Hartenkreten over maatschappij

We ontmoetten elkaar bij het station, bij de bushalte en ze sprak me aan. Ze was een gezette matrone, gesierd met hoofddoek en ik vroeg haar meerdere malen: "Kent u mij?", mede om de taalbarrière te overwinnen. Ik was verbaasd dat iemand te midden van een anonieme, zich voortspoedende menigte...

Het zijn curieuze, wonderlijke halfronde balkonnetjes die ik plotseling opmerkte en waarop mijn oog viel tijdens mijn wandeling door de Noordstraat onlangs. Ze bevinden zich hoog aan de gevels alsof ze een uitnodiging zouden moeten vormen voor de wanhoopsdaad van een zelfmoordenaar. Verderop in...

De langwerpige gebouwen van "Traverse", opgetrokken uit lichtgekleurde stenen, verheffen zich boven het langgerekte, lage gebouw van de "Aldi". Zij bieden onderdak aan de slachtoffers die het niet meer hebben kunnen redden in de harde strijd om "the survival of the fittest" in onze...

Mevrouw was naast me komen zitten op het metalen zitje bij de bushalte. Diepe rimpels bezetten haar gezicht en hals. Haar bruine, trouwhartige ogen waarmee zij opgewekt de wereld scheen te beschouwen rustten in diepe opgezwollen beddingen. "Wij komen uit Goirle", verklaarde ze, "maar we...

De mondkapjes deal, zoals we inmiddels allemaal weten, staat nu na een arrestatie van de verkoper, die er een schamele negen miljoen aan verdiende, zonder winstoogmerk ook nog, hoog op de dealing lijst van de kamer, gesprekken over- en weer inclusief de talloze discussies, afgeroomd met mooie mails...

Stel nou: dat je alle plastic rietjes uit de handel haalt, want dat is natuurlijk pure winst, omdat die rietjes ervoor zorgen dat we een soort van plastic soep in de zee- en oceanen krijgen, dus die rietjes gaan in de ban en natuurlijk is dat hartstikke goed, zo voorkom je die soep, in de zee- en...

Hij strompelt voort bij het station en draagt in de delta, in de driehoek die mannen tussen de benen hebben een vod, een groene, neerhangende doek. Hij lijkt vertwijfeld, wanhopig, maar ook verdwaasd en verward. Voorbijgangers kijken nu eens mededogend, dan weer spottend in zijn richting. Zo...

Tot mijn verrassing trof ik bij mijn gang naar de nabijgelegen supermarkt, in de Nassaustraat, nog juist op het grasveld, een houten picknicktafel aan. Deze is als ontsnapt uit een knutseldoos of bouwpakket voor kinderen en ze is mogelijk geplaatst door de gemeente om de saamhorigheid tussen...

Zo fijn, die advertenties op tv, je wordt er een beetje gelukkig van, zeker als je die neemt van Centerparcs. “Echt even samen” is het motto, dus boek snel? Te weten dat door de pandemie de hele wereld niet alleen van slag is, maar ook dat iedereen zoveel mogelijk thuis moet blijven, het nieuws...

De Liefde die allen zozeer gemist hebben is op wonderlijke wijze teruggekeerd in de voorheen zozeer individualistisch getinte maatschappij.... En zo mocht ik mijn gemondkapte mede-passagiers begroeten met de uitspraak: "Allemaal hetzelfde!", doelend op de vermomming, de metamorfose die allen...

Was het al opgevallen dat met de komst van het duivelse virus het fatsoen met de noorderzon vertrokken is? Immers begon de narigheid al met geen handschoenen en mondkapjes te kunnen krijgen c.q. kopen, ook in de winkels gedroegen klanten zich zo abnormaal door ladingen toiletpapier aan te...

Uit het rijke en zo veelzijdige assortiment bij de supermarkt had ik onder meer de "Wiener Melange" besteld die ze kwam bezorgen en die ongelooflijk feestelijk en luxueus verpakt was en met een kunstzinnig verantwoorde opdruk. Personeelsleden zijn nu razendsnel en plotseling in vrijwilligers...

Al heel lang is er volop in het nieuws dat Nederlanders heel moeilijk aan een huis kunnen komen, starters komen al helemaal niet aan bod. Wachtlijsten zijn lang en mocht je al een keer aan de beurt komen dan is dat na een heel lange adem. Natuurlijk doet de tegenwoordige tijd er ook aan mee, maar...

In deze turbulente tijden schijnt de aloude menselijkheid te herleven die bezongen en verwoord werd in tal van aforismen en chansons en die verwaarloosd en ondergesneeuwd was door het heersende en dominante individualisme. "Alle gebreken worden verzoend door de zuivere menselijkheid" Zo is de...

Ze zeggen: de wereld verhard, maar is dat ook zo? De wereld harder dan: tijdens de diverse oorlogen? Harder dan de opvoedingen bij gezinnen met veel kinderen? Harder dan, onze jeugd? De wereld verhard, is dat echt zo, of zien we alleen wat er nu het nieuws haalt? Dat jeugd oude mensen in...

