Dagcolumn

Op 18 november zijn er verkiezingen in Oldambt. Oldambt is een nieuwe gemeente die bestaat uit de voormalige gemeenten Winschoten, Reiderland en Scheemda. De bekendste plaats is wellicht Nieuweschans omdat het de grensplaats is waar veel noorderlingen Nederland verlaten op weg naar Bremen of Berlijn...

Woensdag, 19 augustus, half 11 in de Haagsche duinen, zevenentwintig graden in de schaduw. En dat aan zee. Het wordt de warmste dag tot nu toe gemeten. Tropisch, zeggen de kranten. De stranden liggen al vol, de terrassen puilen uit, de paden in de duinen worden bevochten door gezinnen die de auto ve...

We zijn op weg naar een stankvrije maatschappij. Rokers hebben we al geïsoleerd, nu zijn de zweters aan de beurt. In café's bleek de zweetlucht steeds penetranter te worden sinds het rookverbod. De eerste klagers doken al snel op. Een enkele kroegbaas dacht klanten terug te winnen door een rookl...

'Je blijft toch Papa’s jongen’ had ik over de telefoon gezegd. En ook ‘wanneer zag jij voor het laatst je vader?‘ Grote verwachtingen vaders en zonen boeken vol dode zielen. Jade, jaspis en de jitterbug, je zal je kind maar wezen. Ik speelde vals op schuld en sentiment. Ook dat nog – ...

In de kantoortuin of op verjaardagen hoor je er regelmatig over. Als je het niet doet ben je braaf, nee erger, saai. Je telt niet mee. En wie wil er nu niet, zeker op kantoren of op verjaardagen, lekker in de groep liggen. Dus rijd je sportief, dat wil zeggen zo’n 70 kilometer per uur in de bebouw...

Louis XIV was een bergtop. De zonnekoning. Frankrijk was tijdens zijn regime op het hoogtepunt van de macht en toch lees ik in het boek van Graham Robb, de ontdekking van Frankrijk, hoe klein hij eigenlijk was. Op de kaart was zijn land zeker indrukwekkend, maar zijn macht reikte niet ver. Hoewe...

Nederland heeft vakantie. Nou ja, het zit er voor veel al weer bijna op. Voor mij niet, ik ga vandaag nog een week naar New York. De vakantieperiode is altijd een mooie tijd om terug te kijken op de afgelopen periode. Eigenlijk zijn mij maar twee dingen bijgebleven als ik terugdenk aan de afgelopen ...

‘Een beetje chauffeur houdt van spanning’ lees ik op de achterkant van de rijdende vrachtwagen voor mij. Onder de tekst is een levensgrote foto afgedrukt van een dame. Ze draagt enkel een colbertjasje over haar blanke naakte huid. Half open zodat je de rondingen van haar borsten ziet maar nog ne...

Twee uitersten maakten deze week pijnlijk duidelijk wat er in veertig jaar tijd van de Amerikaanse maatschappij geworden is. Toen, op 15, 16 en 17 augustus 1969, keek de wereld naar Woodstock. De ultieme trip van andersdenkend, vooruitstrevend, vrijheids- en vredelievend Amerika. Wie er niet bij was...

Wie herinnert zich Joan Haanappel niet, steeds sneller draaiend op één plaats om haar eigen as. Zit-, zweef- of wisselpirouette in ijstaal ‘sit spin’, ‘Change foot Spin’, ‘Camel Spin’, Joan deed ze allemaal. Wij zagen de elegante Haagse steeds sneller draaien naarmate ze zich smaller m...

Een pretpark of dierentuin bezoeken is een topper in vakantietijd. De Efteling biedt veel vertier in het Sprookjesbos en de Python geeft een kick. Maar dan ga je met dochterlief in de Halve Maen, ofwel het schommelschip. ‘Goed aan de voorkant pap want dan gaan we lekker hoog.’ Plots voel je spe...

Verhagen is een weldenkend mens die ik absoluut wantrouw. Maar nu heb ik hem toch op een vergissing betrapt. Hij had met Barack Obama gesproken en liet de NRC noteren dat die Obama weliswaar zegt: ‘Yes we can’, maar dat Obama ook bleek te bedoelen: ‘Yes you can!’ Welnu, het tekent Verhage...

Wie zegt Sidney denk natuurlijk aan die grote bekende Australische stad (niet de hoofdstad natuurlijk, want dat is Canberra). Een Nederlandse grootvader en kleinzoon dachten dat in ieder geval wel toen ze een vlucht boekten en vervolgens in het vliegtuig stapten. Eenmaal geland vonden ze het toch...

Ik ben in het land geweest waar de goden hun kindertijd hebben doorgebracht. Het land dat de beste wijn van de wereld produceert, waar de grootste variatie in landschap is, waar de zon en de regen om voorrang vechten, waar de rivieren zich de tijden van weleer herinneren en de rotsen hun geheimen fl...

Zo rond een uur of vijf wordt het onrustig op het Nederlandse strand. Hier en daar beginnen vrouwen hun kinderen te verzamelen. De klok van zes begint in zicht te komen, dus etenstijd. Die Hollandse gewoonte zit bij velen diep ingebakken. Mussen kunnen dood van het dak vallen en sneeuwbuien kunnen v...

