Hartenkreten

Hoewel een en ander nauwelijks tot haar takenpakket gerekend kan worden, was de verkoopster in de boekenzaak graag bereid me te verklaren dat ik de reparatie van mijn schoen juist om de hoek van de nabijgelegen Heuvelstraat zou kunnen laten uitvoeren en inderdaad trof ik aldaar een soort "atelier"...

De beide ranke torens van de Abdij van Koningshoeven verheffen zich sinds de roemruchte negentiende eeuw, die zozeer rijk was aan desolate dieptepunten en glorieuze hoogtepunten, boven het Brabantse landschap nabij mijn geboortestad Tilburg. Mijn eerste prille indrukken van de buitenwereld moeten...

Het horloge met het roze, leren bandje dat ik eens bespeurd had in een glazen vitrine in een supermarkt en dat ik aangeschaft had, weigerde dienst. De secondewijzer en de andere wijzer die zich steeds voortgespoed hadden over de wijzerplaat en die de als het ware "onbeschaamd" voortrazende tijd, d...

Haar naam is "Sultan", een naam die men wellicht met enige moeite "Turks" kan noemen en ze draagt een merkwaardige dan wel mallotige soort zwarte "tulband" die haar schedel nauw omsluit; een soort alternatief voor de alom gangbare en vertegenwoordigde hoofddoek van de moslima's ofwel als een variati...

Bij de afspraak die ik opnieuw in het Twee Steden Ziekenhuis had en die weinig weg had van een amoureus of erotisch getint onderonsje - waarvoor ik hoe dan ook geen belangstelling heb - vroeg men mij het naakte, kwetsbare lichaam met de prominent neerhangende lobben van de borsten als in een onwerke...

Tegen de zijmuur van onze Heikese Kerk die nogal eens, op gezette tijden, de sonore en indrukwekkende klanken van haar carillon uitzendt over onze stad, leunt de bronzen gestalte van Bisschop Zwijsen, de grote negentiende-eeuwse wegbereider en voorvechter van het Katholicisme dat onze stad zozeer be...

Eens, lang geleden, is ze voor de eerste keer gekomen en toen al dacht ik dat mij plaatsvervangend een dochter gezonden was, waar ikzelf nooit moeder werd..... Bij haar eerste bezoek taxeerde zij mijn woning met de trouwe sigaret tussen de lippen geklemd. Hoewel ik twintig jaar ouder ben, was ze ...

In onze volkswijk, decor van mijn lang vervlogen jeugdjaren, deden soms geruchten de ronde die geheel buiten het begrip van ons, kinderen nog, vielen over het verre en vreemde dorp "Vught". Vage, zweverige en ondefinieerbare geruchten, zoals geruchten zijn en vagelijk, gebrekkig en onvolledig dron...

In de bakkerswinkel staan, zoals ieder jaar, de chocolade paashazen van groter en kleiner formaat opgesteld. Ik koos uit deze bescheiden collectie een kleiner exemplaar met opstaande flaporen, diep verzonken oogjes en een klein tongetje dat wel wat weg heeft van het tongetje van een komisch aandoend...

In de vroege morgen, als de hemel langzamerhand lichtere tinten gaat aannemen en de narcisjes in het plantsoen, niettemin symbolisch voor de zelfliefde, hun maisgele en citroengele kopjes al heffen, signaleer ik twee lieflijke duifjes op een dakrand aan de overkant van de straat als bezaten zij een ...

Het was in de lente van het jaar 2008 dat ik op toevallige wijze in contact kwam met de heer D. uit de Bellinistraat in Tilburg. Onze voorouders hadden betrekkingen met elkaar onderhouden in een verre, vooroorlogse tijd; betrekkingen waarover ik tot op dat moment niets wist. Een geelkoperen paraplu...

Richtingwijzers aan weerszijden van de snelweg geven aan: "Den Bosch" en "Waalwijk". We zijn op weg naar Drimmelen om een boottocht over de Biesbosch te gaan maken. Het wijde en weidse land strekt zich links en rechts van het asfalt, waarover de auto voortraast, uit. In de verte de koepel van...

Als men staat te wankelen op de benen met de trouwe wandelstok paraat aan de zijde en als men ook nog eens staat te solliciteren naar een kou op het vege lijf in een vroeg, koud voorjaar - terwijl men al longpatiënte is en genegeerd wordt door twee chauffeurs van de Regiotaxi die beurtelings passer...

We kwamen elkaar tegen in lijn zeven en kwamen te praten over het "afdakje" boven onze pupillen dat onze leeftijd aangeeft en tekent en ook over de mysterieuze "Trudy", onze vroegere vriendin, die het toneel van onze levens verlaten heeft en die nu huist in onbestemde, onbekende contreien. Te...

De kou zat al in de lucht en het werd al tijd voor de winterjas toen we gingen wandelen in een gebied dat door de natuur haast als een monument is uitgevoerd, bij het dorpje Dorst, waar eens het oude zwembad, recreatiepark en restaurant waren, waarvan de gebouwen zijn neergehaald en dat de wellicht...

