Hartenkreten over werk

Vorig jaar nog zat ik aan de andere kant van deze tafel en stelde ik de vragen: “waar ben je trots op in jouw vorige baan?” of: “Wat zijn jouw goede en minder goede kanten?” Vandaag was dat, sinds jaren, dus weer andersom. Zo gaat dat. Er is dan ook veel gebeurd het afgelopen jaar. Dit...

Wijkcentrum "De Spijkerbeemden" vindt men in een uithoek van de stad, vlakbij het Elisabeth Ziekenhuis en ik ben erheen gewandeld door een koele morgen toen een licht briesje mijn zintuigen aangenaam aandeed.... Binnen "verwelkomen" enkele tafeltjes, bedekt met bonte kleedjes de argeloze...

Het was in de tijd dat de computer haar glorieuze entree had gemaakt op de werkvloer en waarin ik als "typiste tekstverwerking" was aangenomen bij een groot kantoor.De dames van de afdeling tekstverwerking leerden snel het nieuwe apparaat te hanteren en de heren opdrachtgevers deden de typekamer...

De afstand Tilburg-Waalwijk is met een snelle en luxueuze auto gemakkelijk en snel te overbruggen maar ons parcours is desolaat en voert naar de eveneens onheilspellend aandoende flatgebouwen waar onze vergadering van die avond zal plaatsvinden. Het kale en armoedige interieur van de woning van de...

In de brede gangen van het moderne schoolgebouw stond men glimlachend achter lange tafels. In een uithoek strekte een tropische boom haar takken uit naar het plafond en ik dronk er koffie en overzag het gewoel. Glimlachend paaide men de passanten om vrijwilliger te worden; vijftienhonderd vacatures...

Dat ik alleen toehapte tijdens het sollicitatiegesprek wegens het riante salaris dat in het vooruitzicht gesteld werd en dat ik mateloos had gebluft over capaciteiten die in feite niet bestonden, kan ik vandaag de dag niet ontkennen. Ik was drieëntwintig en de directeur van het Nederlands...

Een taxi had me door de nacht gebracht naar het Wijkcentrum waar de bleekwitte letters "De Symfonie" aan de gevel oplichtten. In het kale vergaderlokaal zou de klok aan de wand anderhalf uur van mijn leven wegtikken terwijl ik bezig was met mijn zozeer gewaardeerde maar zo "domme" notuleerwerk en...

De vergadering zou plaatsvinden in een mooi lokaal, mij nog onbekend, aan de rand van de stad in een nog koud voorjaar, te midden van weiden waarin bokjes en geitjes dartelden. Een meneer met forse tatouages die zijn gehele arm bedekten zou het hoogste woord voeren over organisatie en lay-out van...

Het instituut was gevestigd aan de zuidrand van de stad in een smal gebouw van twee verdiepingen die verbonden waren door een wenteltrap en het droeg mogelijk ook op de gevel haar trotse naam:"Economisch Technologisch Instituut voor Noord-Brabant" Als een coryfee was ik binnengehaald, als...

Als ik van huis ga, signaleer ik op een nog koude morgen in februari lieflijke paarse krokusjes her en der in het plantsoen. Ik ga op weg naar "Kringloopwarenhuis Portagora" waarvan de gevel zich uitstrekt aan het Koningsplein over een lengte van minstens vijftig meter. Enkele heren staan met mij...

Een enkellang donkerblauw scherm omhult sinds korte tijd de zwarte, betonnen blokkendoos waarin de ambtenaren cum suis van de Gemeente Tilburg lange tijd gehuisvest waren. Een forse verbouwing en reconstructie is op handen. Binnen in dit gebouw, lange tijd het domicilie van de Gemeente, treft men...

In de avond werd er aangebeld; ze kwamen mij een boeket brengen; een schitterend boeket met twee zomerrozen: een roze en een rode; "darling roses of summer" in een winter die als zelden voorheen mijn gevoelens gedood, vermoord had. Mijn ex-collega's hadden aan mij gedacht en mij nog kansen...

Destijds was ik "toegetreden" via een uitzendbureau tot de typekamer van een grote verzekeringsmaatschappij waar vele dames in een straf tempo, opgejaagd door de werkdruk hele dagen de toetsen van de machines beroerden en ik had zelfs gedacht in mijn naïviteit en enthousiasme op min of meer...

Dat ik alleen toehapte tijdens het sollicitatiegesprek wegens het riante salaris dat in het vooruitzicht gesteld werd en dat ik mateloos had gebluft over capaciteiten die in feite niet bestonden, kan ik vandaag de dag niet ontkennen. Ik was drieëntwintig en de directeur van het Nederlands...

Mijn "hondenbaan" voor de hondenbelasting Een enkellang donkerblauw scherm omhult sinds korte tijd de zwarte, betonnen blokkendoos waarin de ambtenaren cum suis van de Gemeente Tilburg lange tijd gehuisvest waren. Een forse verbouwing en reconstructie is op handen. Binnen in dit gebouw, lange...