Vandaag geen lyrische beschrijvingen van oogstrelend opkomend zonlicht op herfstachtige boomtoppen. Vandaag is er de confrontatie met een druilerige depressieve grijze regenochtend in december en een stevige tegenwind. Het opstaan uit bed ging al wat stroever vanochtend. Ik ben denk ik wat vermoeid...

Tijdens mijn reis op weg naar een nieuw werkzaam avontuur kwam ik vorige week via mijn oud-directeur Frans Boelens in contact met Harold Viscaal, tot eind vorig jaar voorzitter van het MKB in Deventer en tegenwoordig succesvol als organisatie-adviseur met zijn bedrijf Grip op Succes. Na toch wat...

Van zeer korte duur waren ze, mijn nieuwe handschoenen het mocht niet zo zijn! Voor een paar luttele euro’s kocht ik ze ook al omdat ze als het ware “ dubbel “ waren, met een voering ook nog en het woordje Termal erop. Dat woordje deed het ‘m want dan heb je lekkere warme handschoenen en...

Oh ik weet best, dat de tegenwoordige tijd niet meer kan zonder reclame, dat weet ik heel goed. Dat er in mijn jeugd geen reclame was op bijvoorbeeld de tv is mijn leeftijdsgenoten welbekend! En begrijpen doe ik het ook nog. Maar als je zoals bij mij een partner hebt, die als één van de...

De weledele Lady Antonia Maria (Antoinette) Hertsenberg (Den Haag, 28 december 1964) zat op 13 november 2017 aan de praattafel van Jeroen Pauw. Net als de wijnverslaafde wijnhandelaar en kasteelheer Ilja Gort met zijn jonge, voluptueuze vrouw, die een kookboek had gemaakt, met typische...

De titel zegt veel, maar nog niet alles en juist dat alles, zit me op de lever en omdat ik niks op m’n lever wil hebben, zet ik het op een soort van papier. Dat dit niet klopt met de werkelijkheid is duidelijk want ik zit op mijn toetsenbordje te rammelen, dat het een lieve lust is, wat me meteen...

Onlangs las ik in “hartenkreet nr. 3985” van schrijver Fred een opmerkelijke, onder de noemer humor geplaatste tekst, die ik om de context niet aan te tasten, hier nogmaals citeer: “TWIJFEL, EEN LOGISCH VERVOLG Het houdt niet op, niet vanzelf. Munchhausen by proxy, zet zelf maar de umlaut...

Wie is er nu in feite van onder de indruk dat in het hart van de stad razendsnel de kolos van "Hudson's Bay" is verrezen met haar metershoge spiegelende ramen? Wie denkt nu nog het grote geluk te vinden tussen de schappen met luxueuze en "gelikte" artikelen, wie denkt nu nog het geluk te...

In het tijdperk van het individualisme waarin mensen kolossale flatgebouwen bewonen als monniken in kloostercomplexen - ieder in hun cel - en op straat elkaar met anonieme ogen in de anonieme ogen staren zonder dat hun verkrampte en vervlakte gezichten tekenen van herkenning tonen - in dat...

Ik ben geen man, ik ben geen vrouw. Een minderheid legt mij op dat ik me niet mag profileren als man of vrouw. En dan kom ik in opstand, plas elk openbaar toilet onder, zitten of staan, ik zijk toch wel. Schijten doe ik ook, vooral op deuggleuven die genderneutraal hun geslachtloze kinderen...

De tijd van straatschoonmakers met heksenbezems is allang voorbij, maar wat was het een gemoedelijke en geestesgezonde tijd. De schoonmakers floten nog gezellige deuntjes en ze wisten de voorbijgangers nog vriendelijk te groeten. Het woord 'onthaasting' bestond nog niet, omdat het simpelweg niet...

Er stond een jongeman aan de deur, hij vroeg of ik even naar beneden wilde komen. Hij zag er knap en aantrekkelijk uit, ik riep: “Dan moet ik even mijn sleutels pakken.” Ik had mijn nieuwe sneakers aan, met bijbehorende sokken, en ik was nog niet aan het schoeisel gewend, dus ik liep wat...

Het is een warme voorjaarsdag, ik loop door het park, ga glimlachend op een bankje zitten. Naast me zit een oude man, hij heeft een baard, oude kleren draagt hij, en hij heeft een fles whisky in zijn hand, van een goedkoop merk dat ik herken uit eerdere tijden. Hij vraagt of ik een slokje wil. Ik...

Het was een drukke bedoening tijdens de afscheidsreceptie van mijn onlangs verworven werkgever, gegeven in het oude, monumentale theater, dat ik nu voor de tweede keer bezocht en waar posters aan de wand veelbelovende theatervoorstellingen aankondigden en na mijn hartelijk bedoelde handdruk...

Al jaren zijn we aangewezen op thuiszorg, niet omdat we niet willen, maar domweg omdat we ons huis niet meer zelf kunnen bijhouden. Niks mis mee natuurlijk maar de laatste jaren zijn er nogal wat regels gekomen die het er voor een cliënt (want zo worden we genoemd natuurlijk) niet echt...