Hartenkreten

We waren via de langgerekte Bosscheweg, die geflankeerd wordt door villa's die ieder voor zich getuigen door hun bouwstijl van een individuele "identiteit", de kruising genaderd waar Hotel-Restaurant "De Druiventros" haar muren verheft, in de omgeving van Berkel-Enschot. Daar zijn kunstzinni...

Op het schilderij, dat mij dierbaar is en waarop ik al in vroege jeugdjaren vaak mijn ogen vestigde, dat mij zal blijven fascineren en dat nu mijn woonkamer siert, staat, in schimmige contouren een molen afgebeeld. In de familie beweert men dat onze opa het kunstwerk eens kocht van een Belgische v...

Tien jaren van mijn jeugd gingen voorbij in de volksbuurt, in het arbeidershuisje, gesitueerd in een van de parallel lopende straten, genoemd naar een wethouder van onze stad. Achter het huisje lag een klein tuintje met daarin een berkenboom die haar zilverwitte stam ten hemel hief en die vooral gel...

Hoewel ik terecht zeer twijfel aan mijn charmes van oudere en bedaagde dame, scheen hij zeer geïnteresseerd. Het was een dag waarop een wonderbaarlijke, vervroegde zomer was ingetreden, een voorbode van wat ons dit jaar nog te wachten staat en via de ondanks alles vervallen straten met hun trooste...

Op het Pieter Vreedeplein staan frisgroene palmen die breed uitwaaieren en die doen vermoeden dat hier de tropen regeren. We beleven echter een bij uitstek Nederlands voorjaar en regenbuien dalen op ons neer. De commercie viert hoogtij op het plein en men doet zijn best bij "Brownies and Downies" ...

Heeft de geachte lezer mij ooit écht horen klagen óver en óp deze site? Het hierna volgende is dan ook niet meer (maar ook niet minder) dan een plotseling in mij opwellende gemoedstemming die veel weg heeft van bij jezelf zeuren over iets dat niet prettig aanvoelt en het best valt onder te breng...

Eens, in onze jonge tijd was ik met zus, broer en ouders het Leypark ingegaan dat zich met grasgroene zomerweiden, slingerende paden en weelderige bosschages uitstrekte aan de rand van onze wijk, de Tilburgse wijk genaamd "Fatima". Vermoedelijk gingen we picknicken en we torstten een rieten mandje...

Vanuit de joods-christelijke cultuur staat er geschreven “vraag en er zal je gegeven worden” los van de werkelijkheid. De natuurlijke krachten schat ik hoger in door haar wetmatigheden waar we aan onderworpen zijn dan wat er geschreven is. Wanneer de rede hoop zou zijn met resultaat, dan zou d...

Het gebouw met het driehoekige puntdak, een architectonisch juweeltje van de hand van een Tilburgse architect, staat afgebeeld op een Internetpagina. In haar gangen en zalen bracht ik grotendeels de eerste jaren van mijn vroegste jeugd door. Daar speelde ik met de felrode, houten blokken en tekende ...

Laat nu maar de aprilvissen volzinnen schrijven. Mijn eigen leven met zijn trauma’s heeft niet gekregen, is niet genezen. Dankbaar hoef ik dus niet te wezen. Uiteindelijk zullen alle woorden, zinnen verdwijnen. Misschien dat mei anders zal schrijven.

Met wellicht verbazingwekkend enthousiasme en een ondanks alles onterechte blijmoedigheid had ik te voet in de vroege morgen koers gezet naar het Twee Steden Ziekenhuis, een "medisch bolwerk" dat door haar architectuur slechts tot gevoelens van doodsheid en vergaande lusteloosheid aanleiding kan g...

Weelderige groene plantjes die zich met elkaar verweven en verstrengelen bedekken het pad als een tapijt en vaalgrijze tegels schijnen zich een weg te willen banen door het terrein. Aan de andere kant rijzen de vensters van Verzorgingshuis "De Bijsterstede" op, wellicht een oord waar de eenzaam...

De vaalgrijze nieuwe gordijnen met de deftige maar toepasselijke naam "Mission Night" bedekken sinds kort mijn ramen. Zij sluiten de magische nacht en de duisternis die de dromen begeleiden buiten. Ik laat de dromen toe die ongekende universa voor mij ontsluiten. Reeds lang overleden personen v...

De dansschool van "Boutkan" lag afzijdig van de Korvelseweg. Je moest door een grote poort en over een binnenplaats om daar te komen. Ik was achtentwintig jaar en droeg de donkerrode tafzijden jurk en de schoenen met de hoge plateauzolen. Simon danste met mij de Engelse wals, altijd maar de Eng...

Lange tijd was onze bibliotheek gevestigd aan het Koningsplein in het formidabele pand dat ik vaak bezocht en dat door een monumentale, majestueuze trap die de ruimte doorsneed in twee helften verdeeld werd. Na grondige en vakkundige werkzaamheden is op dezelfde plaats de Stadswinkel verrezen. V...

