Hartenkreten

Het Winkelcentrum Wagnerplein met haar overdekte winkelgalerij is mij maar al te bekend, niet in het minst omdat ik daar bij het bloemenstalletje een mooi en uitbundig boeket placht aan te schaffen met het zinloze doel mijn gedurende jaren onbeantwoorde en hopeloze liefde te fêteren en kracht bij t...

Toen God de mens schiep, waren ze daar, en nou zit iedereen al met zijn mening klaar, alsof de bijbel van nummer één niet eender is als die van nummer twee. Men zei vroeger: twee geloven op één kussen, daar ligt de duivel tussen, maar die duivel hè, die heeft in de eerste instantie dus niks te ...

En eerst was er gewoon een bij, slechts eentje, maar al snel kwamen daar familieleden bij, aantallen waar een imker maar al te graag zijn bepakking voor aan wil doen... De bijen zochten hun heenkomen in van de lucht-gleuven, die in alle huizen verplicht zijn, dus ook in het huis van Wieteke. Die na...

Het was in de lente van het jaar 2008 dat ik op toevallige wijze in contact kwam met de heer C. uit de Bellinistraat in Tilburg. Onze voorouders hadden betrekkingen met elkaar onderhouden in een verre, vooroorlogse tijd; betrekkingen waarover ik tot op dat moment niets wist. Een geelkoperen paraplub...

In de Trouw van 2 januari 2017 stond het bijzondere artikel 'Kiev pakt vooral de onschuldigen aan' van Michiel Driebergen. Het verhaalde een diepte-interview met de medisch ziekenhuisdirectrice Natalia van Doeveren. Deze hoogst bijzondere, vrouwmoedige vrouw bestrijdt de algemeen ingesleten corrupti...

Wie een vrouw als mijn moeder op de foto ziet, ziet haar genadeloosheid, hardheid en nietsontziendheid, maar ook haar schoonheid, de spirituele vrouw, de zakenvrouw. Dat de lieve mensen die roepen dat de liefde alles overwint bijzonder manipuleerbaar zijn, lijken ze zich niet te realiseren. Een p...

Als ik tussen de bedrijven door naar een programma op tv kijk, wordt er ineens een opmerking gemaakt die me doet opkijken: in het Engels, wat ik goed kan verstaan, heeft een vader het over de diverse dingen die aangeschaft moeten worden als iemand iets mankeert. Nou is de dochter van het gezin ge...

Van harte wens ik iedereen toe dat hij of zij zich aan ten minste één goed voornemen weet te houden.

Ja, ze zijn er weer! Er hangen hete oliewalmen in de keukens, de bakkers en fabrieken maken overuren en her en der verspreid staan kramen waaraan ze te koop zijn. Wanneer doken ze eigenlijk voor het eerst op? Vermoedelijk in de Middeleeuwen. Na het vasten in november of december wachtten zij als b...

Altijd heb ik graag door de straten van mijn geboortestad gewandeld.... Op de tweeëntwintigste september jl. was ik op weg om via de Beneluxlaan het grote Zorgcentrum te bereiken dat bij aankomst hoog voor me oprees met haar sequenties van eendere ramen, waarachter de appartementen van de bejaarde...

Villa "De Vier Jaargetijden" aan de Utrechtsestraat is omhuld door een magisch aandoende aura van licht die haar verhevenheid symboliseert en die haar ongelooflijk siert en zij rijst monumentaal en indrukwekkend op tegen het indigoblauw van de avond en in de Noordstraat, decor van mijn vroegere we...

Vrome mensen kunnen nogal eens verfoeilijke dingen doen, misschien zelfs onder te brengen onder de noemer "duivels." Doen zij dit domweg, klakkeloos of uitgekiend? Veel van deze daden schuilen onder de dekmantel, die voor de Heilige Geest wordt gehouden.

En daar zijn ze weer, de ons ontvallenen. Hebben iets betekend op welk gebied dan ook. Daar zaten afgelopen jaar veel muziekmensen bij. Zelf mis ik Bobby Vee, erger is dat je als muzikant te laat dood gaat om in een afscheidsprogramma van de nationale omroep te worden vermeld. Ik hoop dat al mijn...

Al jaren zijn we aangewezen op thuiszorg, niet omdat we niet willen, maar domweg omdat we ons huis niet meer zelf kunnen bijhouden. Niks mis mee natuurlijk maar de laatste jaren zijn er nogal wat regels gekomen die het er voor een cliënt (want zo worden we genoemd natuurlijk) niet echt makkelijker...

......en dan zie ik die gele auto de straat uitrijden en verdwijnen om de hoek; verdwijnen in de verte en dan zou ik willen schreeuwen: "Ga niet naar Freiburg!", dodelijk bevreesd als ik ben voor wat er op die Autobahn zoal kan gebeuren..... Maar het geruststellende telefoontje volgt snel: "He...

