Een paar jaar geleden zat ik in een autobus op weg naar huis. De bus reed op de snelweg en de chauffeur moest zijn snelheid verminderen voor een file. Een aparte baan voor de bussen was er nog niet. Toen ik naast het raam zat, zag ik een andere bus links van mij ook langzamer gaan rijden. In die bus zat ook bij het raam een oudere dame, ze had lang rood haar en een smal lief gezichtje. Ze keek naar me met een glimlach en opeens zwaaide ze met een rechthoekig bordje waarop ''Jezus zal terugkeren…

Na de periode in de chaotische psychiatrie van de grote stad, Amsterdam, moest Alfons, in een harmonische omgeving, zijn eigen denken hervinden.
Te lang had hij geleefd in de veronderstelling dat de slachtofferrol hem op het lijf was geschreven. Periodes van depressieve gevoelens en angst hadden zich afgewisseld met periodes van grote levensmoed en ontdekkingsdrang. Alfons had de kwast ter hand genomen, de kleuren aan het doek gegeven.Textuur verworven, materiaal bevrijd. Beelden uit zijn hoofd…

Commissaris Maigret heeft het druk genoeg met zijn recherche in Delfzijl, zou je zeggen, maar gisteravond is hij gebeld door de plaatselijke bromsnor van Loppersum over een vermissingszaak, die al drie jaar voortsleept. Agent Siebe Wallinga had hem via via weten te bereiken en hij ziet Maigret als de laatste kans in deze zeer duistere en intrigerende zaak. Eerst verzette Maigret zich hevig, daar zijn zaak in Delfzijl prioriteit had, maar omdat hij daar maar mondjesmaat in vorderde en tijd over…

Met een laatste geruis van zijn machtige bladeren zijgt de enorme rode kool, de trots van mijn tuintje, gespreksonderwerp met vele  voorbijgangers ("Goh meneer die doet het goed hè")  ter aarde.
Geveld door de koolvlieg die haar eieren ( het zijn altijd weer de vrouwtjes die verwoesting zaaien, maar dit terzijde..) tegen de stam legt waarna de larven zich smakelijk door de stengel vreten. Binnenin begon zich juist een harde kern te vormen die over een maand vermengd met  zachte appeltjes…

Jezus en Boeddha en Mohammed zitten in een kringgesprek, en Jezus zegt tegen Boeddha weet je waarom ze altijd zeggen als je de Boeddha ziet vermoord hem? Nou zei Boeddha nietsvermoedend. Je voert niks uit en noemt ‘t mediteren dat is toch waardeloos? Dat zeggen al mijn mensen die tenminste gods werk op aarde doen.
Goh zei Boeddha je hebt er anders knap lang voor nodig om erachter te komen waarom ze jou altijd in de steek laten als je hun nodig hebt. Hoezo?, zei Jezus. Ze worden zeker ook…

De Veolia-bus had over De Heuvel gehobbeld en de halte op het Piusplein bijna bereikt, toen we in gesprek raakten. Ze zat al geruime tijd naast me en ik had vanuit mijn ooghoeken de leerachtige huid van haar wangen, haar grijze haar en haar bril geobserveerd.
Ik heb wel eens overwogen hoe het zou zijn om in uiterste nood en eenzaamheid mijn zielenroerselen aan een wildvreemde mee te delen, zomaar, ineens, onstuitbaar, bijvoorbeeld vanuit de hardnekkige, maar gefundeerde gedachte en vanuit het…

Wouter en Mien zaten koffie te drinken achter de geraniums, toen zij opeens de Turkse buurvrouw Zara haar woning zag verlaten en de weg overstak naar hun huis.
''Ze ziet er opgewonden uit, zal er wat aan de hand zijn, ouwe?''
Hij keek ook, en zei:
''Misschien is er wat aan de hand, we horen het zo wel.''…

Mijn zus had mij bezocht ter gelegenheid van mijn negenenvijftigste verjaardag.
Op een vodje papier, op een oude envelop had ze uitgetekend hoe ze onze broer, onze zwakzinnige broer, die sinds zijn vroegste jeugd een ongeneeslijke beperking en een stigma met zich meedraagt, wilde verrassen met een kunstig geconstrueerd en aangelegd waterwerkje, een kleine installatie voor het tuintje bij zijn huisje op het terrein van de inrichting.
Haar handschrift, waarmee de schets uitgevoerd was, mij zo…

Ik zag hem door een kier in het geniep met chloor en vim aan het poetsen.
Het was mijn psychiater, de heer de Mooie noten van de muziek.
Ik kan er ook niets aan doen dat hij zo een idyllische naam had.
Voordat ik bij hem in de spreekkamer belandde poetste hij voor de schijnheil de kamer met warmwater en een grote zeep en chloor en dettol.…

Toen het in mei al zomer was heb ik de Karel Boddenweg opnieuw moeten aandoen. We hebben het lichaam van een nog jonge vrouw moeten toevertrouwen aan vuur en aan aarde.
Aula "Aurora", die mij gaandeweg vertrouwd en bekend is geworden, wordt overstroomd door licht, door buitengewoon helder licht, dat het licht van de zomer welhaast evenaart of overtreft.
Men nadert en bezet het spreekgestoelte en de stemmen waarmee men zich richt tot de aanwezigen, zijn verstikt door tranen.
Ze was…

