Hartenkreten

Via Facebook heeft de gevierde zangeres Sinéad O'Connor een filmpje van 12 minuten verstuurd, waarin ze openhartig is over de penibele situatie, waarin ze verkeert. Sinéad Marie Bernadette O'Connor is geboren op 8 december 1966 in Glenageary, een voorstad van Dublin. Het filmpje verstuurde zij...

Aan de rand van het stille ven staat een oude eik, die al min of meer aan het sterven is. Maar juist daarom heeft deze boom een heel eigen bekoring. Zijn hoogste takken wijzen kaal en stram naar de lucht. Daaronder heeft hij donkergroene slingers van ineengedrongen lover. Die nog levende takken zi...

Een elegante zuil van doorzichtig glas draagt op de afdeling "Longziekten" van het E.Ziekenhuis de gelijknamige, macabere tekst. Toch heeft men meestal niet af te wachten dat men hier onmiddellijk op middeleeuwse wijze gevierendeeld zal worden, de duimschroeven aan zal krijgen of zijn laatste a...

In mijn kamer staat sinds kort een lege vogelkooi. Een enkel donzig wit veertje kleeft nog aan de gouden spijlen en het voer- en waterbakje, nu doelloos en zinloos en zonder enige functie, hangen nog aan de zijkant. De bewoner van de kooi, mijn trouwe kameraad en de enige vriend van wie ik nooit de ...

In Mei en Juni wordt dit pareltje in de bossen bij Chaam elk jaar met omringend geel versierd: IJl bijengezoem zweeft voort, stijgt en daalt weer, soms vloeiend dan hortend, door de wijde en luchtig geurende kring van gele lis, die het bosmeertje betoverend omrandt.

Het was een uiterst spannende wedstrijd en wat was het mooi om die soepele jongedames als echte tijgerinnen aan de slag te zien. Overigens waren de Deense speelsters zeer gewaagd aan onze vrouwen, wat vooral in de eerste helft tot uitdrukking kwam, al was onze eerste goal mooier en strijdvaardiger. ...

Het is wel verbazingwekkend en ook verontrustend hoe ontzettend vaak hier de jankende, gillende auto's voorbijkomen. Mijn huis is gesitueerd naast een snelweg en ik vraag me soms af of het hele, nabijgelegen ziekenhuis propvol verkeersslachtoffers ligt? Zeker is dat het geluid van de sirenes in ...

Het is wel verbazingwekkend en verontrustend hoe ontzettend vaak hier de gillende en jankende gele auto's voorbijkomen. Mijn huis is gesitueerd naast een snelweg en ik vraag me soms af of het hele nabijgelegen ziekenhuis propvol verkeersslachtoffers ligt? Zeker is dat het geluid van de sirenes ...

Enige tijd geleden kwam mij een tekst onder ogen die, hoe aanmatigend hij ook was geformuleerd, mij meteen wakker schudde. Ik weet helaas niet meer of ik de tekst op deze site tegenkwam of elders. De schrijver of schrijfster was kennelijk met dezelfde gedachten vervuld als ik. Dat wederom resulteerd...

het is hartje nacht als ik wakker word waarvan of waarom ik wakker werd is onduidelijk naast mij ligt mijn echtgenote zachtjes te snorren een druk op het knopje van mijn bijdehandte telefoon leert me dat het 03:27 uur is te vroeg om op te staan om de nieuwe dag tegemoet te treden als ...

Te midden van heel gewone huizen in een heel gewone straat tref je in Loon op Zand ineens een merkwaardige winkel aan. De ramen zijn half geblindeerd door lamellen maar je kunt toch zien dat zich binnen talloze serviezen bevinden, her en der verspreid over etagères, planken, kasten en vensterbanken...

Ik doe het nog een keer, een stukkie schrijven, hoe moeilijk kan het zijn om de psyche te kietelen. Bloedrood de zon, kust de kust waar helm blond schelmend de duinen daverend doen glimlachen. Een gedicht op zicht, je kunt het zien met je ogen dicht. Een stukkie schrijven is niet zo moeilijk. ...

Heerlijk om dwars door de vijver over die stevige dam te lopen. Stappen over al die keien is een goede oefening voor je voetzolen. De stenen liggen toch niet te dicht op elkaar dat er mooie struiken en bloemen tussen kunnen wortelen. Zoveel wilgenroosjes, teunisbloemen en springbalsemien wiegen tus...

Op de 13e augustus werd ik in feite verwacht, maar ik zag het levenslicht op 27 juni, zes weken te vroeg. De kwetsbaarheid werd mijn handelsmerk, mijn levenslot, de kwetsbaarheid waarmee ik in de couveuse de borsten van mijn moeder en de handen van mijn vader moest ontberen, strelingen, die mij ook ...

Onlangs ging ik met het spoor terug naar Gouda. Door werkzaamheden aan de rails was de heenreis al behoorlijk irritant, want ik moest een groot deel met de metro richting Amsterdam-Centraal. Dat was behoorlijk lastig, omdat mijn Kruidvat-dagkaart niet reageerde op de poortjes van de metro, dus glipt...

