Alle inzendingen, jaar 2013, week 50

De halfgesloten bloem in het warme en zachte boeket is de mooiste.

Het einde van het jaar nadert, het voelt wat unheimisch. Mijn gevoelswereld is van de leg alsof het zich van iets moet ontdoen. Ik tel de dagen af, nog vijftien, dan is het jaar om. Dan kunnen we weer terug naar normaal, weer gewoon doen. Geen boom voor mij, geen tierelantijnen. Hoe meer de...

Het is niet vanwege mijn verzakte oogleden, vanwege mijn grijze lokken of wegens de lijnen in mijn gezicht, dat ik vandaag op stap ga; ik ben weliswaar razendsnel tot de "zestigers" gaan behoren, maar vandaag is het letterlijk mijn (lots-)bestemming mee te gaan met de "BoodSchappenPlusBus" naar...

Ik doe ook niet aan kerst: iedereen zichzelf vol vreten en dan die negertjes met die beri-beri-buiken en vliegjes in hun ogen op TV terwijl je net een halve kalkoen, konijn of zelfs kangoeroe en krokodil tegenwoordig naar binnen stuft?! Ik kan het niet en dan nog slingers en ballen erbij? Ik vind...

Kerstmis vrede, daarom vandaag twee schrobberingen. Voor twee senioren die hun plaats niet weten. Ernstig misplaatst ouderengedrag! Nu de pensioenfinanciering opspeelt valt meer voor de hand liggend misbruik minder op. Van ouderen die blijven zitten op plaatsen waar jeugdige dynamiek en/of...

De grootste fout die schrijvers kunnen maken is hardop te roepen dat ze een boek gaan schrijven voordat het is geschreven.

Toen Carolien tien jaar was woonden haar ouders dichtbij een militaire kazerne. Ze vond het prachtig wanneer ze soldaten zag marcheren en de commando's kon ze al uit haar hoofd. Bij het uitgaan van de school liep ze altijd langs het hek van de kazerne en bleef ze even kijken naar de oefeningen van...

We zoeken ons leven naar antwoorden over waar we hierna naar toe zullen gaan, maar volgens mij willen we helemaal niet weten waar we hierna naar toe gaan.

Niet zelden is de wet de vijand van het recht.

In het satirisch episch dierdicht "Van den Vos reynaerde", geschreven omstreeks de dertiende eeuw door de schrijver 'Willem die Madocke maecte', komen allerlei personages voor. Het personage dat mij toendertijd, op de middelbare school, zeer sterk raakte was: "Ysengrin". Ik bekeek de wolf,...

Elke zwart-wit-denker mag zijn eigen feestje bouwen, ik doe daar niet aan mee. Ik rij een blokje om!

Een helder, bruisend beekje stroomde van een mooie heuvel, waarop veel bomen en bloemen groeiden. Maar dat beekje was vol wonderwater! Elke dag kwam er een fee die met haar toverstokje op het water sloeg. Dan kwam er toverkracht in. Ja, dan werden de planten die naast het beekje groeiden heel,...

In de wachtkamer van de huisartsenpraktijk hangt Sammy tegen haar vader aan. Het tweejarige peutertje kreunt en reageert nauwelijks als de huisarts haar naam noemt. Terecht heeft de assistente besloten Sammy te laten komen, ze heeft de hele dag nauwelijks gedronken, heeft koorts en de luiers...

Verandering kan pas aanvangen wanneer er iets in beweging wordt gezet door het toelaten en loslaten van onze beperkingen.

Het ligt daar ongetwijfeld nog in het Zillertal in Tirol, het lieflijke dorpje Lanersbach, te midden van hoog oprijzende besneeuwde bergtoppen..... Daar bindt men runderen de bel aan; de goedmoedige lobbesen, de trage runderen, zodat zij al van ver hoorbaar zijn, terwijl zij voortsjokken over de...

In het ziekenhuis wordt steevast een mededeling op het prikbord geplaatst over het "hoe en waar" van de was van de patiënt. Dit gaat als volgt: "Was thuis", waarop menig persoon de conclusie trekt: "Is nu hier". Of nog erger: "Was niet thuis..."