Het instituut was gevestigd aan de zuidrand van de stad in een smal gebouw van twee verdiepingen die verbonden waren door een wenteltrap en het droeg mogelijk ook op de gevel haar trotse naam: "Economisch Technologisch Instituut voor Noord-Brabant". Als een coryfee was ik binnengehaald, als...

Ze kwamen laat in de avond met grote, luxueuze sleeën van auto's die mij minstens vijfmaal mijn jaarinkomen zouden kosten. De parmantige en in feite bespottelijk aandoende horlogeketting van de voorzitter van de vergadering is gedrapeerd over zijn formidabele buik en zijn colbertjas heeft hij...

Een bijna volwassen iemand wil ontdekken wat er in hem zit, wat zijn betekenis in het leven zal zijn. Velen zien zichzelf daarbij als vereerde of gevreesde held, die in kranten, boeken of op beeldschermen vermeld wordt. Uitdaging blijft steeds een grote rol spelen. Uitzendbureaus verstrekken...

De Gemeente Tilburg is mij niet altijd goedgunstig geweest en vaak heeft zij de strop van de armoede verder aangetrokken dan draaglijk voor mij was en het is daarom verwonderlijk voor me dat Ilonka op een dag is verschenen: Ilonka, de jonge vrouw met de Hongaarse naam van wie ik ben gaan houden;...

In de Bredase buitenwijk Muizenberg bevindt zich een bescheiden, maar zeer welkome zaak van de welbekende Albert Heijn. Voor wie tijdens het winkelend rond zien een beetje moe zijn, is hier smakelijk vertier bij even rustig zitten. Over een smalle kleine tafel dansen koffiedamp en bloemengeur...

Nee, het was bepaald geen misdaad tegen de menselijkheid, maar toch had ik moeten beseffen dat ik een parelkettinkje had moeten dragen op het nette mantelpakje zoals de andere secretaressen en bovenal dat ik met mijn achterwerk had moeten wiegen; met mijn overigens allerminst fraaie achterwerk, als...

De afwasmachine braakte uren aan een stuk haar vracht uit; vorken, messen en lepels in een kennelijk nooit aflatende stroom. Ik werd geacht er met een "big smile" bij te staan en een en ander op te vangen en af te drogen want mijn motivatie voor het werk was een vereiste en een voorwaarde. De...

In die tijd - ik was drieëntwintig - was ik aangenomen als "educatief assistente" bij het Nederlands Textielmuseum. In de grote zaal van de villa aan de Gasthuisring - die was als die van een tempel - kwamen de collega's bijeen. Er werd gelachen en geschertst - ook ten koste van mij. Mij...

Diep onder de grond daagt klamme duisternis uit, wordt doorboord door brede lichtstralen, die begaanbare paadjes tonen en verderop nieuwe werkplekjes. Zware pikhouwelen geven moed om driftig te hakken in het harde zwart. Ruwe schoppen schuiven knerpend door verslagen steenkool, werpen de grove...

In de Veemarktstraat van Breda vind je een oude drogisterij, waar helende kruiden en gezond smakelijk snoepgoed van eeuwen terug heerlijk geuren in houten schappen. De ramen wenken zacht en bescheiden de haastige wandelaars. Hierbinnen herbergen nostalgische laden lange geschiedenis,...

Zo'n zes jaar lang heb ik mijn gedichten geplaatst bij www.gedichten.nl. Daarna voelde ik aan dat ik toch over mijn dichterlijk hoogtepunt heen begon te komen. Zowel voor mijzelf als voor bovengenoemde site vond ik het min of meer een afgang om ermee door te gaan. Wel plaats ik nog gedichten van...

Het is zo'n zesentwintig jaar geleden dat ik me wenste aan te sluiten bij het gezelschap van opgewekte, nijvere typistes dat de typekamer van de verzekeringsmaatschappij bevolkte en dat hele dagen in de weer was met het uittypen van de brieven van hun chefs, de verzekeringsadviseurs en ik had...

Ik had niet ongaarne de notulen van de Cliëntenraad verzorgd voor de kennelijk onmondige, hulpeloze en weinig assertieve psychiatrische cliënten die het oude, uitgestrekte, voormalige benedictinessenklooster met de rustieke klokkentoren, die in vroeger tijden een ander doel had gediend,...

Aan de rand van het dorp Prinsenbeek staat een echte Brabantse woonboerderij. Onder hoge, statige bomen lopen kippen vrij rond, zoeken naar zaden en wormen, al het voedsel dat de natuur geeft. Sierlijke struiken geuren vol kleurige bloemen, die zoekende vlinders en tierige zangvogeltjes...

De Nieuwlandstraat in Tilburg vormt een breed, kleurig lint dat de stad doorkruist met haar feestelijke serie van winkels die Tilburg opsieren en verrijken. En zo herbergt ook de Wereldwinkel, daar gevestigd, een collectie aandoenlijke en ontroerende, handmatig vervaardigde producten uit verre,...