De zaak van Antoon de Jong waar in overvloed teken- en schildermaterialen verkrijgbaar zijn, bezette jarenlang een prominente plaats aan de Tilburgse Nieuwlandstraat, maar bezet momenteel tot mijn verrassing een winkel en etalage aan de Korvelseweg waarin ik onlangs een blik wierp op een houten lede...

Er wapperen vanen, gesierd door het trotse logo van de GGZ aan lange vlaggenstokken op het parkachtige terrein rond de inrichting. In de hal, waarin ook het restaurant is ondergebracht, is in een vitrine het Latijnse boekwerk te bezichtigen over de man, wiens naam het instituut draagt, Ioannes Wieru...

Het centrale plein in onze wijk "Fatima" was in een ruitvorm belegd met bolle, glimmende, grijze keien. Daaraan grensden de gebouwen van het kleine kerkje dat je iedere dag vóór schooltijd al bezocht nadat je thuis de Cathechismus had opgezegd, met haar interieur van grijswitte stenen pilaren. T...

Het paviljoen, gesitueerd op het terrein van de inrichting, werd op voor mij voorheen onbekende wijze begrensd door een fraaie, langwerpige tuin die in het vroege seizoen al een min of meer zomerse aanblik bood. Ook de getraliede poort aan de zijkant had ik voorheen nooit opgemerkt. Toen ik door ...

Meestal zijn het oudere mannen die mij stalken, maar nu komt er een jongere van in de twintig luidruchtig naast me zitten. Hij kwakt zijn tas op tafel, gaat zitten en grijnst naar mij. Dan begint hij te kuchen. Ik zet mijn koptelefoon op. Kinderen, die er ook wat van kunnen omdat hun ouders het voo...

Een taxi spoedt zich voort. De bomen staan als het ware in afwachting van een veelbelovend nieuw seizoen als zien zij uit naar een lente die nu spoedig aan zal breken Een klein "dorp" dat gesitueerd is op een terrein buiten onze stad, te midden van bossen en landerijen biedt sinds jaar en dag m...

Op de dag waarop het vijfenzestig jaar geleden was dat in Amsterdam en Den Haag een juichende menigte haar bevrijders begroette, was de hemel boven Tilburg afwisselend staalgrijs en hemelsblauw. Wimpels, gesierd met het logo "T" wapperden aan de Spoorlaan aan lange, verticale vla vlaggenstokken en...

Men hoeft gelukkig meestal niet af te wachten dat men op de Afdeling Longfunctie van het Elisabeth Ziekenhuis gevierendeeld wordt of de duimschroeven krijgt aangelegd. Er zijn onderzoeksafdelingen van hetzelfde medisch bolwerk die bezocht worden door ongelukkigen en gedupeerden voor wie de gang daar...

Met de volledige en snelle efficiëntie die het moderne bedrijf en de huidige, gebruikelijke dienstverlening gelukkigerwijs zozeer kenmerkt en siert, kwam de koerier aan de deur met het pakket. Na snelle opening kon ik mijn ogen laten dwalen over de afbeeldingen in de kalender van vele statige, ...

Ook Tilburg kan een allure van grootstedelijkheid bezitten in haar buitenwijken en ook in Tilburg kan men gelukkig zijn. Het kan fijn zijn te struinen door de herfstbladeren op de Baden Powelllaan of de eerste merel van de lente die zo kwetsbaar en ontroerend zijn lied ten hemel zendt en die zich er...

GEDICHT FOPPE FRANEKER AAN ZEE IN ZIJN HUISJE ZIT FOPPE IN FRANEKER MET DE BEGELEIDING PILLEN EN SIGAARTJES BIJ HET WAD IS HET STIL HET IS WINTER HET VRIEST MISTIG MAAANDAGMORGEN NET WAKKER UIT WARME BED HET IS STIL ER IS NIKS TE ZIEN HIER GRIJZE DIJK DIT IS HET EINDE VAN DE WERELD ...

In een herenmodezaak drentelde ik in een dromerige, onbestemde stemming wat rond tussen de rekken met degelijke en elegante colberts en frivole en stoere T-shirts, zonder eigenlijk te weten waarnaar ik op zoek was. Ineens zag ik de vogel. Deze staarde mij hooghartig maar niet onvriendelijk aan vanac...

Het waren haar lievelingsboeken; een bundel met "cocktails"; badinerende stukjes die vooral ook over het huishouden gaan en wat daarbij zoal komt kijken en een boek met Franse recepten van Heleen Halverhout. Het waren de boeken van mijn overleden moeder en ach, als ik hun bladzijden zo opsla, drin...

De helgele, elegante treinen suisden met zachte vaart af en aan op het station van Eindhoven. Ik was op weg naar mijn zus; de dierbaarste; de nog overgeblevene van mijn familie die in onze kindertijd naast me stond, die me verdedigde als de buurmeisjes mijn dierbare pop hadden afgepakt. In Heeze wac...

Het adagium van een auteur - die ik niet ken, niet kan traceren - dat mij zeer kan inspireren, luidt: "Rebus in adversis spem retine, spem unam hominem nec mortem relinquit" (Bewaar bij tegenslag de hoop, alleen de hoop verlaat de mens pas in de dood"). Tot op de valreep, tot op de drempel v...