Beschouwingen over literatuur

(voor Gerard Reve) Kijk, over die wilde haren praten we niet meer, daar zat duidelijk een steekje aan los en gekte gooit men liever in de doofpot, maar een schizofrene nar, dronken en losgeslagen, dat was je. Overigens, wat telt zijn de boeken en man man, wat heb jij gezaaid! Nu de laatste...

Een boek van literatuurcriticus Kees Fens, die ik eenmaal gezien heb. Voor de Volkskrant-lezers waarschijnlijk een overbodig boek. Allereerst de verhandeling over de Romeinse redenaar Cicero, de belangrijkste sprekers houden anderen op hun bescheiden plaats van leerling, aldus Fens. Het...

Vertaalde poëzie van Georg Trakl. De poëzie van de oostenrijkse dichter (1887 - 1914) is beklemmend, angstaanjagend en zelfs griezelig. Een ideale leerling van E. A. Poe. Voor beginnende poëzielezers raad ik het af om Trakl in te duiken, er zou zich wel eens een blijvende walging van...

Een zeer leerzaam boekje over diverse drugs van Hans Plomp en Gerben Hellinga, beiden succesvolle schrijvers, zij het wat minder bekend, wellicht vanwege hun vele high-zijn, wat bij velen toch nog taboe is en veelal terecht. Het is overigens heerlijk om uit je bol te gaan, dat moet gezegd. Een...

Deze matte/sombere/sobere dichtbundel is verdeeld in vier thema's, is dus keurig of wreed gevierendeeld en of er sprake is van een eenheid, men moet bij gelegenheid de besnorde dichter er maar op aanspreken, in ieder geval zie ik een kosmische ruimte voor me, waar de woorden als gevallen sterren...

'Ik zag nergens een zo onafhanklijke geest, Zulk een onwil, voor dwang te buigen.' (uit: Groninger symfonie) Wat een bikkelman, die Hendrik, de schitterende tegenpool van een brave Hendrik en een waarachtig groot dichter, die helaas te weinig herinnerd wordt in ons literair collecieve...

Een eerste bundel is veelzeggend en betekenisvol, dat heeft Frans Berkelmans goed verstaan. In zijn voorwoord legt hij vooral de nadruk op de heelheid van deze bundel, 'zoals er in een horloge geen radertje gemist kan worden.'. Frans Berkelmans, een benedictijnse monnik, is zeer deskundig te werk...

Het prozawerk van Kavafis is vertaald uit het Grieks door de heren Hans Warren en Mario Molegraaf. Warren is bekend geworden vanwege zijn talloze dagboeken en zijn verzamelde gedichten. Molegraaf is bekend omdat hij jarenlang de partner van Warren was. De verzamelde poëzie van Kavafis is mij ooit...

Over 'Gedichten 1948 - 1993' van Hugo Claus heb ik het volgende te zeggen. Zo in dat immense bos van zijn merkwaardige verzen, kan ik er niet aan ontkomen en lijd ik acuut aan Claus(tro)fobie, maar aangenaam, zeer aangenaam is de benauwenis van zijn doolhofvisioenen. Hugo was verbonden met heel...

Dat Anna Enquist, pseudoniem van Christa Widlund-Broer, een redelijk prozaïst is, ontken ik niet, maar dat zij zich als dichteres ook hard wil maken, zie ik als verspilde moeite. Ondanks het feit dat zij mij ooit wist te imponeren, kwam dat voornamelijk door haar natuurlijke charisme, niet door...

De vertaling is van ene Arjaan van Nimwegen. Dat zeg ik even, omdat vertalers vaak onderbelicht worden. Verlaine's boezemvriend Rimbaud was vijftien toen deze dichtbundel op de markt verscheen. Dus hij heeft deze gedichten zeker gelezen. Hij is er misschien een beetje door geïnspireerd en...

Een staande ovatie graag, zoals dat zou moeten voor een meester in de schrijfkunst, die niet onderdoet voor Socrates, 'Ex-drummer' behoort tot de toppers der wereldliteratuur. Met souplesse en doordringend observatievermogen beweegt (de stier) Herman zich door zijn eigen verhaal, dat ongetwijfeld...

De hoofdpersoon, Bravito, weeskind vanaf zijn derde, keert na achttien jaren terug naar zijn geboortegrond in het oerwoud van Darién. Hij trok in bij zijn oom. Na verloop vantijd leert hij zich voldoende aanpassen binnen de gemeenschap. Hij werd verliefd op Nina, maar zijn oom waarschuwde hem voor...

Zij zal nu al over de tachtig zijn, maar hoe ziet zij eruit? Waar duikt zij onder? In welk achterafhuisje of in welk bejaardentehuis? Waarom geen vrede gevonden? Arm, onderkoeld geraakt kind in jou! Wat een geluk, ik dacht dat de grote dichteressen reeds bekend waren of uitgestorven, maar Frida...

Finis Heden is, na een langdurig lijden dat hij met godsvertrouwen droeg, Jean Pierre Rawie van ons verscheiden. Hij komt dus niet meer in de kroeg. Dat hij, die somber was bij tijden, de hand niet aan zichzelve sloeg stemt misschien nog wat tot verblijden, al is het zo al erg...

