Zo heerlijk dat afhaal eten bij de Mac, ook zo heerlijk makkelijk nog! Je rijdt er met de auto langs een loket, doet je bestelling van frietjes, mayo, al dan geen kroketje of een gigantische burger met een overheerlijke hamburger en zo’n goor plakkie kaas ertussen, niet mijn ding dat is duidelijk! Vroeger ging ik er nog wel eens langs, want de shakes…

Op een stille zondagmiddag, toen de eenzaamheid zoals gebruikelijk als een wurgslang om mijn nek lag en mij als een verlammend korset omhulde, als een benauwend luchtledige, was ze gekomen; een nog jonge dame, fors van postuur, en ze bracht een fraaie, zomerse roos mee in een merkwaardig wit vaasje, dat ik, als herinnering aan haar, nog steeds bewaar…

Ze vroeg me te wachten in de armoedig ingerichte kamer en ik had uitzicht op een slecht geschilderd en welhaast "demonisch" aandoend drieluik waarop een kerkinterieur was afgebeeld. Tevens stond het mij vrij mijn blikken te werpen op de oude "Yamaha"-piano tegen de wand die vermoedelijk nooit meer bespeeld werd of in de binnenstadstuin waar een…

Soms lijkt het in november al lente te zijn. Een bleek zonnetje duikt af en toe op tussen de schapenwolkjes en meeuwen, die ik benijd om hun sterke vleugels, dartelen vrolijk in de rondte.... Op de Tilburgse markt wapperen als vanouds voor een kraam nachtjaponnen in een licht briesje en de verkoper noemt mij hun prijs. Ik besluit tot de aankoop van…

Het is even stil en droevig in de stad. De haastige tijd van overdag is nu verlaten. Er druppelen nog wat mensen langs de bekende bakker. Ze eten onder donkere wolken volkoren krentenbollen. Een duif laat een ballon met suiker vallen. Vanaf de dakrand kijkt een kunststof raaf, bewegingloos zichzelf, naar de bewegende primaten. Veinzend dat het echt…

In de morgen vertoont zich aan de horizon achter de boomgroepen en achter de huizen een rozerode hemel. Vanzelfsprekend gaat de zon, die zich later aan het panorama toevoegt, eveneens op in de Nassaustraat... Later mengen zich de tinten van de hemel als op een palet en zij wordt grijs en okergeel.... Een nieuwe dag! Mijn vraag aan het onbekende…

Terugkerend van Kapsalon S. aan de Korvelseweg (ook een adres voor armoedzaaiers) trof ik meneer op de zitplaats bij de halte van lijn zeven. "Als u me niet verkracht, mag u naast me komen zitten" verklaarde hij. "Dan moet u mij ook niet verkrachten" antwoordde ik.... Meneer woonde in een appartement in Turnhout dat hem benauwde. De muren kwamen…

Ieder jaar als de Kerstdagen weer aanbraken, haalde mevrouw de pop tevoorschijn. Het was een pop, gekleed in het traditionele kostuum van de kerstman, die gesticulerend een vrolijk kerstlied te berde kon brengen. In haar hemeltergende eenzaamheid, slechts in het gezelschap van het zwarte knuffeldier, een pluchen hond die ze eens gewonnen had in een…

Gewoon een donderdag die volgende week ook weer in de week zit natuurlijk want stel je voor dat je ineens een week zou hebben waar de donderdag niet in zou zitten, dan klopt de week niet meer toch? Een doodgewone donderdag waarin we supervroeg op waren, dus ook heel vroeg aan het zo belangrijke bruine vocht zaten, waarin we een kort gesprekje hadden…

In de verte, echter door mijn raam goed zichtbaar, is sinds kort een kraam opgesteld met feestelijke neonverlichting in felle kleuren die afwisselend oplichten. Zo worden kennelijk de aanstaande feestdagen vroegtijdig ingeluid met de lekkernijen die in de kraam te koop zijn. De dreiging is nog overal maar het feest zal doorgaan! Toch heb ik, ontroerd…

