Hartenkreten

Bijna onverwacht kreeg ik Binky en Gabber op bezoek, twee leuke jackrussellterriërs, de een met zwarte en bruine vlekken, een grappig snuitje en een koddig kontje, de ander wat minder fors van postuur, en wit met lichtbruine vlekken en met flaporen. Onwennig maar nieuwsgierig trippelden ze door ...

In het "glazen huis" dat de monumentale toegang vormt tot het museum hebben we afgesproken; mijn zus en ik. Figuurlijk gesproken bevinden we ons eveneens in een "glazen huis" en moeten we vermijden met stenen te gooien... Zij, mijn zus, was eens het kind en zij werd de vrouw die ouders met m...

Ze was kind van de wereldoorlog, kind van de crisis, kind van de financiële malaise. Het sneeuwde nog in februari, in een late winter en het ijskoude water drong door haar kapotte schoenzolen en het bereikte haar verkleumde voeten toen ze op weg ging naar de pastorie. In de gang met het hoge pl...

Accenten van donkerrood en donkerbruin doorweven het overigens nog groene bladerdak van de esdoorn. De staalgrijze hemel vormt de achtergrond waartegen de grillige omtrekken van haar kruin zich aftekenen. De herfst is in aantocht; het licht is al dat van september. Spoedig zullen de takken regendr...

"Smile, though your heart is aching, smile, though it's almost breaking" Zo weerklonk het via de autoradio en deze tekst leek me héél toepasselijk, want de glimlach was niet weg te branden van de gezichten van mijn medepassagiers, al moet ik toegeven dat ik niet wist of hun harten gebroken ...

De lange weg ligt vóór ons, nog onbetreden door onze voeten; modderig, bezaaid met plassen door het recente onweer. Langgerekte schaduwen als van september vlijen zich over het pad en ik raap een gladde steen op die mijn hand juist kan omvatten. De zware donkergroene deur van het pittoreske kap...

Dromen, zijn, als ze worden ontleed een vreemd fenomeen van dingen die een mens overdag meemaakt, soms ook 's avonds...maar wanneer ik vanmorgen wakker wordt en meteen zeg: ik weet waarom ik zo wankel loop, dat komt door de gaatjes die in de scheef gelegde stenen zitten....manlief me vreemd bekijkt ...

Een blik op de wekker zegt mij, dat het bijna acht uur in de ochtend is. Alles in huis en ook buiten is rustig, net als de ademhaling van mijn betere wederhelft. Ik realiseer mij, dat het vandaag zondag is en dan lijkt ons plaatsje op het eiland uitgestorven, met uitzondering van de mensen die zich ...

De enige brief van Haar, die ik vond in mama's oude bureautje, bewaard en overgebleven na de verhuizingen, is gedateerd: januari 1945 en geschreven in haar keurige en sierlijke handschrift van onderwijzeres en ze is ondertekend met de erenaam "moedertje". Ze was mijn oma en 55 jaar oud toen ze...

Het was in de tijd dat hij nog de plusfours droeg en de lange kousen; het was in die verre, voorbije tijd vóór de grote oorlog, vóór de Wereldbrand die onze continenten in haar ban hield en die deze bijna verscheurde en verwoestte. Hij wist dat Vader dáár was, in de "donkere" kamer achter...

Mijn beste vriend heeft onlangs zo'n wonderdoos van de vooruitgang, een computer, als was het zijn alter ego, in mijn woning "gestald". Voorzichtig neem ik een kijkje in het innerlijk van de machine en scherm na scherm ontrolt zich voor mijn verbaasde blik. Vibrerende neuronen springen mij als he...

Stel je voor dat je vanavond naar bed gaat en nooit meer wakker wordt, want dat kan? Stel je voor dat je de loterij wint, mits je meespeelt, omdat dat kan? Stel je voor dat er ineens nergens meer gezeur zou zijn, of gekrakeel. Stel je voor, oh ik doe het zo ontzettend veel, me voorstellen dat de ...

Mijn gelukwensen aan Donald Trump, mijn innige deelneming aan de VS en de wereld.

In de vroege herfstmorgen gaat de weide geheel schuil onder dichte, schone nevel. Die witte wereld streelt mijn ogen, vraagt mij om langer hier te toeven, Die grondwolk met vocht drenkt de hele vlakte vol gewassen onder zich.

Hoe herinner ik me die avond, die nacht toen je me buitengezet had en ik in radeloze vertwijfeling mijn weg zocht langs het donkere, troebele water van de Piushaven, langs de gevels en hoe ik tenslotte mijn heil moest zoeken bij die hulpdienst die echter geen hulp bood voor wat betreft de verre, ver...

De blindheid verovert nu steeds meer terrein. "Het zal mijn tijd wel uitdienen" zegt mevrouw. Ik stel voor batterijen te gaan halen, zodat het komieke, mechanische vogeltje dat aan de lamp hangt in een houten kooitje zijn liedje weer zal kunnen zingen, maar het hoeft niet meer van mevrouw. Ze h...