De gestikte naden van mijn zwarte, stevige schoenen zijn opengereten. De schoenen hebben heel Midden-Brabant "gezien" en betreden. We stapten voort over steenachtige en modderige paden, zagen naald- en loofbomen, heidevelden, runderen, vogels van allerlei pluimage, meren, plassen, rivieren en w...

Dikwijls wenst men Gods aanwezigheid te bemerken of al biddend en peinzend te voelen. Het gangbare geloof is voortstappen door moerspoelen, waarbij men nogal eens struikelt of een eindje wegzakt. Daarna mag het overeind komen en verder gaan het vertrouwen op de Heer versterken. Gods leiding worde...

Ik ben geen man, ik ben geen vrouw. Een minderheid legt mij op dat ik me niet mag profileren als man of vrouw. En dan kom ik in opstand, plas elk openbaar toilet onder, zitten of staan, ik zijk toch wel. Schijten doe ik ook, vooral op deuggleuven die genderneutraal hun geslachtloze kinderen vervo...

De tijd van straatschoonmakers met heksenbezems is allang voorbij, maar wat was het een gemoedelijke en geestesgezonde tijd. De schoonmakers floten nog gezellige deuntjes en ze wisten de voorbijgangers nog vriendelijk te groeten. Het woord 'onthaasting' bestond nog niet, omdat het simpelweg niet n...

De honderden bonte neonlichtjes van de vele gokautomaten toveren de grote vierkante ruimte als het ware om in een soort futuristische kermis, die in tegenstelling staat tot de strenge, solide muren en vensters van het gebouw, die haar klassieke afkomst verraden. Een grijsaard nadert de speeltafel...

Naast ons, de meisjes van Broeckx, groeide geen jongen op. Wij maakten niet van dichtbij kennis met zijn kinderspel, met zijn autootjes, zijn vliegtuigjes, met zijn fantasieën en met al de spulletjes waarvan een jonge jongen zo houdt. Onze moeder had het kinderspeelgoed van ons vierjarige broert...

Diep ademend fiets ik door de laan vol eiken. Overal klinkt een lichte roffel. Om mij heen vallen heel wat eikels, maar ze raken me niet. Opeens... Een harde tik op mijn voorhoofd! Een sprinkhaan is tegen mij opgevlogen en springt naar beneden, belandt in de zachte grasberm.

In Tilburg Zuid zijn in een Tuincentrum vele planten, bloemen en in het seizoen een onwaarschijnlijke hoeveelheid kerstartikelen ondergebracht in grote hallen. Ik koos uit de overweldigende veelheid een kleine amaryllisplant die op twee lichtgroene stelen zijn knoppen droeg. Toen mevrouw er een eer...

Hoe lelijk en oud je ook bent, als je gelukkig bent en een uitstraling hebt, komt alles goed. En ik was gelukkig in die schitterende, milde en mooie zomer van mijn vierenzestigste levensjaar. Hij zat tegenover me in buslijn zes met een pakje brood in de hand en glimlachte overvloedig, overdadi...

Oh ja ik weet, dat mensen nu zeggen: kom je op je woord terug? En dan beken ik volmondig 'ja'. Kijk, met het voetbal van de mannen, jongens zeg maar, daarbij blijft mijn standpunt eender, er gaat veel en veel teveel geld in om en dat niet alleen, het gedoe eromheen in de vorm van politie, ME, extr...

Als je zit na te denken, terwijl de televisie op de Tour staat, manlief elke trap van de pedalen volgt, soms: aan de binnenkant van zijn ogen, denk ik terug aan toen. Zeg geen vroeger, want dat maakt meteen zo oud, toch? Je denkt terug omdat je, via facebook het enige sociale medium waar ik me op ve...

Lang geleden was ik met een zogenaamde "vriendin" die, als zovelen, in een later stadium de ontrouw en de desertie tot immoreel "Leitmotiv" verheven bleek te hebben dat zij hoog droeg in haar vaandel, samengekomen in een chique restaurant nabij de Tilburgse Schouwburg, nabij het imposante beeld ...

Het is ongelooflijk hoe kaal, verlaten en desolaat de lokalen van Wijkcentrum "De Symfonie" aan de Eilenbergstraat in Tilburg Noord zijn. Als daar dan bovendien de diep beklagenswaardige afasiepatiënten bijeenkomen is welhaast geen grotere treurnis of ongeluk denkbaar. Hen is de taal en het spraa...

Het is laat, het is altijd laat. Tijdstip stipt meedogenloos aan alles een eind en dat is echt laat, misschien wel te laat. Ik heb een vent gekend, lachte iedereen uit en liet scheten op het wereldgebeuren, onnavolgbaar ving hij mij in kleuren zonder weerga. Zo was hij wel, blanke lakens huiverde...

Jouw geliefde naam die mij tot een gebed, een toverspreuk en een magische formule was geworden en die ik jarenlang innerlijk uitsprak, is mij, nu ik je nooit meer zal zien, tot een noodlot en een vloek en vervloeking geworden. Jouw huis, mijn thuis, jouw mij zo geliefde vriendenhuis heb je mij vo...