Gebrek aan respect
dagcolumn
4.5 met 4 stemmen 
36 Wekelijks valt me op dat Trump en zijn (wan)daden het beste gekarakteriseerd kunnen worden met: gebrek aan respect.
Een totaal gebrek aan behoefte aan de waarheid. Van de vele tienduizenden voorbeelden toon ik er één. Hij ontkende Epstein goed gekend te hebben: een foto laat het ons zien hoe ze met elkaar omgingen...
Gebrek aan respect ook voor zijn voorganger: er gaat geen week voorbij of hij probeert ex-president Biden te dissen. Hoogst waarschijnlijk om dat hij zijn nederlaag van 5 jaar…
De Zeer Oude Perst
column
4.0 met 1 stemmen 76 =============
===================
Ik had weer eens verloren en reed in de koude auto door de nacht op een lege snelweg. In november. In de regen.
En de volgende dichtregels kwamen bij me op:…
Zelfdoding in Montréal
beschouwing
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 (voor Barbara Jane Bennett (1906 - 1958))
Jij bent geboren op 13 augustus 1906 in Palisades Park, New Jersey. Jij was de middelste dochter van de acteur Richard Bennett (1870 - 1944) en de toneelactrice Mabel Adrienne Morrison (1883 - 1940). Jouw zus Constance is op 22 oktober 1904 in New York geboren en jouw zus Joan Geraldine is op 27 februari 1910 in Palisades Park geboren. Jouw zussen waren ook actrices. Van 1891 tot 1903 was jouw vader met de toneelactrice/muziekcritica Grena Heller…
Harlekijn voor een denkbeeldig kind
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 11 Toen ik weer in het Zorgcentrum kwam, legde mevrouw juist de laatste hand aan de bonte harlekijn die ze zelf gebreid had. Een kraag van blauw met wit gemêleerde wol sierde nu de hals van de pop en deze was opgevuld met oude panty´s
Half blind en doof vond mevrouw nog moed om te werken aan de harlekijn. Zij had geen kind of kleinkind om de pop aan te schenken, maar werkte niettemin ijverig en gestaag door, voorzag het hoofd van de pop van ogen, neus en mond en het geheel naderde zijn…
autobiografie
4.5 met 2 stemmen 88 Wie het in zijn hoofd had gehaald om zes kostbare zilverkleurige kerstballen en een kerstlint bij de vuilnis te zetten kon Astrid niet weten. Wat ze wel wist was dat ze er Bjarne er een ongekend plezier mee kon doen, omdat hij met zijn zuinige karakter te gierig was voor het kopen van kerstversiering. Ze had hem ook al blij gemaakt met een kerstboom, van geringe afmetingen en met een kluit, zodat de zuinige Bjarne de boom later van zijn balkon kon laten genieten.
Door de verschillende kosten…
Verdriet-dementie
verhaal
4.0 met 1 stemmen 73 Het kost ons geen enkele moeite om een gesprek gaande te houden, in dit geval aan de telefoon… Nou is het natuurlijk niet de bedoeling om je mond te houden als je aan dat ding zit maar echt waar: wij presteren het om langer dan een uur te blijven kleppen? Oh? Waar heb je het dan over, nou dat zal ik je zeggen, over alles en ook over niks…alhoewel dat laatste dus echt niet klopt!
Niks komt in ons woordenboek niet voor…
Wij samen gaan al een fors aantal jaren mee, hebben de wereld zien…
Trump bemoeit zich met Londen
bewering
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 De wijze waarop de heer Trump, president van de VS, over Londen en de burgemeester van Londen Sadiq Khan meent te kunnen spreken in een onlangs gepubliceerd interview, gaat verdacht veel in de richting van racisme.
Hij vindt het kennelijk niets dat een gekleurde man burgemeester van een stad is met veel mensen met een kleur.
Zo was Londen niet in de tijd dat de Trumps nog in Europa woonden...
Mooi zou het zijn als de huidskleur van mensen bij welke beschouwing dan ook - impliciet of…
Laatste nieuws:
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Schrijfwedstrijd de Raadselige Roos van Literair Café Venray
De 32ste editie van de Raadselige Roos, de schrijfwedstrijd voor amateur-schrijvers uit Nederland en Vlaanderen van Literair Café Venray is van start gegaan. Wij nodigen iedereen, die van schrijven houdt, uit (weer) deel te nemen.
Dit kan door een verhaal in te sturen vóór 1 januari 2025.
Het thema voor deze editie is ‘stromen’ en is verplicht voor alle inzendingen.
De schrijfwedstrijd de Raadselige Roos is bedoeld voor iedereen, die graag een prozaverhaal wil schrijven en biedt de deelnemers een podium om hun literaire werk door een deskundige jury te laten beoordelen en met dat van andere schrijvers te vergelijken.
Het ‘Reglement Raadselige Roos 2024-2025’ vindt u op: www.literaircafevenray.nl, onder webpagina ‘Raadselige Roos’.
De spelregels in het kort: uw verhaal bestaat uit minimaal 500 tot maximaal 1500 woorden. Het mag niet eerder gepubliceerd zijn en moet in het Nederlands geschreven zijn. De inzendingen kunnen uitsluitend volgens de spelregels en per e-mail worden ingezonden naar: raadseligeroos@literaircafevenray.nl
Evenals in de voorgaande jaren verschijnen de werken van de winnaars van de Vakjury Proza evenals die van de Publieksjury samen met die van alle genomineerden in de bundel Raadselige Roos 2024-2025.
Naast de bundel, die alle deelnemers krijgen, ontvangen de 1ste prijswinnaars een mooie trofee, een juryrapport en boekenbon, de 2e en 3e prijswinnaars een juryrapport, een boekenbon en natuurlijk alle winnaars de traditionele bos Roojse Rozen.
De bekendmaking van de winnaars en de prijsuitreiking zal plaatsvinden op zondag 6 april 2025 in Hotel Asteria in Venray.
Heeft u nog vragen, bel dan: 06-18938556 of mail uw vragen naar: raadseligeroos@literaircafevenray.nl Raadselige Roos, 27-09-2024
KAIROS van JENNY ERPENBECK heeft de INTERNATIONAL BOOKER PRIZE 2024 gewonnen. Daarmee wint de auteur, samen met vertaler Michael Hofmann, een geldbedrag van 50.000 Britse pond, dat wordt verdeeld.
De International Booker Prize wordt uitgereikt aan de beste roman of de beste korteverhalenbundel die vertaald is naar het Engels en gepubliceerd is in het Verenigd Koninkrijk en/of Ierland. De jury die dit jaar Kairos verkoos bestond uit William Kentridge, Natalie Diaz, Eleanor Wachtel, Aaron Robertson en Romesh Gunesekera.
De andere genomineerde boeken waren:
Not a River – Selva Almada, vertaald door Annie McDermott
The Details – Ia Genberg, vertaald door Kira Josefsson
Het (vertaalde) boek Kairos verhaalt over een liefdesrelatie tussen een studente en een man die wat ouder is en gevestigd is in de samenleving. Hij heeft de oorlog nog meegemaakt en is uit idealisme, hij is socialist, vanuit het Westen naar de DDR getrokken. Zij is geboren ná de oorlog in de DDR, en de verschillen tussen die generaties worden zichtbaar in hun verhouding. Of, sterker nog, zij tweeën symboliseren de geschiedenis van Oost-Duitsland.
Bron: TzumKarel Jong, 29-07-2024
Bezig met laden
Meer laden...