Het gebed van een heiden Wellust, ach, temper niet uw vuur, Verwarm mijn hart dat lijkt gestremd; Al ben je voor de ziel tortuur! Diva! exaudi supplicem! Godin, door heel de lucht verstrooid, Wees een verborgen vlam voor ons! Verhoor een ziel, nog niet ontdooid, Die u een lied wijdt als...

Heerser Hij schreed en ruimte was hem soepel kleed aan 't koele lijf. De gladde luchten spatten uit elkander en rode sterren walmden àl hun wonder in wankelende nacht. Hij schreed en ruimte brak aan zijn metalen tred en lucht verkromp voor zijn doorzengde zucht. Leven was enk'le...

Jim ik zou willen weten wat maakt het de moeite waard dat je door blijft schrijven brieven, opstellen en gedichten waarin je de wereld aanprijst en deskundig schat als een koopman. hoe komt het dat je niet moe wordt en de ogen dicht doet en denkt ik wou dat ze allemaal naar de hel gingen...

Miniaturist O zachte glans, getemperd stralen der uren op het werk gericht, - de dag met rijzen en met dalen zegent mij met zijn wiss'lend licht, dat kleurt het nederig gerei, het tafelvlak, de effen wanden, glijdend het perkament voorbij en 't ingehouden werk der handen. Achter...

De soldaat die Jezus kruisigde Wij sloegen hem aan 't kruis. Zijn vingers grepen Wild om den spijker toen 'k den hamer hief - Maar hij zei zacht mijn naam en: 'Heb mij lief' En 't groot geheim had ik voorgoed begrepen. Ik wrong een lach weg dat mijn tanden knarsten, En werd een gek...

'I hear the click-clack of your feet on the stairs.' [Mick Jagger] ik treur de leegte, lief want zo even waren kamers nog alsof wij samenbleven je bracht bloemen bewogen foto's hoe je lacht ontklede geur in bed een verlaten gelippenstifte sigaret struikel wankel over sporen en...

['Eurèka!'] 'eurèka!' riep de Heer.- Rondom hem stonden De zieltjens naar zijn beeld, met slaaprige ogen, Bedrukt omdat zij nog niet lachen konden En zich verveelden met Jehova's pogen.- Doch thans...zie wijn! God had den wijn gevonden! Van vreugde ontroerd bracht hij een kelk...

Tien regels De dood bedroeft maar is zelf niet droefgeestig. Zie hoe de gestorvene geredelijk glimlacht. Hij heeft afscheid genomen van licht en warmte, voegt zich genoegzaam naar aarde en koude. Ontbinding begint, is al begonnen: de vliegende vogel staat een ondeelbare oogwenk stil in het...

Nacht-stilte Stil, wees stil: op zilvren voeten Schrijdt de stilte door den nacht, Stilte die der goden groeten Overbrengt naar lage wacht... Wat niet ziel tot ziel kon spreken Door der dagen ijl gegons, Spreekt uit overluchtsche streken, Klaar als ster in licht zoû breken, Zonder smet...

Vrouwen Moede vrouwen geven hun lichaam veil In deze stad. De felle lampen schreien Hun rosse gloed over eindloos heenglijen Der vrouwen uit, die spieden wreed en geil Naar prooi. De stomme donkre huizenrijen Ter weerszij staren hoog, hunkrend naar 't heil Van koele hemel die zich als...

Groteske Waar staat haar huis? Achter de bergen. Wat zijn haar knechten? Draken en dwergen. Wat is hun werk? Spoken en stelen. Zijn het er weinig? Neen; het zijn velen. Wat ligt op tafel? Een toverdoos. Wat at ze gister? Een bord vol kroos. Wat eet ze vandaag? Niet één enkele hap Maar...

Stad aan de Wadden Drie eilanden staan aan den horizon, Als 't niet zeer nevelt. Jongens komen kijken, Wanneer de postboot keert, die langs de dijk een Rookpluim doet strijken, licht-bruin voor de zon. De winter duurt hier lang; het spaarzaam groen Bevat een stillen winter in zijn...

Het kind dat wij waren Wij leven 't heerlijkst in ons vèrst verleden: de rand van het domein van ons geheugen, de leugen van de kindertijd, de leugen van wat wij zouden doen en nimmer deden. Tijd van tinnen soldaatjes en gebeden, van moeders nachtzoen en parfums in vleugen, zuiverste...

Vahine no te tiare Als ik haar zie, rechtop gezeten, zwart voor een rode achtergrond vrouw met het rustige gelaat, lijkt ieder ander mij verbeten, onzeker en te snel verwond. Haar voorhoofd is een koopren plaat, een schild waarachter haar gedachten naakt en gehurkt liggen te...

Steenuil in West Riding Het is verstandig zo gerust in aardes muil en keel te zitten als de kleine steenuil van de kalksteengrot. Gelaten wijsheid is het om je jong zo vroeg zijn lot, de wet te leren van het peristaltisch slikken van de schaduwkuil, Waarin de tropen, na 't...