Yes you too, Verhagen
Verhagen is een weldenkend mens die ik absoluut wantrouw. Maar nu heb ik hem toch op een vergissing betrapt. Hij had met Barack Obama gesproken en liet de NRC noteren dat die Obama weliswaar zegt: ‘Yes we can’, maar dat Obama ook bleek te bedoelen: ‘Yes you can!’
Welnu, het tekent Verhagen. Hij dacht dat is leuk, die Obama, die gaat het met zijn clubje helemaal doen. Maar Obama heeft met 'Yes we can' nooit bedoeld dat hij een clubje had dat voor de kiezers – en voor de NAVO-leden – aan de slag zou gaan. Obama heeft misschien wel duizend keer 'Yes we can' gezegd, maar met het woordje ‘we’ altijd iedereen in het publiek.
Wij, dat zijn wij allen. Wij gaan samenwerken. Wij, allemaal in deze zaal, allemaal thuis achter de televisie, wij allemaal gaan deze crisis aanpakken. Wij kunnen het samen veranderen. Doordat Amerikanen geloofden, kon Obama schijnbaar een kansloze verkiezingscampagne omgooien in een kansrijke. Hoewel hij zwart was, en onervaren genoemd kon worden, had hij voldoende gezag om deze eenvoudige boodschap tot leidraad van zijn campagne te maken. Ja, wij kunnen samen de problemen oplossen.
Daarmee nam hij een risico. Als na de verkiezingen iedereen achterover leunt en naar Obama kijkt om te zien wat ‘wij = Obama’ zoal kan, dan gebeurt er niets en is over vier jaar Obama geschiedenis. Maar als Obama mensen blijft inspireren, zodat iedereen kijkt wat ‘wij = wij’ kunnen, kan zijn regeringsperiode een heel bijzondere worden.
Maar dan moet Verhagen ook meedoen.
Yes we can, Verhagen, betekent niet minder dan yes we can, waar ook jij erbij hoort. Mee moet doen. Dat is de uitnodiging, nee, oproep van Obama aan iedereen.
Ook aan ons. Er is dus werk aan de winkel.
Geplaatst in de categorie: politiek