Aan het Stadhuisplein in Tilburg naast de oude Heikese Kerk die als vanouds haar grijze toren de hemel in steekt, vindt men het loodgrijze, monumentale beeld van Bisschop Zwijsen. Hij was in een vorige eeuw de grote coryfee en katholieke voorvechter van onze stad. Daar is ook het monument tegen ...

De lange Heuvelstraat mondt uit met een flauwe bocht in de Lange Nieuwstraat en begrenst deze. Zij is omzoomd door panden van neringdoenden. De commercie viert in deze contreien hoogtij. Eens doorkruiste ik deze straat die als een ader de stad doorsnijdt en belandde bij een merkwaardig metalen ra...

Bij "Bruna" aan de Schouwburgpromenade trof ik een wenskaart aan met bescheiden bloemmotief van nog net niet verwelkte maar nog kleurige bloemen, die me geschikt leek om toe te zenden aan mijn vriendin om haar rouwproces te symboliseren. De liefde die haar leven begeleid en getekend had, was im...

In het Wijkcentrum was weinig veranderd sinds mijn tot ongeluk en verdriet stemmende vertrek bij de Wijkkrant enkele jaren geleden. Alweer een tentoonstelling van kunstzinnig verantwoorde foto's in de cirkelvormige ruimte, omgeven door een balustrade op de eerste verdieping van de zoveelste kunsten...

Aan degenen die mijn "opstellen" lezen Gedurende de afgelopen jaren heb ik veel schrijfsels ingediend voor deze website Ik streef er voortdurend naar iedere dag een opstel in te dienen In de toekomst zal dit mogelijk met een iets lagere frequentie gaan gebeuren Dank voor alle belangstelling ...

Sinds lange jaren woon ik langs een van de Ringbanen die onze stad van oudsher omcirkelen, figuurlijk gesproken als een oneigenlijke "omhelzing". De Ringbaan waarover het verkeer dag en nacht voortraast in een stormachtige vaart, wordt geflankeerd door merkwaardige "etalages", winkels en bouwsel...

Toen ik terugkeerde van Zwembad "Stappegoor" was lijn zeven overladen met passagiers. Men bood de mevrouw in de rode regenjas een zitplaats aan maar ze gaf aan het wel te redden. Als inwoonster van Den Bosch verbaasde ze zich over de wegwerkzaamheden en toen we ons Tilburgse kerkhof aan de Bredase...

Het grote plakkaat met daarop vermeld de naam "Kruikenstad", een "epitheton ornans" voor onze arme en armzalige stad dat op ons station naast de trotse vermelding van haar naam "Tilburg" is aangebracht en dat eens per jaar haar tijdelijke bestemming als paradijs voor feestvierders aanduidt, is...

Het interieur van Restaurant "Jade" aan de Spoorlaan ademt een oosterse sfeer. De lichtgroene kleur van het meubilair is als van de gelijknamige oosterse edelsteen. Dit is de favoriete ambiance van een van mijn vrienden. Een Regiotaxi zal komen voorrijden en gedienstig zal de chauffeur het portier...

De esdoorn met haar brede kruin die trots haar stam bekroont en die als het ware mijn huis beschermt en bewaakt, maakt al aanstalten om het voorjaar te begroeten en te verwelkomen. Kleine groene blaadjes sieren al haar takken en in de zomer zal de groene weelde van wat men wellicht zou kunnen omschr...

Bij de halte van lijn 1 aan het station sprak een jongedame me aan. Ze vroeg of ik het koud had. Inderdaad was de temperatuur in dit vroege voorjaar nog niet hoog gestegen en zelf droeg de dame blote voeten met keurig gelakte nageltjes in slippers. "Hebt u gaan andere schoenen?" vroeg ik haar, ma...

In de Kringloopwinkel scharrelden enkele kooplustige klanten rond. Een dame beschouwde vol belangstelling een rek vol kleding, koos op de tast daaruit een schijnbaar willekeurig kledingstuk, bekeek dit nauwkeurig en hing het na haar inspectie weer terug om haar aandacht op iets anders te richten. ...

Ik vernam dat in het onmetelijke, welhaast onbeheersbare regionale Tilburgse archief slechts jouw naam wordt bewaard; een schamele, ogenschijnlijk nietszeggende aanduiding van jouw geliefde naam die zoveel betekenis heeft voor mij en van je geboorte- en sterfdata, vermeld naast de onvergetelijke naa...

Toen de helgele, elegante auto met aan de buitenkant het toverwoord "Ambulance" was gearriveerd en toen de verplegers in de groen-gele kledij mijn huis hadden betreden, was ik dankbaar en woorden van dank vloeiden dan ook overvloedig van mijn lippen. De adem was me benomen door de onheilspellende ...

Eens kwam de lieflijke vogel met het maïsgele verenpak met de zachte, beschermende veertjes die het diertje omhulden als een natuurlijke jas mij vergezellen. In het huis van zijn gouden kooi zong hij iedere dag het hoogste lied. Hij pikte opgewekt en voortvarend van het zaad in het voederbakje en s...