De paus sprak in zijn kersttoespraak: dat kerst gegijzeld moet worden, want kerst, is kerst niet meer. Hij sprak over matigen, want: kerst is kerst niet meer. Hij sprak over het feit dat: alles op de twee kerstdagen over materialisme gaat. Het ware kerstgevoel, dat ligt op straat! De paus zegt: gij...

De weg die vanaf het station van Oisterwijk naar Café-Restaurant "Het Stokske" leidt is kronkelig, maar niet zo lang en voert langs de villa's van de welgedanen, omgeven door fraaie, frisgroene plantsoenen en via mulle zandpaden, bezaaid met dennenappels, die af en toe vista's openen op een van...

Als het al zomer is in mei ben ik doorgaans goedgehumeurd. Vlak naast de bushalte van lijn zes aan de Spoorlaan waren die dag heren van een aannemingsbedrijf een kuil aan het graven en met merkwaardige, vibrerende instrumenten de donkerbruine aarde aan het bewerken. Besluitend tot een practical j...

In Friesland is een zeearend gedood. Zij is met een schot hagel (was het maar hagelslag!) door de borst, door de longen vermoord. Ze was slechts twee jaar en in uitstekende staat. Het is heel bijzonder dat er zeearenden in ons land broeden en bivakkeren, maar daar was de moordenaar niet van op de ho...

Men had hem "Eelco" genoemd, maar was zijn naam ooit op tedere en liefdevolle wijze uitgesproken? Dit valt te betwijfelen want hij haatte zijn leven en kon het niet liefhebben. Zijn allerlaatste ultrakorte blog op zijn website getuigt van extreem cynisme over alles wat het leven, de werkelijkheid ...

Hij liep al jaar en dag, door de straten van de stad, kreeg dan hier, dan daar wat toegestopt. Een echt onderkomen had ie niet, hij sliep waar plaats was. Soms in het park, soms onder de brug, men liet hem met rust. Soms nam hij een douche in het gebouw van het Leger, soms in de daklozenopvang. Vaak...

Zoals te doen gebruikelijk heb ik mijn zinloze, doelloze zwerftocht langs de etalages aan de Schouwburgpromenade, die mij niets zeggen en nooit iets te bieden hebben en waarin de koopwaar mij aanstaart en aangrijnst op zinloze, walgelijk aandoende, afschuwwekkende wijze, weer eens afgelegd, toen mij...

Ook ik bevond me te midden van de menigte, te midden van het schaarse maar enthousiaste publiek dat, veelal gewapend met paraplu's, de gebeurtenissen afwachtte op de regenachtige avond van de 15e juni jl., aan de vooravond van het grote Festival Mundial; de gebeurtenissen die dienden om dit eveneme...

En weer kust de zon de zee, afscheid van de dageraad. Ik struin strand, zand geselt mijn gestel, de storm waait enorm in verduisterend gewolkte. Ik zoek beschutting. Deinend de duinen, ze dragen helm voor deze schelm.

De dagen zijn aanmerkelijk korter dan de nachten en op zich is dat niet raar natuurlijk, want of men nou praat over een meteorologische zomer of winter, het zal bij mij gewoon 21 juni zomer worden en 21 december winter. Maar dat gaat er bij de mensen die ervoor geleerd hebben niet meer in, dus tegen...

De veertiende november is een mistige, nevelige zondag; de eerste mist van het seizoen overvalt ons en de bomen zijn plotseling kaal, na weken van een "Indian Summer", een onverwachte, stralende nazomer die ons nog geschonken werd. De BoodSchappenPlusBus heeft ons op die dag meegenomen naar een...

Vandaag staat er net na het nieuws een documentaire op tv aan, manlief kijkt met interesse, da's uniek want: we houden niet van voetbal ehh, we houden niet van voetbal in deze eeuw moet ik meteen corrigeren, want voetbal in deze eeuw staat in schril contrast met voetbal in de tijd dat er nog zwart-...

Lange tijd was er een mengelmoes van verkrotte panden; een merkwaardig samenraapsel, een aaneenschakeling van bouwsels die daar "hun tijd stonden uit te dienen" tot het tijdstip van hun sloop onherroepelijk aan zou breken te bewonderen dan wel te verafschuwen aan de Spoorlaan in Tilburg, tegenover...

De huizen van de Chopinstraat liggen als het ware in een vallei, in een diepte en een eindje van het zwarte, rimpelende water van het Wilhelminakanaal af. Een straatweg die evenwijdig loopt aan het kanaal, omzoomd door hoge rietpluimen die wapperen, waaien en wuiven in een licht briesje, voert daar...

Er was een nieuwe dag aangebroken; eigenlijk - na al het leed - buiten mijn verwachting; een zomerdag en het licht speelde frivool over de wereld en wierp er schaduw en licht in een warrelend, wervelend patroon overheen. Ik had plaats voor haar gemaakt op het bankje bij de halte van lijn zes en o...