De weerman kondigt aan: binnenkort nachtvorst, jazeker de Koning der Vorsten komt eraan. Dat wordt schrapen, koukleumen, koude handen en meer van die grappen. De weerman zegt het, maar ík voel het. In m'n handen, m'n voeten, m'n neus...maar: daar hebben ze oplossingen voor, dat weet natuurlijk i...

Bij de halte aan het station ben ik op de bus gestapt en ik verzoek de chauffeur mij te waarschuwen als we bij het zwembad zijn. De bus hobbelt voort en bereikt de uitgestrekte contreien van wat een voorstad is geworden: "De Reeshof"; een stad die aan de stad is gebouwd. Kraaien stappen parmantig...

De Dongevallei is een verwilderd landschapspark dat zich uitstrekt tussen rijen moderne huizen van bruinrode baksteen, rond een kabbelende vaart, waarop een enkele zwaan sierlijk voortglijdt en met beukenbomen en wuivende wilgen. Dit vormt de bestemming voor de excursie van de natuurvereniging en ...

In Rotterdam moeten duizenden woningen gesloopt worden omdat er nieuwbouw moet komen. Nou snap ik heel goed dat als er ruimte gemaakt moet worden, er eerst het een en ander moet worden opgeruimd. Maar een wethouder van Leefbaar Rotterdam maakt het wel heel erg bont, niet zomaar een beetje maar een h...

Je kunt de politiek het beste vergelijken met natuurgeweld, daar kwam ik achter na een reactie gegeven te hebben. Kijk: in de tijd voorafgaand aan de verkiezingen komen er heel wat blikken ellende over en op ons af, een ware wervelstorm aan papiertjes, flyers, reclame's en hele goeie doordachte boo...

Een bezoeker van deze site heeft mij gevraagd mijn bewering van 2 november over eenvoud en complexiteit toe te lichten. Dan doe ik dan maar op deze plek, misschien interesseert het meer lezers. Op deze stelling ben ik gekomen doordat ik een heel eenvoudig schilderijtje heb gemaakt. Toen het af w...

Vreemd, sommige Nederlanders van gekleurde komaf geven af op Zwarte Piet. Is racisme, zeggen ze, maar er zit wel een Turkse bisschop op een wit paard. Inmiddels verhuisd naar Spanje om wat Moren mores te leren en schoorsteenvegers te recruteren voor een klusje in Nederland. Ik wil niet zwartepiet...

In mijn studententijd werd ik tijdens mijn studie psychologie doordrongen van de wellicht heden ten dage gedateerde leer van professor Skinner over stimulus en response en al dan niet operante conditionering en als studenten moesten we de arme, kwetsbare, witgevederde duiven africhten in 'Skinner b...

Wat ik wil vertellen is het weten dat zij alles zal doen om haar eigen hachje veilig te stellen, desnoods gewetenloos ten koste van mij. Dat is wat ik wil vertellen. En dat zij dit doet zonder uit het oog te verliezen dat ze 'de goede moeder' moet lijken. Jij wilt het niet horen, geloven en oo...

Hij moet voor een long-test, meestal eens per jaar zo ook vandaag. Om 1 uur moest hij er zijn en correct als ie is, op tijd is hij dan ook. Hij wordt binnen geroepen en wordt aangesloten op een mondstukje dat naar de computer gaat (leve de nieuwe tijd), moet blazen....blazen.....nog eens blazen...lo...

Het is zomer en heel de natuur getuigt van opgetogenheid, feestelijkheid en bloei. In een achterafstraat woont een mevrouw, op wie deze omschrijvingen geenszins van toepassing zijn. Zij ligt hele dagen op haar bank, ten prooi aan een veelheid van geestelijke en lichamelijke kwalen, terwijl twee s...

"Auberge du Bonheur" is een benaming die veel goeds schijnt te beloven. Zou het Geluk hier zijn domicilie gevonden hebben, waar het nergens in de wereld thuis schijnt te zijn? Hoe dit ook zij, we vertrekken vanaf deze "herberg" om in het stervormig aangelegde park in de nabijheid te gaan wandel...

Ineens wanneer ik naar buiten kijk, begrijp ik iets van de herfst- depressies, ineens snap ik waarom mensen " last hebben van het weer" want het is somber buiten en niet te zuinig ook. Daar, waar het gisteren mistig begon, klaarde het later op en werd de dag toch nog iets van opklarend, maar dat zi...

Deze steeds waakzame onderneming houdt nauwlettend het leven in en om de meren van Friesland in de gaten. Ook de bossen van deze provincie worden door haar behoed. Ze is te vergelijken met vogels in verschillende gedaantes. Denk eens aan meeuwen, die luid schallend voortzwemmen op vrolijk golvend ...