Hartenkreten over eenzaamheid

Het viel niet te ontkennen dat zij haar lange volzinnen, waarmee ze mij overspoelde, lardeerde met de woordjes: "ja,ja". Zij leed aan mij onduidelijke kwalen waarvan ik geen hoogte kreeg en wees alles af dat haar nog in de schoot viel. Ze was mij toegewezen als vrijwilligster en samen verkenden we...

Haar flat ligt enigszins afzijdig van de overige bebouwing in de wijk in een bepaald soort luwte, gecreëerd door de solide, stevige muren van het nabije, massieve gebouw van het Zorgcentrum. Mevrouw is een fragiel, tenger oud dametje. Haar zeventigjarige, voorbije huwelijk schermde haar af en...

Zij sprak het uit; nee, zij schreeuwde het uit; een aanklacht als een voort-durendprotest aan iedereen die het (niet) wilde horen; aan de mensen die er geen boodschap aan hadden: "Ik ben alleen!"Altijd had de veilige burcht van het huwelijk haar enige soelaas gevormd en de oplossing van haar...

Achter het scherm, een vrolijke lach van een zelfverzekerd lijkende jongedame. Prachtig, spontaan, lief grappig en talentvol. Haar wereld draait om haar telefoon waar heel haar leven schijnt in te zitten. Hier heeft ze vrienden en bewonderaars in overvloed, denkt ze haar geheimen veilig kwijt...

Sinds de nieuwe bewoonster is gearriveerd in het appartementencomplex in de Nassaustraat schijn ik me toch al wat meer comfortabel te voelen en strek ik mij wat geruster uit aan de andere kant van het portaal, van de muren die ons scheiden. We hebben al kennisgemaakt en ze is nu bezig met de...

Een merkwaardig, verwilderd terrein, dat de gebouwen van "Traverse", van de verslaafdenopvang, omringt, strekt zich uit op enige afstand van mijn woning en ik sloeg daar in het vroege seizoen mooie lila rododendrons gade, opbloeiend onder het licht en ik bleef even staan om de bloemen te...

Een hemel vertoont zich aan mijn venster in de vroege morgen: een hemel met wisselende bonte kleuren en met een panorama van pasteltinten. De nieuwe dag is aangebroken; een nieuwe dag voor mij? De jonge vrouw was nog idealistisch op haar vierentwintigste. Ze bracht een florissant herfstboeketje...

Het is een klein "kabinetje", een afgeschoten hokje, verscholen in de binnenstad, achter de kapperszaak van haar Turkse echtgenoot, genaamd Ali. Het is er rommelig en er staan mallotige koppen met daarover slordig gedrapeerde pruiken, als waren het poppenkoppen. Daar ontmoet ik mijn Turkse...

Ik trof hem vóór de Heikese Kerk toen het carillon "Merck toch hoe sterck" speelde; hij voerde een enquête uit voor de Gemeente Tilburg en vroeg me naar mijn mening over de Tilburgse binnenstad. Ik merkte op dat die best wat meer "historie" zou kunnen gebruiken, zoals in Den Bosch het geval is...

Toen we door de lange Hasseltstraat wandelden: mijn oude tante en ik, kwam ter sprake hoe zij negenenveertig jaar geleden afscheid heeft moeten nemen van haar man, die wij gekend hebben als "Ome André" en hoe toen voor haar de langdurige eenzaamheid intrad, die echter wel onderbroken werd door...

Op een onverwacht zonnige novemberdag doet de "Arriva"-bus haar haltes in de Von Weberstraat aan als bijen de bloemen in een welvoorziene tuin..... Op de voorgevel van een laag, langwerpig, houten gebouw, gesitueerd aan de voet van de hoog oprijzende Hoffmannflat met haar honderden appartementen...

De C.-straat, dichtbij het centrum van onze stad, strekt zich uit als een sfeerloze, troosteloze trechter of krocht en ook in het huis van mijn "vriendin" heerst sinds lange jaren de ziekte, de doodsheid en het verval. Ze vraagt me welke muziek mijn voorkeur heeft. Zelf heeft ze eens gehuild om...

In de avond tonen de vensters aan de overkant van de straat waar zich de gevels van identieke flatjes als het mijne aftekenen steevast een flauw, zwak schijnsel.Het is voor mij een mysterie of daar de totale verbittering en eenzaamheid de dienst uitmaken, maar mijn kennelijk verweesde en...

Men had nog een fleurige Paasboom opgesteld om de zaak enigszins te verlevendigen met pastelkleurige, ovale eieren eraan en andere versierselen, maar de mannen gilden en krijsten en moesten in toom gehouden worden. Mijn enige bestemming op deze dood/doodeenzame Tweede Paasdag waarop de hemel...

Het was niet zo moeilijk een lokaal vol eenzame "losers" te vullen ten behoeve van de "reguliere" Valentijnsviering die ook dit jaar weer plaatshad in het ongezellige, aftandse, langgerekte kantoorpand en de zaal was volop gevuld. De "eenzaamheid" schijnt momenteel op grotere schaal toe te...