"Ja, dat moet inderdaad schitterend zijn geweest," zei Robijn. "Graag had ik het eens willen zien. Maar 's nachts kom ik nooit buiten mijn dorp. Op ons eiland komt verder geen ijs voor. Want het is hier altijd zomer. Alleen de burgemeester heeft bij zijn reis wel eens een winter meegemaakt, ver weg."
"Ja, ons meer was de enige plek op he eiland waar je ijs kon zien," begon Smaragd te huilen. "Maar de laatste maanden vriest het nooit meer. Elke nacht blijft ons meer zoals het is. En dat maakt me…

Het kruipende en glijdende deel van Kroatië heeft mijn onverdeelde aandacht. Niet alleen omdat ze leuk of mooi of spannend zijn om te zien maar vooral omdat je bepaalde individuen niet in je bed of schoenen of niet eens in je buurt wil hebben. De meeste soorten insecten hebben we thuis óók. Mieren in allerlei maten, van één centimeter grote zwarte, die niets doen,tot bijna onzichtbare rode bijtgrage diertjes. Torren met enorme afmetingen, krekels en sprinkhanen, en dan nog de diertjes die…

In de tuin van de boerderij stond een mooie grote hazelaar. Onder die boom liepen de kippen van de boer vaak te zoeken naar lekkere hapjes.
"Wij stappen graag heen en weer, maar blijven altijd waar we wonen," kakelden de kippen. "Maar met jullie zal het anders gaan," zeiden ze tegen de hazelnoten,
die aan de takken hingen. "Jullie worden straks geplukt en verhuizen dan naar de huiskamer van onze baas. Wij kippen komen daar nooit. Het erf en ons slaaphok vinden we mooi genoeg."
"Nou, maar ik zou…

Karel was een stille jongen. Maar op zijn saxofoon was hij de baas.
Er waren heel wat beroerdere saxofonisten dan hij.
Op Karels kapstok lag een zwarte hoed. Gekocht op het Waterlooplein. Die lag er nu een week.
Karel kreeg een raar gevoel in zijn maag als hij langs de kapstok kwam en de hoed zag liggen. Niet precies misselijk. Meer alsof hij een levende muis had ingeslikt.…

Ik zie Haar lopen. Nee, lopen is het niet. Of toch wel?! Ja, het is wel lopen, maar mooi lopen. Ik heb er nooit bij stil gestaan dat lopen mooi kon zijn. Ze heeft perfecte bewegingen en het gaat allemaal zonder moeite.
Ik voel mij vreemd. Dit gevoel is absoluut niet lekker. Ik weet niet waar ik het zoeken moet. Mijn zelfvertrouwen, mijn eigen ik met al mijn meningen en standpunten..... Weg!
Daar ga ik dan. Daar onderga ik het dan. Ik kan er niets aan doen. Ik voel mijn lichaam een grote leegte…

Wouter en Mien hoorden op de radio een dokter zeggen, dat roken en weinig bewegen, de oorzaak is van vroeg dood gaan.
''Snap jij dat nou ouwe, jij bent al tachtig en je zit de hele dag op je poeper en je bent zo gezond als een vis.''
''Je zegt het al Mien, ik eet vaak vis. We gaan twee keer per week naar de markt en ik neem bij ome Jan, de haringboer, altijd een zoute haring en één mee naar huis voor op de boterham, dat houdt mijn bloed gezond en ik rook minder. Vis is heel gezond, waarom…

Mijn dochter woont op een boerderij in Friesland. We zaten aan de koffie toen mijn kleindochter Celina zei:
''Opa, ga je mee wandelen, dat vind ik zo leuk.''
''Ik ga direct met je mee, eerst mijn koffie opdrinken, lieverd.''
Ze is pas zes jaar en begon al aan mijn arm te trekken, dat ik mee moest. Dus wat doe je dan, je staat op van je stoel en ik pakte haar handje en we gingen op pad. We liepen over een pad, links was een bos en rechts het prachtige groen van de weilanden met de grazende…

''Hé, wanneer ga je de gang nou eens verder behangen, veertien dagen geleden begon je ermee, maar na twee banen was je al moe en ze zaten nog scheef ook. Ik heb wel gelachen ouwe, toen die tweede baan van boven losliet en die om je kop draaide. Ik ben wel een kwartier bezig geweest om je hoofd en haar schoon te krijgen.''
''Ik kon niet doorgaan vanwege mijn rugpijn, darling. Dat stratenmakers baantje heeft mijn rug versleten. Trouwens ik heb vandaag al veel gedaan, thee gezet en voor jou een…

Nu heb ik met samen spelen toch al geen beste ervaringen.
Een paar weken geleden kwam onze oude kampeerbuurman Rens vergezeld van keyboard, microfoon, verlengsnoeren en mengpaneel  vanuit zijn etagewoning in Amsterdam naar onze haciënda gereden omdat we ooit vaag  een keer hadden afgesproken samen eens wat te spelen. Onaangekondigd, want spontaniteit schijnt in de muziek een basisvoorwaarde te zijn.
 Ik denk dan onmiddellijk aan de tijd dat mevrouw Trawant en ik toen we nog hippies waren…

Wij vieren onze vakantie in Kroatië, op een camping aan de Adriatische zee, leuke ruime plekken en nog betaalbaar. Het is nog vroeg in het seizoen dus niet druk maar uiteindelijk ontkom je er niet aan en krijg je BUREN.....
Wij hebben Goradze gekregen. Van Sloveense komaf, uit een bergdorpje in de buurt van Ljubljana. Spreken vier woorden Duits en twee woordjes Engels. Een flinke man, geschatte leeftijd tussen de 70 en 75 jaar. Zijn vrouw is graatmager, heeft een zwart rattekoppie en haar…