Mijn oude album uit Parijs
Eens kocht ik in Parijs op Montmartre, in een van die straatjes waar je altijd wel een zaakje kunt vinden waar ze leuke snuisterijen verkopen, een klein roze fotoalbum, gedecoreerd met gouden sterretjes op de kaft. De bladzijden van het boekje worden gescheiden door fragiel vloeipapier en sinds jaar en dag bevat het zwart-wit-foto's uit een ver verleden; de vijftiger jaren van de vorige eeuw; de jaren van mijn babytijd en vroegste jeugd.
Daar sta ik op de foto als baby; kwetsbaar, hulpeloos, onnozel en op andere foto's paradeert ons hele kleine gezin; vader, fors, gezet, indrukwekkend, naast onze nog lieftallige moeder aan zijn zijde; mijn zusje, een baby nog; haar stakerige, kwetsbare beentjes op de schoot van mama en ikzelf in een zomerjurkje, trouwhartig en liefdevol kijkend in de richting van het zusje, de kameraad en metgezellin die mij geschonken was voor het leven.
Mijn album valt van ouderdom bijna uiteen en ook mijn zeventig levensjaren beginnen te tellen en ze wegen zwaar op mij.....
6 mei 2024
Geplaatst in de categorie: emoties