Alle inzendingen

Het begint vaak met een tweet. Wat boze hoofdletters hier, een uitroepteken daar. Wat steevast volgt is rumoer. Dreiging. Wanorde. Als Donald Trump spreekt, trilt ergens op de wereld een grenspaal. Trump is een vechter in een ring zonder regels. Hij gedijt niet bij consensus, maar bij conflict. Hi...

Op een dag heb ik in gedachten de trein genomen naar Den Haag, haar vroegere woonplaats die zij eens liefkozend "stad aan de zee" noemde. Zij vertelde mij bij die gelegenheid hoe zij hield van de speelse en elegante buitelingen van meeuwen tegen de achtergrond van de avondhemel. De Nederlandse ...

Ik ben benieuwd wat de 104 % importtarieven gaan betekenen voor China en Amerika en waarschijnlijk voor de hele wereld. Kan Xi de druk weerstaan, that's the question.

(Nederland, 2023, regie: Linde Voskamp, 82 min., kleur) De film opent met een man in een bushokje. Hij eet een boterham. Achter hem hangt een reclameposter met een tropisch strand. Regenwater druipt langs de glazen wanden van het hokje. Tegelijk zien we op een parallel spoor een vrouw in een wa...

- Waarom de laatste adem voor mensen die dat niet willen...? - Waarom de laatste groet die slecht beklijft...? - Waarom oorlog, ziekte en ergernissen die niemand wil...? - De wereld, lees: mensheid, wordt gestraft, daar die het nu zit te verkloten/ruïneren. Is dit terecht...? - Mensen sterve...

Een opvallend kenmerk van de regeerstijl van President Trump was tot op deze tijd dat de minder rijke mensen en landen het slachtoffer waren van zijn grillige politieke optreden. Het ontmantelen van USAID heeft wereldwijd voor immense ellende gezorgd en zal dat binnen de nabije toekomst nog in v...

De snoek ligt stil tussen het wier, als een vergeten gedachte. De wereld boven hem ruist van licht. Elke golf verandert de kleur op zijn kieuwen. Honingzacht glijden de peddels van de visser door het water. De vis herkent hem. Deze roeit altijd zo, alsof hij stilte door het water klutst. Even...

Het binnengaan mijn broers kamer voelt als een vuist in mijn gezicht. Over de hele vloer ligt een tapijt in de kleur van rijpend graan. De muren zijn geverfd in een doffe, ijzerachtige tint, als opgedroogd bloed. Zelfs op bewolkte dagen lijkt de kamer te gloeien, alsof er ergens in de buurt bra...

Met de schoolklas hadden we eens, in een ver jaar van onze jeugd, "Bosbad Hoeven" bezocht, een paradijs voor de kinderen, die we eens waren. Een eveneens nog zeer kinderlijke tekening van mijn hand in een schetsboek dat nog altijd in mijn bezit is, toont de fragiele, kwetsbare en stakerige beentje...

Israel heeft opnieuw een groot aantal Gazanen weten te doden. Wat ongelofelijk dapper. In Gaza-stad werden 6 mensen gedood die voor een bakkerij stonden te wachten. En in Khan Younis werden 5 vrouwen en 5 kinderen gedood. Zijn meer dan 50.000 doden niet genoeg? Nee, men gaat door met het leven...

(voor Nelly Arcan (1973 - 2009)) Jij bent geboren als Isabelle Fortier op 5 maart 1973 in Lac-Mégantic, Quebec, Canada. Jij bent in een katholiek gezin opgegroeid. Als kind was jij rustig en begaafd. Jouw adolescentie was een gecompliceerde martelgang. Je zei: 'Het was de hel. Ik zat opgesloten...

Het was volop voorjaar in de Amsterdamse volksbuurt de Baarsjes, waar Bjarne woonde en waar hij schilderde in de woonkamer van een kleine etagewoning. Er waren gedachten die nergens naar toegingen, wanneer hij bezig was kwam hij dichter bij zijn gevoel. Plotseling kwam Trudy Mol weer in beeld in he...

Een kale ruimte scheidt de winkelpanden vlakbij "de grote Albert Heijn", de pleisterplaats en het "toevluchtsoord" van vele Tilburgse consumenten die, beladen met boodschappen, hier in en uit lopen. Niettemin moet gezegd worden dat enkele bloemenstalletjes de lege, betegelde hal sieren. En...

De constructies in het trapportaal van onze flats in de Nassaustraat maken soms en op sommigen een merkwaardige, dan wel wonderlijke indruk. Net zoals de flats dateren ze uit de vijftiger jaren van de voorgaande eeuw en hun ontwerper bleef me altijd onbekend. De metalen leuningen in het trappenhuis ...

Op mijn 19e kreeg ik van mijn beste vriendin mijn eerste zelfhulpboek voor mijn verjaardag, 'Niet morgen maar nu' van Wayne Dyer. Dit had ik zelf gevraagd. Haar moeder had gezegd: "Zou je dat nou wel doen? Ze denkt al zoveel na." Hoe kan zij dat weten? dacht ik. Ik was vaak bij hun, at mee, ...