De Veolia-bus had over De Heuvel gehobbeld en de halte op het Piusplein bijna bereikt, toen we in gesprek raakten. Ze zat al geruime tijd naast me en ik had vanuit mijn ooghoeken de leerachtige huid van haar wangen, haar grijze haar en haar bril geobserveerd Ik heb weleens overwogen hoe het zou...

In het restaurant is niets veranderd sinds mijn voorgaande bezoek; de zalen en vertrekken tonen zich in al hun luister en luxe. Mijn eenzaamheid wurgt me zo ongeveer; zij is als een luchtledige dat mij niet toestaat te ademen en vliegt mij aan als een gruwelijk voorhistorisch monster met klauwen...

Een aanzet van gele bladeren was al zichtbaar in het loof dat de bomen aan mijn raam siert en een toefje van grijze haren siert eveneens al het haar van mij en van de vriendin die mij op deze herfstdag kwam bezoeken. Zij kust mij de handen als weinig anderen omdat ik, eveneens als weinig...

Een wit licht schemert sinds kort door het matglas van de voordeur die van de mijne gescheiden wordt door het portaal. Slechts een eenzame stoel met paarse, gecapitonneerde zitting getuigt nog van het feit dat hier eens dat mensen woonden, dat twee mensen elkaar hier eens vonden tot het schreien...

In Tilburg Zuid zijn in een Tuincentrum vele planten, bloemen en in het seizoen een onwaarschijnlijke hoeveelheid kerstartikelen ondergebracht in grote hallen. Ik koos uit de overweldigende veelheid een kleine amaryllisplant die op twee lichtgroene stelen zijn knoppen droeg. Toen mevrouw er een...

Als de schilderijen aan de wand mij aangrijnzen als mombakkesen uit een horrorfilm en als het luchtledige van de eenzaamheid mij omgeeft als een atmosfeer die mij de adem beneemt en als de wijzers van alle klokken en horloges zich trager dan traag voortslepen en het schijnbaar oneindig langdurige...

De totale zwijgzaamheid regeert. In stilte hobbel ik achter haar aan over zandpaden, grind en asfalt en door de blubber. Haar geheimen, die woelen en broeden onder de oppervlakte blijven mij vreemd. Wellicht is deze stilte zoveel beter dan de kwetsuren die men opdoet als bloedende wonden bij...

Het was die avond weer zo ver gekomen dat ik een bezoek ging brengen aan het Café-Restaurant. Gelegen aan die "merkwaardige" snelweg die men als Avenue of Boulevard zou kunnen beschouwen of omschrijven en die eveneens geflankeerd wordt door het Verbeeten Instituut en het Twee Steden Ziekenhuis,...

Het is vanaf de Nassaustraat een eind lopen naar "Multi Functionele Accommodatie "Het Kruispunt" in de Sinopelstraat en ik meende verdwaald te zijn tot ik het gebouw, decor van mijn vroegere wijkkrantenwerk, voor mijn ogen zag oprijzen. Hier zou de Wijklunch gehouden worden en ik maakte kennis...

Het gebeurde tijdens een receptie. De meeste mannen zijn allerminst "juffershondjes" maar het vereist manmoedigheid de eenzaamheid aan te kunnen die welhaast een plaag vormt waartegen niemand bestand is. Ik had niet verwacht dat de oude, vervallen man met het afgetobde, roodachtige,...

Ze had zich aanvankelijk voorgesteld hoe hij in de kale cel in de staatsgevangenis met slanke handen de enveloppen om de brieven die ze hem zond, opende, hoe hij de brieven gladstreek en ze, verlangend naar de inhoud, begon te lezen, benieuwd naar de boodschap die erin vervat was voor hem, de...

Hoe herinner ik me die avond, die nacht toen je me buitengezet had en ik in radeloze vertwijfeling mijn weg zocht langs het donkere, troebele water van de Piushaven, langs de gevels en hoe ik tenslotte mijn heil moest zoeken bij die hulpdienst die echter geen hulp bood voor wat betreft de verre,...

Het is er een komen en gaan van slachtoffers en gedupeerden. Slechts de loutere lijfelijke aanwezigheid, het stilzwijgende gezelschap, volstaat. Zij verwarmen zich aan elkaar, aan hun luttele bestaan als puppy's in een nest, als honden in een roedel. De damp van vele sigaretten omgeeft hen als een...

Zonlicht overspoelt het Paduaplein op een zondag in mei. Het flatje is fleurig ingericht (op het woord "fleurig" gelieve men de nadruk te leggen). De stoeltjes (kuipfauteuiltjes stijl jaren 60) zijn felrood. De jeugd van de bewoonster ligt ver in het verleden. Zij maakt een...

De eenzaamheid kan als een fuik zijn, van waaruit men niet kan zwemmen in het vrije, heerlijke water waarnaar men zo verlangt: als een verstikkend luchtledige. Hoewel hij niet mijn voorkeur, mijn smaak, mijn relatie was, noopte mijn verlatenheid mij tot een heftig verlangen naar zijn gezelschap,...