Tanka: Kleurenmengeling wentelt, toont bonte schemer, blinkt nu en dan op: de vink en het roodborstje draaien wild om elkaar heen. Prozatekst: Om het restaurant "Bosch en Duin" aan de Loonse en Drunense duinen, dat nu tijdelijk gesloten is, hangt grauwe herfstlucht. Toch wordt deze zwaarmoedige omgeving opgefleurd door een heel klein…

Al eerder hadden we het plakkaat op de deur van je slaapkamer bevestigd: wat moest er gebeuren als het onverwachte, ongewenste en onheilspellende dat we nooit wensten, zou gebeuren? We hadden nog vruchtenbowl, geschonken in het hoge glas, gedronken. Je had nog gevraagd hoe laat het was. "Zeven uur", had ik geantwoord. "Een mooie tijd", had je…

Om 3.00 uur in de nacht, toen de hemel als een indigoblauwe deken over de wereld lag, zijn de verplegers gekomen in de groengele beroepskleding en ze brachten de grote zuurstofcilinder mee en drukten het levensreddende zuurstofmasker op mijn gezicht. Ze hadden als verwonderd ofwel medelijdend rondgekeken in mijn flatje waar het exotische wandkleed…

Bij de bushalte aan de Dillenburglaan waar de "gekandelaberde" bomen nog slechts getooid zijn met een armzalig gewas dat zich als wanhopig om de stam slingert, ontmoette ik mijn benedenbuurman die zich meestal schuilhoudt en al vijfentwintig jaar kennelijk in stille berusting zijn dagen rekt in zijn schilderachtige woning. Hij rookte kalm een sigaret…

Deze keer viel mijn oog, terwijl ik dwaalde over het Koningsplein langs de rijk-voorziene kramen, op een knuffelbeest in de vorm van een haan met een felrode kam van vilt en een vooruitspringende, stoere zwarte snavel en ik bedacht hoe ik daarmee een onschuldig lief kind of het kind dat ik nog altijd van binnen koester, zou kunnen plezieren. En in…

We waren genodigd in een huis; in een appartement in een van die straten die gekenmerkt worden door de strakke, functionele en welhaast demonisch aandoende bouwsels; kortom door de architectuur die razendsnel verrezen is na het afscheid dat ik heb moeten nemen van mijn allerliefste, in een wijk waarin mijn jeugdherinneringen liggen opgestapeld als betrof…

Zo fijn, die advertenties op tv, je wordt er een beetje gelukkig van, zeker als je die neemt van Centerparcs. “Echt even samen” is het motto, dus boek snel? Te weten dat door de pandemie de hele wereld niet alleen van slag is, maar ook dat iedereen zoveel mogelijk thuis moet blijven, het nieuws laat weten dat door al dat thuis zitten er relaties op…

....en zo treft men op het Lieve Vrouweplein in onze stad, vlak bij die fontein die altijd maar ongeremd en zo enthousiast en uitbundig zijn water ten hemel stuwt en vlak bij de woning die in een voorbije eeuw korte tijd het domicilie vormde van de wereldberoemde schilder, het massieve en groen-verweerde beeld aan van een moederlijke figuur. De tekst…

Nog altijd bewaar ik het in mijn boekenkast: mijn "Afrika"-boek, een souvenir uit mijn verre jeugd, omhuld door een glanzende paarse kaft. Mama had het haar hoogbegaafde dochter die zoveel vragen stelde, eens cadeau gedaan. Het boek bevat vele kleurige, fotografische indrukken van het continent dat in mijn jeugd zozeer tot mijn verbeelding heeft gesproken…

De foto moet ik nog ergens hebben, in een fotoalbum; de foto van mijzelf te midden van mijn medescholieren; lachend, zuigend aan een rietje; gekleed in de lange broek en in het bloesje dat ik me nog zo goed herinner. Bij de gymnastiekvereniging heb ik nooit veel gepresteerd. Mijn blonde klasgenootjes, de elegante meisjes, duikelden en buitelden in…