"Schertsverhalen", Deel 1 en 2 spelen zich af in 2003. In Deel 3 werd ik op het bestaan van Ben geattendeerd door Leen Snikkelorem, gerenommeerd kleinveefokker, die ik interviewde voor een hobbyblad. Ben van 't Padje (zoals hij hier voluit heet) is in zekere zin ook hobbyfokker. Hij heeft namelij...

De luchtaanvallen die Israël deze week heeft uitgevoerd op Syrië met bombardementen op o.a. Damascus lijken mij een flagrante schending van het internationale (oorlogs)recht. Syrische burgers en strijders zouden zijn omgekomen bij deze aanvallen. Het lijkt mij een staaltje eigen rechter spelen ...

(voor Isabel Marie (1943 - 1996)) Jij bent geboren in januari 1943 in Frankrijk. Jij woonde in een klein dorp nabij Colombey-les-deux-Églises, samen met jouw man, een psychiater en psycho-analyticus. Jij werkte als psycho-analytica in een kliniek in Chaumont, de grootste stad in de buurt. Hoogst...

De bejaarde groenteman kwam in die tijd nog altijd iedere week de groenten bezorgen. Mijn moeder had er een handje van relaties te onderhouden met klusjesmannen, leveranciers en winkeliers, overigens nooit erotisch, maar om op half-vriendschappelijke en hoogst oppervlakkige wijze te babbelen over hu...

De wijze waarop staatssecretaris Jansen (PVV) het vuurwerkverbod gaat effectueren getuigt beslist niet van dynamisch management. Weer een prutser in vak K?

Haar naam gonst door de stad en is bekend bij sommige passagiers die ik pleeg te ontmoeten in het openbaar vervoer. Toch huldigt zij kennelijk haar eenzaamheid en solitaire bestaan als ik haar signaleer in een van de restaurants die zij frequenteert, kennelijk om slechts een hoe dan ook schamele tro...

Van de tandarts kreeg ik een middeltje om die ontstoken plek achter in mijn rechteronderkaak te bestrijden. Het heeft goed geholpen. Toch werd aangeraden om de kies bij die ontstoken plek te laten trekken, want het zou anders een gevaar voor nieuw euvel kunnen worden. Drie weken later fietste ik op...

In deze zwarte dagen heb ik de neiging om op zoek te gaan naar een boek dat goed eindigt en toch ergens over gaat. De bedoeling is, dat ik niet moet vergeten dat de goede uitkomst mogelijk is. Nu zou ik natuurlijk een boek over de tachtigjarige oorlog kunnen lezen, maar die duurde zo lang dat ik vre...

Bij tijd en wijle schreeuwt er een kind moord en brand in de bibliotheek omdat het zijn moeder kwijt is geraakt. Ik zit in de afdeling voor volwassenen die zonder muren grenst aan de kinderafdeling. De klanten werken gewoon door zolang het hen niet aangaat. De moeder, en tegenwoordig ook de vader, k...

De ochtendlucht smaakt naar metaal, denkt ze. Kil en scherp, een randje roest aan de rand van haar tong. Vroeg in de ochtend - als de stad nog gesluierd ademt en de kou geluiden een blauwte geeft die pas in de middag verzacht - ruikt alles altijd minder transparant. Bij de bakker drijft de geur van...

“Jammer dat jij jouw intelligentie inzet voor duistere zaken. We hadden een sprankelend contact samen, totdat jij zonder duidelijk aanwijsbare reden het pad van de misdaad koos. Jouw leugens, en telkens nieuwe leugens, ze hebben mij doen wankelen. Je hebt al die tijd een toneelstuk opgevoerd. Je w...

Iedereen kijkt altijd naar Lydia. Ook als ze doen alsof ze haar niet zien, kijken ze. De man in de portiek kijkt haar ook na. Natuurlijk. Iedereen kijkt altijd als Lydia voorbijloopt. Niet dat ze daar iets om geeft, maar het valt op. Blikken die te lang blijven hangen, gefluister net buiten geh...

(voor Amaryllis Virginia Garnett (1943 - 1973)) Jij bent geboren op 17 oktober 1943 in St Pancras, Londen. Jouw moeder was de schrijfster/schilderes/kunstenares Angelica Vanessa Bell, geboren op 25 december 1918 in de Charleston Farmhouse in East Sussex. Haar ouders waren de kunstschilder Duncan ...

De gele trompetnarcissen op het ronde bloemenveld bij het verkeersplein in Amsterdam West stonden massaal in bloei. Er stond een bordje bij dat je ze gratis mocht plukken, overdag wanneer het licht was. Astrid liet dat niet aan zich voorbij gaan. Er was maar weinig nodig om het hart van de veertiger...