Laatst zat ik op café met enkele vrienden. Ik heb geen vrienden, maar zeggen dat ik alleen op café zat, lijkt me nu net iets te zielig. Na wat schuimloze pintjes werd ik aangesproken door een meisje, ik schat 24. Zelf ben ik zowat 10 jaar ouder, dus ik mag niet klagen. Bovendien was ze blond en ...

Het is zwoel op het benauwde af die zomeravond de 14e van de hooimaand juli. De prelaat rijdt over onverharde wegen in zijn sjees van het zilveren pastoorsfeest te Loon op Zand naar huize Gerra bij Haaren tussen Tilburg en Den Bosch terug. ‘Heer kunt u niet wat luchten, ik moet er zo van zuchten...

Lekker zo'n mini-vakantie op de camping. Met z'n allen gaan we dus naar onze stacaravan. Zodra je zit in het mini-tuintje van je stacaravan dringt de sfeer van het boerenland in al je poriën. Je oogleden worden zwaarder en in je hoofd zweeft een zoete zomerdroom. Er is ruimte, tijd voor totale ...

Er was een tijd dat ik bij de ZINN werkte als programmeur. Ik weet nog dat ik op een zonnige dag langs de gevel van het gebouw fietste. Degenen die op de fiets kwamen, moesten achterom, omdat fietsen in de automatiseringswereld not done is. Men moet een zwarte of donkerblauwe auto hebben; liefst een...

Met de verkiezing van Wim van de Camp in het Europees parlement kwam er in de CDA-fractie in de Tweede Kamer een plekje vrij. Deze plek werd niet door de eerst volgende op de lijst, die nog niet in de Kamer zit, opgevuld. De nummer 52 van de kandidatenlijst, Wilbert Stolte, geeft de voorkeur aan zij...

Zij is rond de zestig. Gelakte nagels aan haar handen en voeten. Knalrood. ‘Dat vindt hij mooi.’ Hij is rond de dertig. Kapsel van een militair. Verlegen glimlach, scheve tanden. Strelende handen over haar arm als niemand kijkt. ‘Hoe lang kennen jullie elkaar?’ vraag ik. Puberaal gegiec...

Mijn broer heeft de bio-manie te pakken. Wanneer het begon weet ik niet meer, maar het is in ieder geval een voortschrijdend ziektebeeld. Hij neemt steeds meer producten zelf mee, omdat die een of ander biologisch keurmerk hebben. Tegenwoordig zoekt hij als hij blijft eten, bij alles wat op tafel st...

Fabiola, koningin der Belgen en weduwe van de betreurde koning Boudewijn, is met de dood bedreigd. Iemand wil haar met een kruisboog het leven ontnemen. Veel leven zit er niet meer in Fabiola, en het is ook onwaarschijnlijk dat iemand onopvallend kan aanleggen en van de eerste keer raak kan schieten...

Zou Kuifje de Gay Pride de blootshow in de Amsterdamse grachten vandaag bezocht hebben? Gekke vraag, toegegeven maar zo komen ze soms ineens. Volgens veel Engelsen zou de stripheld wellicht diep in zijn hart graag meedoen. Juist daar doen steeds geruchten de ronde dat de reporter de herenliefde toeg...

Dat belooft wat! De Canal Parade 2009. Morgen steekt zij van wal vanaf het Westerdok in Amsterdam. Thema dit jaar is ‘Extraordinary’. En dat wordt het. Het kabinet vaart mee met minister Plasterk als boegbeeld. Hij zal - vermoedelijk slechts in een hoed getooid - op de voorplecht staan van zijn...

Achter de schermen van de politiek werken mensen. Een enkele keer heb ik een fractievergadering bijgewoond en daar mag ik niets over zeggen, maar als ik het onderwerp en de mensen weglaat, kan ik dat toch doen. Niet dat er zo verschrikkelijk ernstige zaken gebeuren. Achter de schermen blijken me...

Entropie is een ander woord voor chaos in het heelal. Daar gaat dit tekstje over, chaos, op een voortschrijdend entropische manier. Vandaag zie ik Karin Bloemen optreden. Chaotische pijpenkrullen, fonkelende jurk. Het is op mijn broertjes eerste echte feestje, in Utrecht. Omdat ik een kaartje ove...

Een foto van een horloge rustend in de hand van degene die hem gevonden heeft. Een hand in een handschoen, de handschoen vol modder van het graven in de aarde. Het horloge lag in een massagraf in Srebrenica. Los tussen de gevonden lichamen die al in een zeker stadium van ontbinding waren. Onnodig te...

Wat een begin van de week. Op weg naar mijn werk zie ik voor mij een collega rijden. Helemaal fout. Collega’s op het werk, dat gaat nog, want je moet tenslotte genoegen nemen met het onvermijdelijke. Maar als ik de deur weer uit ben wil ik terug naar een andere wereld, ver weg. Reizen is geen punt...

Er was eens een meisje dat Kimberly heette. Achttien lentes nadat ze een luchtje was gaan scheppen toen het verstand werd uitgedeeld, besloot ze dat er iets mis was met haar gezicht. Er ontbrak iets. En dus ging ze met haar vader en haar oom naar een tatoeëerder. Aan Rouslan – want zo heette de t...