ik gooi mij eruit. Beken een crimineel verleden, ik heb een dubbeltje gejat uit de portemonnee van mijn moeder, ben ik niet trots op. En nu, nu zorg ik voor de mens die zichzelf niet verzorgen kan, heb ik elke sleutel in handen. Ik laat ze in de waan, ik laat ze leven. Poezenkind ligt...

...zijn, die maar een paar dagen had te leven, omdat er in de vaas een emotionele oorlog woedde met spoken en demonen uit het verleden. Beter was het om in een bos tot bloei te komen of in een open veld met andere wilde bloemen.

...zit ze daar. de thee van het verleden hebben ze geen spijt. Samen zijn ze volwassen geworden…..ze kijkt hem aan en vraagt : nog een kopje? en zijn de thee lach is puur om hun samen zijn… de zachte blik in haar ogen, als ze naar hem opkijkt. Zij, die hem...

Angst, gebaseerd op het verleden, is een slechte raadgever voor de toekomst.

In vroege jeugdjaren was ik weleens met mijn ouders het lage, carré-vormige, witte gebouw, ontworpen door architect Jos Bedaux gaan bezichtigen, onwetend en onbewust dat ik er in latere jaren mijn entree zou maken als studente (bij die gelegenheid stapten roze flamingo's, "geleend" van het...

...had gelegd. Uit de krochten van het verre verleden was de leidinggevende opgedoken die nu bij de Kringloopwinkel werkte en ze herkende mij, sprak mijn naam uit. Het leven was in zijn bonte stroom, in zijn onwaarschijnlijke, onwaarachtige mengeling van gebeurtenissen aan mij gepasseerd en...

Eensgezind staan de gitaristen op het podium en vakkundig, artistiek, ten volle bereid de zaal met zich mee en in beroering te krijgen en de zaal leeft mee, de handen worden geheven; de zaal swingt op het ritme van de energiek gillende gitaren, de trompetten schallen en de drums weerklinken....

...blik op de uitgestalde instrumenten: de zilverkleurige saxofoons, de banjo's, de violen en de piano en op zoveel uit een ver verleden dat niet vergeten mag worden. Tilburg was ooit immers niet slechts textielstad maar ook muziekstad!

...het ware uit de diep verzonken krochten van het verleden, noemde hij mijn naam ("Ineke!") en stak zijn hand uit. "Meneer Van de M." repliceerde ik en de avonden doken razendsnel voor mijn geestesoog op. Avonden gevuld met en gedomineerd door mijn notuleerwerk; met het zo noodzakelijke, zo...

...honderden klassenfoto’s die jaarlijks worden gemaakt, bij velen later ongeveer dezelfde gevoelens zullen los maken. Het verleden en heden weten te verbinden. Wat een klasse foto’s zijn het toch die klassenfoto’s.

...het brandpunt van mijn talloze bezoeken uit het verleden. De bus zal me niet meer naar jou voeren. Anderen bewonen nu het huisje in de Smijersstraat waar je trouw op me wachtte; waar de fauteuil voor me klaarstond, het brandpunt van waaruit ik mijn tomeloze verhalen zonder schroom op je...

Het najagen van het verleden heeft net zoveel zin als het najagen van de toekomst.

...tijdschrift, tijdens, tijdmachine, tijdlelie en ik ben gelukkig. Tijdloos ben ik sinds gistermiddag niet meer dat is verleden tijd, ik kreeg toen een prachtig horloge van mijn man. Ik zal hem braaf omdoen…..

Redactie, 1 April, Verleden jaar en het jaar daarvoor was ie beter! nu lauloenen!

Ik vermoed dat het onmogelijke bewaarheid kan worden, wens Fred het geluk dat hij nastreeft. Kareltje = verleden tijd

Schrijven en lezen zijn redenen om minder goed te onthouden en de lessen uit het verleden niet in het geheugen op te slaan.

...Ja sterker, wij bestaan bij de gratie van het verleden. Dat zou ons in zijn algemeenheid tot wat meer dankbaarheid en gepaste bescheidenheid moeten aansporen. Niets van dat alles. Vandaag de dag heerst er meer een sfeer van arrogantie over wat wij zijn en kunnen. “Vroeger” bestaat niet,...

...geen makkelijke man en ook hij heeft zijn verleden, maar ik ben er altijd voor hem. Wij accepteren elkaar zonder vooroordelen en wij hebben dan geen roze bril gehad naar elkaar toe, maar dat er iets is dat is wel zeker. Dus wij hebben besloten om te proberen onze vriendschap wat uit te...

Achterom kijken helpt je niet altijd vooruit......... maar te ver vooruit kijken is onverstandig als je het verleden niet in ogenschouw neemt........

... Ook het onvoltooide wordt ‘voltooid verleden tijd.’ Vaak is het loslaten en doorgaan, vallen en opstaan! Cru? Misschien wel, maar zelfmedelijden heeft nog niemand verder geholpen. Ik zie dan ook niet het nut ervan in, tenzij je even onder de aandacht wenst te staan en overkomen...

...is voor haar ‘de’ definitieve breuk met het verleden. Haar laatste wens naar hem toe is, dat hij Marianne met rust wou laten en dat ze bereidt is heel ver te gaan om te voorkomen dat hij haar ook kapotmaken zou. Ze zou hem wel vinden, en alleen god weet waartoe ze dan in staat zou...

Hij was me het verhaal wel. Apart. Ik kon hem, in gedachten, nooit los laten, misschien dat ik hem daarom probeer te gaan haten. Afstand bewaren. Hem niet meer zien. Tot dan die ene middag, dat hij weer, zeiknat geregend, bij mijn vriendin in de gang staat. Of ie vannacht hier kon slapen?...

...in mijn neus en brengt mij nogmaals terug in het verleden. Mijn zussen en ik spelen verstoppertje en daarom sta ik hier nu. Ik wil helemaal niet meer gevonden worden; voel me onooglijk lelijk, met dat veel te korte haar. Mijn keel kriebelt en ik slik en slik in een verwoede poging, de...

...spanning. Dit was een reis terug naar mijn verleden. Mijn lang vervlogen tienerjaren waarin het lezen van boeken en het verzamelen van materiaal voor het moment zelf gebeurde. Niet met de intentie om er later, wanneer je oud en bejaard was, nog eens in terug te kunnen duiken. Toen het...