Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

's Nachts in de trein

Onlangs ging ik met het spoor terug naar Gouda. Door werkzaamheden aan de rails was de heenreis al behoorlijk irritant, want ik moest een groot deel met de metro richting Amsterdam-Centraal. Dat was behoorlijk lastig, omdat mijn Kruidvat-dagkaart niet reageerde op de poortjes van de metro, dus glipte ik met welwillende reizigers mee. De zombies, die je in de metro tegen komt, maken je dag er echt niet vrolijker op. Iedereen staart stoïcijns voor zich uit als wandelende tijdbommen. Door dat stomme gevinger op hun phones voel je je nog meer buitengesloten. Die vorm van zelfbevrediging is tegenwoordig helemaal hot, al begrijp ik niet waarom, want het is zo omslachtig als de pest.

Na een fantastische reis naar duidelijk betere plekken keerde ik in de avond terug naar Amsterdam-Centraal, waar de geflipte gekken de sfeer bepalen. In een hasjwalmgeur lijken alle reizigers wel aan de XTC en speed. Of ze zijn van nature ADHD-ers. Door de bekende werkzaamheden was de terugreis behoorlijk in de war geschopt. Via een NS-werknemer werd ik naar perron 15 gestuurd, waar een intercity naar Rotterdam zou komen. Tot overmaat van ramp rekent de NS voor deze trein ook nog een meerprijs, maar dat werd later ingetrokken. Ze snappen soms ook nog hoe absurd ze zijn met hun geldgraaierij en in-de-warschopperij.

Op perron 15 stond er een meute adolescenten luidruchtig andere reizigers te provoceren met hun grensoverschrijdende, losgeslagen slogans. Ze kwamen van een big party en ze gingen naar een big party. In de trein zat ik vlak bij hen en noteerde ik haarfijn hun vocale en fysieke uitingen. Ze hadden al flink wat gedronken en geslikt en gesnoven. Ze wisten alle ogen op hen gericht te houden. Ze leken wel bezeten van narcistische bevlogenheid. Ik telde minstens drie verkapte homoseksuelen, die flink wat olie op het buitensporige vuur wisten te gooien. Eén homo kuste continu een jongedame, die zich Emma noemde en in knalpaars lakgewaad gekleed ging. Emma was de spil van de ongeremde, op seks gerichte groep. Ik dacht nog: ze boerde grotesk en ze liet continu haar driekwart blote borsten zien. Ik probeerde haar in de ogen te zien, maar die waren volkomen geblindeerd door drugs en alcohol.

Nu heb ik zelf als jongeling ook behoorlijk de beest uitgehangen en veroordeel ik haar extremiteiten absoluut niet, noch die van haar vrienden en vriendinnen, maar heb ik zelfs een degelijk respect voor deze fratsen en capriolen. Toch doorzie ik nu al die overdreven poespas en zie ik de eenzame en hunkerende zielen achter al die provocaties.
In Rotterdam-Centraal snelde Emma langs mijn zetel en dacht ik er in een miniminiseconde aan om haar rond haar middel vast te grijpen en van de nachtelijke vampiers te bevrijden, maar 's nachts zijn helden als Superman, Batman en Spiderman dun bezaaid. Hopelijk komt het met Emma vroeg of laat toch nog goed, visualiseer ik dan maar. De griezeltrein vol hysterische gekken negerend.

Schrijver: Joanan Rutgers, 30 juli 2017


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 1 stemmen 72



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)