Wie langs de deuren loopt krijgt interessante gesprekken.
Laten we beginnen met dat niet iedereen even blij is met een gesprek met een PvdA-er/ een GroenLinkser. Eénmaal werd de deur voor onze neus dicht gesmeten. Een ander lag voor het raam in bed en besloot, nadat wij hadden aangebeld en hem hadden gezien, zich dieper in het huis te verschuilen. Een derde zat aan tafel te eten en knikte door het raam van nee.
Maar toch hebben we meestal heel leuke gesprekken. Eén mevrouw wees op een poster…

Ik ben klimaatactivist van het eerste uur. Ik ben nog niet op de snelweg bij Den Haag gaan zitten als aanhanger van Extinction Rebellion, maar heb meerdere keren meegewandeld in klimaatmarsen (demonstreren is geen dagelijkse kost voor mij) en ben mede-eiser geweest in de rechtszaak die door Urgenda is aangespannen tegen de Nederlandse staat om haar te dwingen meer te doen tegen klimaatverandering en die met verve door haar is gewonnen tot en met het cassatieberoep bij de Hoge Raad aan…

(voor Jeanne Marais (1888 - 1919))
Jij bent geboren als Lucienne Marfaing op 12 februari 1888 in het 5-de arrondissement van Parijs. Jouw ouders waren Eugène Marfaing en Fany Amélie Caroline Dreyfus. In jouw jeugd woonde jij in Nice, waar jij met kunstenaars en letterkundigen communiceerde. Rond jouw 16-de jaar publiceerde jij gedichten en verhalen in de kranten van Nice. Jij gebruikte het pseudoniem Ludine. In 1910 ging jij met jouw ouders naar Parijs terug, naar de Rue des Marais. Jij koos…

In 's-Hertogenbosch, op het Stationsplein, waar bewapende dames en heren in zwart/geel uniform de zaak bewaken, treft men een modern en wellicht enigszins merkwaardig vormgegeven fontein aan van loodgrijs staal, voorzien van brede bassins waarin het wispelturige en uitbundige water zich in de diepte stort.
Het carrévormige plein wordt omringd door de antracietgrijze gevels die status en prestige van onze provinciale krant demonstreren met de trotse kapitale letters: "Brabants Dagblad", die in…

Bjarne herinnerde zich de dagen dat hij met een gedichtenboek op zak door de natuur trok.
Alsof alle gedichten de zonneschijn nodig hadden om in volle glorie te worden gelezen.
Dat sterke gevoel, het was teruggekomen in de vriendschap met Yuriy. Maar na de wanhoop van de afgelopen dagen ging er een streep door de rekening. Bjarne had geen tijd om lang te blijven twijfelen. Als er twijfels was over iemands oprechtheid was het beter om het niet meer te voeden met nieuwe reacties of medelijden.…

En zo mogen we volgende week weer naar het stemlokaal, voor de zoveelste keer, kijk dat de optie er is, geweldig maar de reden dat is natuurlijk een regelrechte aanfluiting! Het is te idioot voor woorden dat volwassen mensen ( want dat zijn ze toch?) niet op een normale wijze kunnen werken met elkaar. Ik snap best dat je niet iedereen leuk vindt, dat heb ik net zo goed maar als het om landvertegenwoordigers gaat dan zou je toch denken dat men er zo zoetjesaan wel mee om zou moeten kunnen…

Amerika is een levensgevaarlijke weg ingeslagen door boten van andere landen op open zee tot zinken te brengen.
Zonder vorm van proces, zonder toetsing door een rechter worden mensen gedood. Vermoord.
Recht in eigen hand nemen kan geen basis vormen voor drugsbestrijding. NU niet, nooit niet.